Ξαφνικά μού θυμίζεις ένα ποίημα του πολύ σεβαστού μου φίλου και γνωστού ποιητή Γιώργη Παυλόπουλου (Από τη συλλογή του "Τα αντικλείδια", εκδ. Στιγμή), το οποίο αντιγράφω για κοινή ανάγνωση:
Τα Αντικλείδια
Η Ποίηση είναι μια πόρτα ανοιχτή. Πολλοί κοιτάζουν μέσα χωρίς να βλέπουν τίποτα και προσπερνούνε. 'Ομως μερικοί κάτι βλέπουν, το μάτι τους αρπάζει κάτι και μαγεμένοι πηγαίνουνε να μπουν. Η πόρτα τότε κλείνει. Χτυπάνε μα κανείς δεν τους ανοίγει. Ψάχνουνε για το κλειδί. Κανείς δεν ξέρει ποιος το έχει. Ακόμη και τη ζωή τους κάποτε χαλάνε μάταια γυρεύοντας το μυστικό να την ανοίξουν. Φτιάχνουν αντικλείδια. Προσπαθούν. Η πόρτα δεν ανοίγει πια. Δεν άνοιξε ποτέ για όσους μπόρεσαν να ιδούν στο βάθος. Ίσως τα ποιήματα που γράφτηκαν από τότε που υπάρχει ο κόσμος είναι μια ατέλειωτη αρμαθιά αντικλείδια για ν' ανοίξουμε την πόρτα της Ποίησης.
Ήρθα μέχρι εδώ, για να σε ευχαριστήσσω για την επισκεψή σου στη σελίδα μου και τι βρήκα;Μια πόρτα κλειστή κατάμουτρα! Ααα.. και το κλειδί δεν είναι το σωστό... Οι πόρτες που υποδέχονται ανοίγουν από μέσα όχι από έξω. :)) Δεν πειράζει, θα κάτσω να σε περιμένω! :)) Δηλαδή θα καθόμουνα, αλλά είναι πολύ αργά κι έχω να δω κάποια πολύ σπουδαία όνειρα, δεμένα με κόκκινη κλωστή! :)) Αφήνω λοιπόν σημείωμα κάτω από την πόρτα... "Κερνάω καφέ ... αν ξανάρθεις! ".... Λοιπόν; Θα ξανάρθεις;:)) Καλό βράδυ να έχεις! :))
Ευχαριστω σας ολους για την επισκεψη και για το ενδιαφερον. Το μπλογκ εμεινε κλειστο για 3 μερες η για να διορθωθει ή για να μετακομισω αλλου. Τελικα διορθωθηκε και γλυτωνω την μετακομιση που τη σιχαινομαι κιολας.
Πόρτες! Για κάποιους υπόσχεση ανοίγματος, γι' άλλους απαγόρευση εισόδου! Η οπτική γωνία αλλάζει! Κι η διάθεση. Και το κλειδί υπόσχεται... Αν είναι δεν είναι από άλλη πόρτα! 'Ομορφη φωτογραφία.
20 σχόλια:
δίπλα είναι το κλειδί ..δεν ανησυχώ
:-)
Θα φτιάξουμε "αντικλείδι"!!Καλή συνέχεια!!
Υπαρχουν και οι διαρηκτες.
Καλο σου βραδυ.
Γρίππη ...ε;
Θα περάσει και θα ανοίξουμε διάπλατα τα θυρόφυλλα
:-))
Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές
Ξαφνικά μού θυμίζεις ένα ποίημα του πολύ σεβαστού μου φίλου και γνωστού ποιητή Γιώργη Παυλόπουλου (Από τη συλλογή του "Τα αντικλείδια", εκδ. Στιγμή), το οποίο αντιγράφω για κοινή ανάγνωση:
Τα Αντικλείδια
Η Ποίηση είναι μια πόρτα ανοιχτή.
Πολλοί κοιτάζουν μέσα χωρίς να βλέπουν
τίποτα και προσπερνούνε. 'Ομως μερικοί
κάτι βλέπουν, το μάτι τους αρπάζει κάτι
και μαγεμένοι πηγαίνουνε να μπουν.
Η πόρτα τότε κλείνει. Χτυπάνε μα κανείς
δεν τους ανοίγει. Ψάχνουνε για το κλειδί.
Κανείς δεν ξέρει ποιος το έχει. Ακόμη
και τη ζωή τους κάποτε χαλάνε μάταια
γυρεύοντας το μυστικό να την ανοίξουν.
Φτιάχνουν αντικλείδια. Προσπαθούν.
Η πόρτα δεν ανοίγει πια. Δεν άνοιξε ποτέ
για όσους μπόρεσαν να ιδούν στο βάθος.
Ίσως τα ποιήματα που γράφτηκαν
από τότε που υπάρχει ο κόσμος
είναι μια ατέλειωτη αρμαθιά αντικλείδια
για ν' ανοίξουμε την πόρτα της Ποίησης.
Μα η Ποίηση είναι μια πόρτα ανοιχτή.
Μια αλυσίδα, όσο και αν είναι το κλειδί δίπλα, πάντα φέρνει ένα βάρος στην ψυχή...
Μακάρι να φύγουν όσο γίνεται πιο γρήγορα όλες οι αλυσίδες!!
Καλό ξημέρωμα
Κλειδαμπαρωμένο;
Τί εννοείτε...;
ελπίζω να είναι μόνο ο τίτλος της ανάρτησης και όχι των προθέσεών σου....
να ανοίξει γρήγορα παρακαλώ!
με το καλο να ανοιξει...που και που μου επιτρεπεις να μπαινω με το κλειδακι που εχεις αφησει εε?
; ))
Τι είναι τούτο πάλι;
Γιατί κλειστό;
Για πόσο;
Δεν φαντάζομαι για πολύ;
Τι πρπει να κανω,για ν'ανοιξει?
Πες μου και θα το κανω.
Αν χρειαζεται να ριξω τη πορτα..
Ήρθα μέχρι εδώ, για να σε ευχαριστήσσω για την επισκεψή σου στη σελίδα μου και τι βρήκα;Μια πόρτα κλειστή κατάμουτρα! Ααα.. και το κλειδί δεν είναι το σωστό... Οι πόρτες που υποδέχονται ανοίγουν από μέσα όχι από έξω. :)) Δεν πειράζει, θα κάτσω να σε περιμένω! :)) Δηλαδή θα καθόμουνα, αλλά είναι πολύ αργά κι έχω να δω κάποια πολύ σπουδαία όνειρα, δεμένα με κόκκινη κλωστή! :)) Αφήνω λοιπόν σημείωμα κάτω από την πόρτα... "Κερνάω καφέ ... αν ξανάρθεις! ".... Λοιπόν; Θα ξανάρθεις;:))
Καλό βράδυ να έχεις! :))
:)) Ανοιχτά είναι πάντα σε μένα! Αλλά να δω πως θα κοιμηθείς μετά με το καφεδάκι. Ζάχαρη πόση;; :))
:)) Καληνύχτα! :))
Τι έγινε ρε παιδιά; Καλεεεεεεεεεεεεεέ! Ειναι κανείς εδωωωωωωωωωώ;;;;
Ευχαριστω σας ολους για την επισκεψη και για το ενδιαφερον.
Το μπλογκ εμεινε κλειστο για 3 μερες η για να διορθωθει ή για να μετακομισω αλλου. Τελικα διορθωθηκε και γλυτωνω την μετακομιση που τη σιχαινομαι κιολας.
@ermia γι αυτο το εβαλα διπλα :)
@sealike2 σ ευχαριστω.
@λικερακι αυτο διαπιστωσα.κλειδωνω αμπαρωνω οι κλεφτες μεσα :)
@φου_μου τοκ τοκ (χτυπαω ξυλο) οχι γριππη ... ακομα δλδ.
σ ευχαριστω για το φιλι και τις γλαρενιες σου αγκαλιες.
@πατ.παν. τι ωραιο ποιημα . το αντεγραψα στα εγγραφα μου, να το εχω. σ ευχαριστω.
@Φιλε μου Σωτηρη σ ευχαριστω.
@κωνσταντινε μικρε μου χαχαχαχα
@ηλιογραφε αν ειχα προθεσει να το κλεισω δεν θα ευχαριστουσα? δεν θα εκανα ενα επιλογο? τπτ ετσι...?
@Νικος οτι πειτε ;)
@mama καλε δεν ηταν αναγκη να κανεις και συμμαζεμα, γιατι το βρηκα πεντακαθαρο. σ ευχαριστω, επιφυλασομαι.
@νοτακι μου οχι , να ανοιξα
@καβειρε αν ηταν να το γκρεμισουμε το γκρεμιζα και γω. εσενα θα περιμενα? ;)
@Νικολα δεν εχεις δικιο. σ ευχαριστω για την ανταποδοση της επισκεψης.
και για τον καφε :)
@κικιτσα καλε τι φωναζεις???
κλειστο το πι/σι και ακουστηκαν οι φωνες σου. γιατο ηρθα και ανοιξα ..
Πόρτες! Για κάποιους υπόσχεση ανοίγματος, γι' άλλους απαγόρευση εισόδου! Η οπτική γωνία αλλάζει! Κι η διάθεση. Και το κλειδί υπόσχεται... Αν είναι δεν είναι από άλλη πόρτα! 'Ομορφη φωτογραφία.
@epicuros που εισαι εσυ? καλως τον.
μ αρεσουν πολυ οι παλιες πορτες και καθε τι που κουβαλαει πανω του μνημες και ιστορια.
Δημοσίευση σχολίου