Πέμπτη 24 Ιουνίου 2010

Αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος

Αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος
δεν θα πάψεις ούτε στιγμή ν' αγωνίζεσαι
για την ειρήνη και για το δίκιο.
Θα βγεις στους δρόμους , θα φωνάξεις
τα χείλη σου θα ματώσουν απ' τις φωνές
Το πρόσωπό σου θα ματώσει απ' τις σφαίρες
μα δε θα κάνεις ούτε βήμα πίσω.
Κάθε κραυγή σου θα ' ναι μια πετριά
στα τζάμια των πολεμοκάπηλων.
Κάθε χειρονομία σου θα 'ναι
για να γκρεμίζει την αδικία.
Δεν πρέπει ούτε στιγμή να υποχωρήσεις,
ούτε στιγμή να ξεχαστείς.
Είναι σκληρές οι μέρες που ζούμε.
Μια στιγμή αν ξεχαστείς,
αύριο οι άνθρωποι θα χάνονται
στη δίνη του πολέμου,
έτσι και σταματήσεις
για μια στιγμή να ονειρευτείς
εκατομμύρια ανθρώπινα όνειρα
θα γίνουν στάχτη απ' τις φωτιές.
Δεν έχεις καιρό, δεν έχεις καιρό για τον εαυτό σου
αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος.
Αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος
μπορεί να χρειαστεί και να πεθάνεις
για να ζήσουν οι άλλοι.
Θα πρέπει να μπορείς να θυσιάζεσαι
ένα οποιοδήποτε πρωινό.
Αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος
θα πρέπει να μπορείς να στέκεσαι
μπρος στα ντουφέκια!

ΤΑΣΟΣ ΛΕΙΒΑΔΙΤΗΣ
(1922-1988)

Σάββατο 19 Ιουνίου 2010

Η Χαλουλινα μου!

 Η  Χαρουλα μου σήμερα ταξίδεψε για τη Σαντορίνη και έφτασε καλά
στην καινουργια της μαμα τη Ρενα οπου και την γεμισε φιλια. 
Ενα μεγάλο Ευχαριστώ στην Αναστασία που την φιλοξένησε χθες το βράδυ, στον
Δημήτρη που ταξίδεψε μαζί της με το πλοίο για Σαντορίνη και φυσικά
Στη Μανια το Παλικάρι που χθες το βράδυ ηρθε στις 12μμ και την πήρε να την πάει Πειραιά.
Ευχαριστώ παιδιά.
Καλή σου διαμονή στην Οια Χαλουλινα μου.