Σάββατο 18 Σεπτεμβρίου 2010

Καλό Φθινόπωρο!

Χάθηκα.
Δεν ξέρω αν μου τέλειωσε η αγάπη για blogaρισμα, η αν η διάθεσή μου ήταν ...κάπως...
Πάντως το γεγονός είναι ότι μου συνέβησαν πολλά μέχρι σήμερα από τις αρχές του χρόνου -και όχι μόνον- και ήμουν συνέχεια στην προσπάθεια να ισορροπήσω.
Ο χαμός του πατέρα μου , το σοβαρότερο και μετά απ΄αυτό διάφορες ψιλο ασθένειες που ευτυχώς πέρασαν, η μια, όχι πίσω απ΄την άλλη, αλλά η μια πάνω στην άλλη. Πιστεύω ότι ο κυριότερος λόγος ήταν η πεσμένη ψυχολογικά αντοχή μου. Και έτσι ενός κακού , μύρια έπονται.
Ελπίζω  να ισορροπήσω κάποια στιγμή και να ξαναγυρίσω στο-α blogακι-ια μου και κοντά σας.
Ευχομαι Καλό Φθινόπωρο, αν και εγώ συνεχίζω απτόητη τα μπανάκια.