Παγκόσμια Ημέρα Υγείας

...σήμερα. Αλλά επειδή οι δηλώσεις των σημερινών δεν με καλύπτουν και επειδή δεν θέλω να αναφερθώ στο σήμερα , σκέφτηκα να πάω λίγο πίσω.

Στον πατέρα της Ιατρικής Ιπποκράτη

Η Κως είναι η γενέτειρα του Ιπποκράτη, (460-370 π.Χ. περίπου)του σπουδαιότερου από τους Ασκληπιάδες γιατρούς της Αρχαιότητας. Θεωρείται ο πατέρας της Ιατρικής καθώς που ανήγαγε την ιατρική σε επιστήμη θεραπεύοντας τις ασθένειες με μέθοδο την οποία μετέδιδε διδάσκοντας αλλά και με συγγράμματα. Πάντα ήταν πρόθυμος να γιατρεύει και να βοηθάει όσους τον είχαν ανάγκη αλλά και να μεταδίδει τις γνώσεις του σε άλλους επιστήμονες. Τα τελευταία χρόνια του ο Ιπποκράτης τα έζησε στη Θεσσαλία, κι αυτό έγινε αιτία να επονομασθεί Θεσσαλός. Σε προχωρημένη ηλικία έφυγε από την Κω και πήγε ξανά στη Θεσσαλία, όπου έμεινε μέχρι το θάνατό του.Πέθανε στη Λάρισα σε ηλικία 104 ετών.
Ο «Όρκος του Ιπποκράτη» είναι ο ίδιος που δίνουν μέχρι και σήμερα οι γιατροί σε όλο τον κόσμο και είναι πολύ σπουδαίο κείμενο. Το κείμενο αυτό καθιέρωσε μάλιστα τον Ιπποκράτη ως το πιο μεγάλο ιατρικό πνεύμα των εποχών.
Στην εποχή του Ιπποκράτη λειτουργούσε στην Κω και ιατρική σχολή, παρόμοια με την ονομαστή σχολή της γειτονικής Κνίδου, στα απέναντι Μικρασιατικά παράλια.
Από την βιογραφία του Σωρανού έχουμε την πληροφορία ότι ο Ιπποκράτης ήταν υιός του Ηρακλείδη και της Φαιναρέτης, εικοστός απόγονος του Ηρακλή και δέκατος ένατος απόγονος του Ασκληπιού. Κατά τον Ομηρο ο Ηρακλής επιστρέφοντας από την Τροία στο Αργος παρασύσθηκε από την τρικυμία που προκάλεσε η Ηρα και βγήκε ναυαγός στην Κω. Κατά την παράδοση νυμφεύθηκε την κόρη του βασιλιά της Κω Ευρυπύλου, τη Χαλκιόπη και απέκτησε υιό τον Θεσσαλό. Ο πατέρας του Ιπποκράτη Ηρακλείδης, ήταν άριστος ιατρός και διακεκριμένος ιερέας του Ασκληπιείου της Κω. Ο πάππος του, Ιπποκράτης, ήταν πρωθιερέας του Ασκληπιείου και περίφημος ιατρός. Σύζυγος του Ιπποκράτη κατά τον Βίο των Βρυξελλών, υπήρξε η Αβλαβία. Απέκτησαν δυο υιούς τον Θεσσαλό και τον Δράκοντα και μια κόρη που παντρεύτηκε τον Πόλυβο, επίσης ιατρό.
Ο Ιπποκράτης δεν είναι μόνο ο θεμελιωτής της Ιατρικής, αλλά και βαθύς φιλόσοφος και ανθρωπιστής.
Η χρήση των φυτών για φαρμακευτικούς σκοπούς είναι τόσο παλιά όσο και ο πολιτισμός και η πρώτη γνωστή γραπτή αναφορά για θεραπευτικά φυτά έρχεται από τους Σουμέριους το 2200 π.Χ. Ο πατέρας της Ιατρικής, ο Έλληνας Ιπποκράτης κατέγραψε περίπου 400 είδη βοτάνων που η χρήση τους ήταν γνωστή κατά τον 5ο αιώνα π.Χ. και ο Διοσκουρίδης κατά τον πρώτο μ.Χ. αιώνα έγραψε μια βοτανική χρησιμοποιώντας 600 φυτά. Αυτό το έργο ήταν βάση για πολλές μεταγενέστερες βοτανικές έρευνες. Μια από τις πιο δημοφιλείς βοτανικές γράφτηκε από τον Culpeper το 17ο αιώνα.
Κατά την διάρκεια του Μεσαίωνα και του σκοταδισμού οι προλήψεις σε συνδυασμό με την άγνοια απέδωσαν μαγικές ιδιότητες στα φυτά, μερικές φορές για ασήμαντη αιτία, και ανέπτυξαν ιεροτελεστίες όπου μηχανορραφούσαν για συντηρήσουν το μυστήριο και την μαγεία.
Ο άνθρωπος ήταν επίσης πληροφορημένος, από την αρχή του πολιτισμού, για τα αποτελέσματα των αρωμάτων στο σώμα στο μυαλό και στα συναισθήματα. Τα λουλούδια χρησιμοποιούνταν για να προσελκύσουν αγάπη, φαγητό και προστασία. Τα αρωματικά φυτά χρησιμοποιούνταν για να γιατρέψουν το σώμα. Τα πιο ακριβά λουλούδια προσφέρονταν στους θεούς και στις θεές σαν θυσία, και η χρήση αρωματικών θυμιαμάτων έχει καταγραφεί από την αρχαιότητα.
Σε όλο τον κόσμο, από την αρχαιότητα μέχρι την σύγχρονη εποχή, διαφορετικές κουλτούρες έχουν ανακαλύψει πολλά κοινά σημεία όπως και ποικίλες χρήσεις για βότανα και αιθέρια έλαια. Οι μύθοι, οι θρύλοι, η παράδοση και η ιατρική αντικατοπτρίζουν αυτές τις γνώσεις.

Aκουσε για βότανα ο Χαμομηλάκης και τσουπ παρουσιάστηκε.

- Πες και για μένα , πες και για μένα. Μάλλον γράψε και για μένα, μου είπε. Εχω πολλές θεραπευτικές ιδιότητες. Το ξέρεις?

Το ξέρω του είπα, και σταμάτα την γκρίνια, είχα σκοπό να σε αναφέρω.

Το χαμομήλι είναι αρωματικό φυτό, κοινότατο στην Ελλάδα. Απαντάται σχεδόν παντού, σε καλλιεργημένους και χερσαίους τόπους. Το ταπεινό σε εμφάνιση αλλά γίγαντας σε ιδιότητες χαμομήλι είναι ένα από τα πιο χρήσιμα φαρμακευτικά φυτά μας. Οι Αρχαίο Ελληνες το ονόμασαν “μήλο χαμαί” επειδή έκριναν ότι μύριζε σαν μήλο. Τα άνθη του χρησιμοποιούνται στην φαρμακευτική και την αρωματοποιία, καθώς και ως αφέψημα που έχει πολύτιμες καταπραϋντικές ιδιότητες και αβλαβείς λιποδιαλυτικές ουσίες κατά της παχυσαρκίας και θεραπευτικές των φλογώσεων του δέρματος. Συνιστάται γαι την ομορφιά του προσώπου , για τα μαλλιά, τα μάτια και γενικά για όλο το σώμα. Χρησιμοποιείται ακόμα στην ομοιοπαθητική, ενώ τα δισκία χαμόμηλου ή το αραιωμένο βάμμα μπορούν να βοηθήσουν τα μωρά που βγάζουν δόντια ή έχουν κολικούς. Το γνήσιο έλαιο χαμομηλιού είναι πολύ ακριβό και έχει βαθύ μπλε χρώμα.
Το χαμομήλι έχει επίσης ονομαστεί “γιατρός των φυτών”, γιατί τα ασθενικά φυτά του κήπου δυναμώνουν όταν φυτεύεται γύρω τους χαμομήλι.

Βότανα τότε, ντόπινγκ σήμερα...!!!

Την Υγειά μας να έχουμε! Το πολυτιμότερο αγαθό!