Παγκόσμια Ημέρα Νερού - Η2Ο.

Το μήνυμα είναι ξεκάθαρο: οφείλουμε να διασφαλίσουμε την ποιότητα του νερού μας!

Ούτε οι πληροφορίες πόσα τρίτα ή τέταρτα του πλανήτη καλύπτεται από νερό ή πόσο τοις εκατό(¾ της επιφάνειας της γης,ή το 71%και όμως λιγότερο από το 3% αυτού του νερού είναι γλυκό) με ενδιάφερουν, ούτε πόσο τοις εκατό του ανθρώπου ή των ζώων (στα περισσότερα ζώα και φυτά το 65% είναι νερό) αποτελείται από νερό, ούτε πόσες μέρες μπορούμε να αντέξουμε χωρίς νερό (ο άνθρωπος ζει χωρίς τροφή 7 ημέρες, χωρίς νερό 3 ημέρες, χωρίς αέρα ....90 δευτερόλεπτα).

Μικρό παιδί θυμάμαι ότι πηγαίνα με την οικογένειά μου για μπάνιο σε καθαρές παραλίες της Αθήνας και όπου μας άρεσε. Το ίδιο πρέπει να έχετε ζήσει και εσείς. Καθαρή θάλασσα, καθαρά κοχυλάκια , καθαρή άμμο για πύργους και κάστρα, κουβαδάκια και όλα τα παρελκόμενα αυτών.

Σιγά σιγά και περνώντας τα χρόνια τα πράγματα άρχισαν να αλλάζουν. Προς το χειρότερο. Τώρα γιατί τα πράγματα αλλάζουν πάντα προς το χειρότερο εγώ δεν το έχω καταλάβει. Μπορεί κάτι να λέει ο Μέρφυ και για αυτό.

Αυτή η παραλία είναι μολυσμένη, στην άλλη απαγορεύεται το μπάνιο, στην άλλη το χρώμα του νερού θαμπό και με αφρούς.

Αλήθεια λέω και πιστέψτε με, στο χέρι μας είναι να παραλαμβάνουμε

μια τέτοια παραλία

και μέσα σε λίγα χρόνια να την παραδίδουμε στην επόμενη γενιά κάπως έτσι.

Μπορούμε και με πολύ λίγη καλή προσπάθεια

να την κάνουμε και έτσι.(Ο κατάλογος των σκουπιδιών και των τοξικών αποβλήτων που πέφτουν στις θάλασσες και τις λίμνες είναι τεράστιος. Αναφέρουμε μόνο μερικά από αυτά: Απορρυπαντικά, διαλυτικά, κατάλοιπα λιπασμάτων, εντομοκτόνων, ζιζανιοκτόνων, πλαστικά πάσης φύσεως (σακκούλες, ποτήρια, τραπεζομάντηλα, παιχνίδια, ξυριστικές μηχανές, κ.λ.π.), ελαστικά (αυτοκινήτων, ποδηλάτων, εξαρτημάτων διαφόρων μηχανημάτων, κ.λ.π.), αλουμίνια (κουτιά αναψυκτικών, οικιακές συσκευές, πόρτες, παράθυρα, κ.λ.π.). Αν ήθελε κάποιος να δώσει αριθμούς που αντιστοιχούν σε μερικά από τα πιο πάνω «σκουπίδια», θα μας τρόμαζε. Το αφήνω σ' εσάς να υπολογίσετε π.χ. πόσα άδεια κουτιά αλουμινίου μπύρας και αναψυκτικών πετάνε όλοι οι λαοί της Γης στη στεριά, στις θάλασσες και στις λίμνες το χρόνο. Πόσες πλαστικές σακούλες. Πόσα ελαστικά αυτοκινήτων).

Η και με ταμπέλες είναι θέμα οργάνωσης οι ταμπέλες, πώς να το κάνουμε!

Μικρό παιδί θυμάμαι να πηγαίνουμε εκδρομές σε διάφορα μέρη της Ελλάδας και να πλατσουρίζω στα νερά των ποταμών, να χαζεύω τα μικρά ψαράκια ή τους γυρίνους, να μαζεύω όμορφες πέτρες σαν μεγάλα αυγά, καθαρές και στρογγυλές.

Είναι πραγματικά ομορφιά της φύσης τα ποτάμια της, με τα καθαρά κρυστάλινα νερά τους. Είναι πολύ δύσκολο αλλα όχι ακατόρθωτο με την ανθρώπινη παρέμβαση να τα αλλάξουμε. Να τα κάνουμε κάπως έτσι.

(Η απληστία του ανθρώπου φθάνει σε καταστροφές που είναι μη αναστρέψιμες, με κορυφαία εκείνη της εξαφάνισης μορφών ζωής πάνω στον πλανήτη μας. Εκτιμάται ότι ο άνθρωπος εξοντώνει καθημερινά γύρω στα 100 είδη ζώων, πουλιών, ψαριών και φυτών. Αυτό σημαίνει ότι όλος αυτός ο παράδεισος των μορφών ζωής χάνεται για πάντα και έτσι ο άνθρωπος ποτέ δεν θα έχει την ευκαιρία να τα γνωρίσει, να τα μελετήσει, να τ' αγαπήσει. Και το σπουδαιότερο είναι ότι δεν θα ωφεληθεί από αυτά, γιατί, ως γνωστόν, ο άνθρωπος έχει ωφεληθεί και συνεχίζει να ωφελείται τα μέγιστα από πολλές μορφές ζώων και φυτών (π.χ. για την παρασκευή φαρμάκων). Όταν σκοτώνεις μια μορφή ζωής που δεν έχεις γνωρίσει ποτέ, είναι σαν να καις ένα βιβλίο πριν καν το διαβάσεις. Έτσι χάνεις για πάντα την ευκαιρία να μάθεις τι ωραία, ενδιαφέροντα και ωφέλιμα πράγματα έγραφε αυτό το βιβλίο).

Υπάρχουν πάρα πολλοί όμορφοι μικροί καταράκτες.

Εκεί όπου το νερό είτε από το λιώσιμο του χιονιού στα ψηλά μας βουνά, είτε από πηγές που αναβλύζουν μέσα από τα έγκατα της γης, αγκαλιάζει τα βράχια. Κυλάει και γίνεται ένα μαζί τους. Πόσο εύκολα αυτό το θαύμα της φύσης μετατρέπεται σε κάτι τέτοιο.

(Περίπου το 12% του νερού που πέφτει στη γη μπαίνει κατευθείαν στο σύστημα των ποταμών και οδεύει για τις θάλασσες. Το υπόλοιπο όμως 88% ποτίζει την γη και καθώς περνάει από διαδοχικά στρώματα εδάφους διηθείται, καθαρίζεται και καταλήγει σιγά σιγά σε υπεδάφιους χώρους όπου σχηματίζει το λεγόμενο υδροφόρο ορίζοντα. Το υπεδάφιο αυτό νερό τροφοδοτεί τα πηγάδια, τις πηγές, και καταλήγει στα ποτάμια, τις λίμνες και τελικά στο χαμηλότερο σημείο που είναι οι θάλασσες και οι ωκεανοί, συμπληρώνοντας έτσι τον υδρολογικό κύκλο.)

Γιατί οι λίμνες δεν είναι στολίδια?

Δεν ειναι υδάτινες οάσεις? Με την δική του πανίδα και χλωρίδα. Τόπος κατοικίας, πουλιών, ψαριών, βατράχων. Και αυτές όμως μπορούμε να τις μετατρέψουμε σε "νεκρή φύση".

Μικρό παδί θυμάμαι όταν διψούσα άνοιγα τη βρύση και έπινα νερό. Με τα χρόνια όμως η μια περιοχή μετά την άλλη έβγαζε ακατάλληλο το πόσιμο νερό της. Και περάσαμε στα εμφιαλωμένα. Και στις αναλύσεις που μια βρίσκουν 100.000.000 κολοβακτιρίδια την άλλη ότι δεν πρέπει να μένει στον ήλιο γιατι χαλάει και αναπτύσει μικρόβια....Τουλάχιστον όμως έχουμε κάποιο νερό καλό ή κακό, ποιός μπορεί να το βεβαιώσει αυτό, για να πίνουμε όταν διψάμε.

Και αυτό που για μας είναι (ακόμη, αλλά για όσο ακόμη?) αυτονόητο ένα καθαρό νερό, για πολλούς άλλους (Στην αυγή του 21ου αιώνα περισσότερο από 1 δισεκατομμύρια άνθρωποι δεν έχουν πρόσβαση σε ασφαλές πόσιμο νερό. Περίπου 2.4 δισεκατομμύρια - το 40% του παγκόσμιου πληθυσμού - δεν έχουν επαρκή μέσα προσωπικής υγιεινής, Το 80% ασθενούν και περίπου 3.4 εκατομμύρια πεθαίνουν ετησίως από ασθένειες που οφείλονται στο ακατάλληλο νερό!)

στον πλανήτη δεν είναι. Και περπατάνε πολλά χιλιόμετρα για λίγα μπουκάλια "κίτρινου" νερού... πού το κουβαλάνε όχι πάντα πάνω σε ζώα.

Ο Δημιουργός, μέσα στο σχέδιό Του για τη δημιουργία, έθεσε διαδικασίες απίστευτης αρμονίας και σοφίας, μέσω των οποίων διατηρεί τη δημιουργία Του. Παρ’ότι το φυσικό περιβάλλον και αυτό συστενάζει από τις συνέπειες της αμαρτίας του ανθρώπου, εν τούτοις ο Δημιουργός φροντίζει για τον άνθρωπο, περιμένοντας να μετανοήσουμε και να επιστρέψουμε σε Αυτόν, έχοντας προσδιορίσει την ημέρα " ..εν η μέλλει να κρίνει την οικουμένην εν δικαιοσύνη διά ανδρός τον οποίον διώρισε, και έδωκε εις πάντας βεβαίωσιν περί τούτου, αναστήσας αυτόν εκ νεκρών" (Πράξεις 17:31). Στο Νώε, μετά τον κατακλυσμό ο Κύριος είπε: "...εν όσω μένει η γη, σπορά και θερισμός, και ψύχος και καύμα, και θέρος και χειμών, και ημέρα και νύξ, δεν θέλουσι παύσει" (Γένεσις 8:22).Ο δε απόστολος Παύλος στους κατοίκους των Λύστρων είπε ότι πρέπει να επιστρέψουν "προς τον Θεόν το ζώντα, όστις έκαμε τον ουρανόν και την γην και την θάλασσαν, και πάντα τα εν αυτοίς...δεν αφήκεν αμαρτύρητον εαυτόν, αγαθοποιών, δίδων εις ημάς ουρανόθεν βροχάς και καιρούς καρποφόρους, γεμίζων τροφής και ευφροσύνης τας καρδίας ημών" (Πράξεις 14:15-17).

Ανέκαθεν η ζωή συνδέεται με την ύπαρξη του νερού, είτε είναι ωκεανός, θάλασσα, λίμνη, τρεχούμενο νερό ή ποταμός. Η ζωή γεννήθηκε μέσα στο νερό, δίπλα στο νερό, έχοντας σαν αφετηρία το νερό.

Ο άνθρωπος οδηγεί τα βήματά του πάνω στη γη ακολουθώντας τις υδάτινες φλέβες: σαν το νερό κυλάει ή αναπαύεται ή πέφτει από τον ουρανό αγκαλιάζει το σπέρμα της ζωής βοηθώντας το να αναπτυχθεί.

Όλα τα όντα στρέφουν τα μάτια της ψυχής τους και την ύπαρξή τους ολάκερη προς το νερό, αφού το νερό είναι η κινητήρια δύναμη στην πλημμυρίδα και την άμπωτη τής αιωνιότητάς τους.

Οι αγαπημένες πόλεις ιδρύθηκαν πλάι σε νερό, μέσα στο νερό αγκαλιάζοντας το υγρό στοιχείο με τα οικοδομήματά τους, παληά ή σύγχρονα. Βαδίζοντας στα ίχνη του νερού η ανθρωπότητα οδηγήθηκε στην υλική και διανοητική της εξέλιξη.

Ο άνθρωπος ερωτεύθηκε το νερό, αγάπησε τη ζωή και τη φύση – τη μητέρα τροφό και παιδαγωγό του, και, έτσι γεννήθηκαν ο πολιτισμός και οι τέχνες όπως τις απολαμβάνουμε σήμερα.

Παιχνιδια τα νερα Στα σκιερα περασματα Λενε με τα φιλια τους την αυγη Που αρχιζει Οριζοντας-

Ο.Ελύτης