Κυριακή 28 Δεκεμβρίου 2008

Κόκκινα σαν από αίμα.

...
clip_image001 Ήταν για το γάμο τους.
Ήξερε ότι της άρεσαν τα κατακόκκινα τριαντάφυλλα και τα διάλεξε ένα - ένα.
Κόκκινα σαν από αίμα. Σαν από σταγόνες αίμα. Στο χρώμα της πορφύρας.
Ήταν η πιο ευτυχισμένη μέρα της ζωής της.
- Για σένα καρδιά μου, της είπε.
Όταν της τα φερε τρύπησε το δάχτυλο της να δει αν έχουν το ίδιο βαθύ χρώμα με την μικρή σταγονίτσα από αίμα. Τον κοίταξε με αυτό το γλυκό βλέμμα που είχε μονό γι αυτόν. Αυτό που έλεγε σ αγαπώ και είσαι η ίδια μου η ζωή.
Το νυφικό της ήταν έτσι όπως το είχε ονειρευτεί. Στο χρώμα της σαμπάνιας και με κεντίδια.
clip_image003
Το παλιό βάζο της γιαγιάς φιλοξένησε τα άλικα τριαντάφυλλα, με νερό απ την πηγή.
Πήγε να δοκιμάσει το νυφικό , αλλά δεν το φόρεσε ποτέ. clip_image004

Δεν πρόλαβε...
clip_image005 Έμεινε πάνω στο "σκεπαστό" της πίσω αυλής. Μαζί με την ανθοδέσμη

της.clip_image006
Ήθελε να κάθεται στο σιδερένιο κρεβάτι της και να κοιτάζει το κόκκινο χρώμα τους. Και η ματιά της έδινε χρώμα μόνο στα τριαντάφυλλα. Όλα τ άλλα ήταν χωρίς χρώματα. Όλα σέπια.
clip_image007 Στο πέτρινο παγκάκι που κάθισαν μαζί για πρώτη φόρα. Τότε που γνωρίστηκαν, παιδιά ακόμα. Όταν της έπιασε το χέρι και νόμισε ότι κατέβηκαν όλα
τ αστέρια στη γη και ότι το φεγγάρι της έκλεινε το μάτι. clip_image008 clip_image009 clip_image010
Το κόκκινο χρώμα άρχιζε σιγά σιγά να ξεθωριάζει . Άρχισε να χάνεται και τη θέση του να παίρνει το λευκό. Έντονο λευκό φως που την τύφλωνε και κάπου απ το βάθος άκουγε το όνομα της.
- Μάνια , Μάνια ξύπνα. Ξύπνα γλυκειά μου.
Που ήταν? Δεν ήταν η φωνή του Γιάννη. Ποιος την έλεγε γλυκεια μου?
Δεν ήθελε ν ανοιξει τα μάτια . Αρπάχτηκε από μια σταγόνα κόκκινη που έμεινε τελευταία, χωρίς να ξέρει ότι ήταν το αίμα που έχανε..
Ένα χαμογελαστό πρόσωπο από πάνω της της χάιδευε τα μαλλιά προσπαθώντας να την ξυπνήσει. Ο γιατρός της.
- Μια αγκαλιά , τον παρακάλεσε και άφησε να κυλήσουν τα δάκρυα και να ξεπλύνουν την θλίψη της. Την θλίψη της πραγματικότητας και το σβήσιμο του ονείρου της.
Το άσπρο που αντίκρισε, τόσο σκληρό για άσπρο, της πήρε τα πάντα. Και τα χρώματα και την ευτυχία. Ήξερε ότι η δυστυχία είναι το μαύρο. Λάθος. Από δω και περά θα φορούσε μόνο μαύρα και ποτέ άσπρα. Παράξενοι συνειρμοί ταίριαξαν το λευκό με την θλίψη. Μπερδεύτηκε. Το έσβησε από αγαπημένο της. Τα μαύρα της πήγαιναν , του πένθους. Θα πενθούσε για το παιδί που μόλις σκότωσε. Θα πενθούσε για την αγάπη που μόλις πέθανε. Θα πενθούσε για την ζωή της που μόλις έχασε.
Γιατί ήταν αυτή η στιγμή που όλα άλλαζαν. Τίποτα δεν θα έμενε ίδιο.
1145064688_venvampire
Έκλεισε τα μάτια και ευχήθηκε να πέθαινε πριν ξυπνήσει μέσα στο πιο όμορφο όνειρο που της είχε χαρίσει ποτέ ο Μορφέας.
Αλλά τα όμορφα δεν κρατούν πολύ. Και τα όμορφα είναι μόνο στα όνειρα. Η πραγματικότητα είναι το χειρουργείο , ο γιατρός της που της χαμογελάει και η απουσία του Γιάννη. Έπρεπε να είναι μέσα. Του το ζήτησε. Μπορούσε να είναι. Γιατρός ήταν. Ήθελε να τον τιμωρήσει και να είναι τη στιγμή της δολοφονίας εκεί.
- Που είναι? ρώτησε τον γιατρό της. Δεν ήταν εδω?
- Εδω ήταν, της απάντησε κομπιάζοντας, τώρα βγήκε να κάνει ένα τσιγάρο. Του είπα να μην ανησυχεί, ότι θα σε ξυπνήσω εγώ και μόλις συνέλθεις θα τον φωνάξω. Τον θέλεις?
Τον θέλει? Τον θέλει περισσότερο κι απ τη ζωή της. Τον θέλει από τη στιγμή που τον γνώρισε. Θα τον θέλει μέχρι το τέλος της ζωής της.
- Όχι. Τι να τον κάνω. Πες του να φύγει.
Δεν έφυγε αυτός.
Έφυγε αυτή.
Εξαφανίστηκε ενώ είχαν συνεννοηθεί να περάσουν μαζί τις γιορτές. Χριστούγεννα και Πρωτοχρονιά .Θα πήγαινε να τον βρει , στο χωριό που έκανε το αγροτικό του, 9 ώρες ταξίδι που έκανε κάθε Παρασκευή για να είναι μαζί το Σαββατοκύριακο. Ασχετα αν τον έβλεπε ελάχιστα.
Με χιόνια και κλεισμένους δρόμους, με ασταμάτητη βροχή και με αναμονή μες στο σκοτάδι στο σταυροδρόμι που την άφηνε το λεωφορείο. Με τον Ήλιο όμως πάντα στην καρδιά να την ζεσταίνει. Με την αγωνία κάθε φορά να τον ξαναδεί.
...

Πηγή: ...Απ το βιβλίο της Ζωης...

Παρασκευή 26 Δεκεμβρίου 2008

26 Δεκεμβρίου "Boxing Day".

Διάβασα την ανάρτηση του π.Αναστάσιου και ζήλεψα. Και εκμεταλλευόμενη και την ιδιότητα του (οι ιερωμένοι νευριάζουν?) και την blogo-φιλία μας είπα να κάνω και γω ανάρτηση για το ίδιο θέμα, ελπίζοντας ότι δεν θα μου θυμώσει.

Και επειδή δεν ήξερα ότι η σημερινή ημέρα ονομάζεται boxing day, είπα να το ψάξω λιγουλάκι.boxing2anim

26 Δεκεμβρίου λοιπόν, η ημέρα που ακολουθεί τη γιορτή των Χριστουγέννων και η οποία σαφώς εντάσσεται στο κλίμα κατάνυξης αυτής της περιόδου. Ημέρα που γιορτάζεται ο Άγιος Στέφανος στις περισσότερες χώρες της Ευρώπης (?) και ημέρα με μία ειδική έννοια στην Μ. Βρετανία, τις πρώην αγγλικές αποικίες και σε Καναδά, Αυστραλία κ.α.

boxing03

Η Boxing Day, όπως ονομάζεται χαρακτηριστικά σε αυτές τις χώρες, είναι μία αργία που εορτάζεται συνήθως με την οικογένεια να μένει σπίτι συγκεντρωμένη, όπως συμβαίνει και τα Χριστούγεννα. Ουσιαστικά, αποτελεί επέκταση των Χριστουγέννων και ο λόγος ύπαρξης αυτής της γιορτής χάνεται στα βάθη των αιώνων στην Βρετανία.

Υπάρχουν πολλές εκδοχές για το πως προέκυψε αυτή η μέρα και γιατί πήρε αυτό το περίεργο όνομα. "Boxing Day" σημαίνει "Ημέρα του Κουτιού" στην ελληνική μετάφραση και στη σύγχρονη εποχή, η ονομασία μπορεί να αποδοθεί στο άνοιγμα των δώρων των Χριστουγέννων τη συγκεκριμένη ημέρα.

Μια απ αυτές λέει ότι :

  • Το όνομα βγαίνει από την λέξη κουτί (box) γιατί τη μέρα αυτή άνοιγαν τα παγκάρια των εκκλησιών και μοίραζαν τα χρήματα στους φτωχούς (το παγκάρι στα αγγλικά λέγεται alms box). Ακόμα και σήμερα, τα χρήματα που συγκεντρώνονται από την εκκλησία κατά τη διάρκεια της λειτουργίας των Χριστουγέννων δίνονται σε φιλανθρωπικούς σκοπούς.

  • Aλλη υποστηρίζει ότι λέγεται boxing day γιατι την επομένη των Χριστουγέννων αρχίζουν οι εκπτώσεις έως και 70% σε διάφορα πολυκαταστήματα και εκεί πέφτει box για να προλάβουν ν αρπάξουν τις ευκαιρίες.50percent

  • Και μια τρίτη ότι οι τάρανδοι ψόφιοι στην κούραση από τα πολλά χιλιόμετρα πλακώνουν τον Santa στις μπουνιές. boxing-day01

Ιστορικά, οι εκδοχές είναι πολλές και ποικίλουν από τόπο σε τόπο. Το πότε πρωτοεμφανίστηκε δεν έχει γίνει γνωστό με ακρίβεια, ωστόσο οι περισσότερες εκδοχές συγκλίνουν στα χρόνια του Μεσαίωνα.

Ιδού ορισμένες από τις επικρατέστερες...

- Η ημέρα των Χριστουγέννων είχε πολύ δουλειά για τους υπηρέτες, οι οποίοι έμεναν μακριά από τις οικογένειές τους αυτές τις ημέρες. Έτσι, την επομένη έπαιρναν ρεπό, επέστρεφαν στα σπίτια τους και έπαιρναν σε κουτιά το φαγητό που είχε απομείνει από την γιορτή των αφεντικών τους.

- Η ανταλλαγή των δώρων, χρημάτων και αγαθών μεταξύ ατόμων του ίδιου κοινωνικού επιπέδου γινόταν την ημέρα των Χριστουγέννων ή πριν, ενώ η χαρά για αυτούς με μικρότερες δυνατότητες ερχόταν μία ημέρα μετά τις γιορτές.

- Μέλη της εμπορικής τάξης έδιναν κουτιά με φαγητό και φρούτα στους βοηθούς τους στις 26 Δεκεμβρίου, ως αναγνώριση των κόπων τους όλη τη χρονιά.

- Η ημέρα των Χριστουγέννων αποτελούσε αφορμή συγκέντρωσης όλων των μελών της οικογένειας στον ίδιο χώρο και οι εορτασμοί συνήθως κρατούσαν μέχρι την επομένη. Προτού, λοιπόν, χωριστεί και πάλι η οικογένεια, οι κυβερνήτες των περιοχών μοίραζαν τα... δώρα τους στον λαό (όπως είχαν υποχρέωση να κάνουν βάσει νόμων), προσφέροντας σε κουτιά φαγητό, ρούχα, εργαλεία και άλλα αγαθά, αναλόγως το μέγεθος της κάθε οικογένειας, που εκείνη την ημέρα ήταν φανερό.

- Στις 26 Δεκεμβρίου, οι υπηρέτες στην Βρετανία κουβαλούσαν κουτιά στα σπίτια των αφεντικών τους, τα οποία έριχναν μέσα νομίσματα, ως δώρο για το τέλος της χρονιάς. Μία παρεμφερής εκδοχή θέλει τα αφεντικά να έχουν τοποθετήσει κουτιά σε μία γωνιά του σπιτιού από την αρχή της χρονιάς, στα οποία έβαζαν ένα χρηματικό ποσό και την επομένη των Χριστουγέννων οι υπηρέτες έσπαγαν τα κουτιά ανακαλύπτοντας τη... γενναιοδωρία των αφεντικών τους.

- Στις εκκλησίες, τα κουτιά που προορίζονταν για ετήσιες δωρεές ανοίγονταν την ημέρα των Χριστουγέννων και τα ποσά που είχαν συγκεντρωθεί διανέμονταν από τον κλήρο την επομένη, την Boxing Day.

Πέφτει πάντα 26 Δεκεμβρίου, ημέρα την οποία εορτάζει και ο Άγιος Στέφανος,(?) γνωστός στους Αγγλοσάξονες για τις αγαθοεργίες τους. Γι' αυτό και τη boxing day εκτός του να ανοίγεις τα δώρα σου, συνηθίζεις να δίνει και χρήματα σε φιλανθρωπικές οργανώσεις και σε εκείνους που τα έχουν ανάγκη.

Επίσης, ο Άγιος Στέφανος θεωρείται προστάτης των αλόγων, γι' αυτό και η boxing day είναι γνωστή για τις ιπποδρομίες και το κυνήγι της, boxing02 αλλά και για άλλες αθλητικές δραστηριότητες, όπως τη πιο γνωστή όλων, το ποδόσφαιρο.

Κατά την Boxing Day η παράδοση θέλει τα πρωταθλήματα της Μεγάλης Βρετανίας να την... τιμούν εντός των αγωνιστικών χώρων. Με τον καιρό, η τοποθέτηση αγώνων στο καλεντάρι την 26η Δεκεμβρίου έγινε... καθεστώς και πλέον κάθε ποδοσφαιρόφιλος έχει τη δυνατότητα σε μία αργία, να παρακολουθήσει αγώνες πρωταθλήματος.

Πέμπτη 25 Δεκεμβρίου 2008

Ευχές.


kurampiedes

Οπως και πέρσυ έτσι και φέτος

μελομακαρονα diples01

έχω φέρει τα γλυκάκια μου να σε κεράσω

να σας γλυκάνω και να σας ευχηθώ

OLYMPUS DIGITAL CAMERA

να περάσετε όσο πιό όμορφα μπορείτε.

Φυσικά δεν θα μπορούσα να ξεχάσω

pougkia_

τα πουγκάκια των ευχών.

tsantakia01 tsantaki01

Γιατί μέσα εκεί θα βρείτε τις ευχές μου.

Ευχές για τον καθέναν ξεχωριστά.


Σας ευχομαι


Καλα Χριστουγεννα.

Κυριακή 21 Δεκεμβρίου 2008

To ξέρατε ότι ...

Μπαστουνάκι γλειφιτζούρι γλυφιτζουρι

Το γλειφιτζούρι μπαστούνακι, έχει και αυτό συμβολική σημασία, αφού το σχήμα J παραπέμπει στο όνομα του Χριστού (Jesus) και το λευκό και κόκκινο χρώμα αντιπροσωπεύει την αγνότητα του και το αίμα που έχυσε ο Χριστός πάνω στο σταυρό.

Κάλτσες στο τζάκι καλτσες

Η ιδέα για τις κρεμασμένες κάλτσες στο τζάκι συνδέεται με την ιστορία του Αγίου Νικολάου, ο οποίος έσωσε τρεις κοπέλες βάζοντας χρυσά νομίσματα στην κάλτσα του πατέρα τους που κινδύνευε από χρεοκοπία.

  • Χριστουγεννιάτικο έλατο δεντροχριστουγ

Το πρώτο έλατο που άναψαν πολύχρωμα φωτάκια ήταν το 1882 στη Νέα Υόρκη, στο σπίτι του Έντουαρντ Τζόνσον, στενού συνεργάτη του Τόμας Έντισον και αντιπροέδρου της εταιρίας του. Το γεγονός καταγράφτηκε από την εφημερίδα Detroit Post and Tribune προκαλώντας δέος.

Γιρλάντες δέντρου γιρλάντα

Οι γιρλάντες που στολίζουμε στο χριστουγεννιάτικο μας δέντρο, αντιπροσωπεύουν ένα από τα θαύματα του Χριστού, αφού κάποια στιγμή ευλόγησε ένα δέντρο γεμάτο με ιστούς από αράχνες και αυτές μεταμορφώθηκαν σε κορδέλες.

Χριστουγεννιάτικες μπάλες 01

Σε πολλούς λαούς οι μπάλες που κρεμάμε στο δέντρο συμβολίζουν τα γέλια του Χριστού. Σύμφωνα με το μύθο, η ιδέα προέρχεται από έναν καλλιτέχνη του δρόμου που δεν είχε τίποτα άλλο να του προσφέρει για τη γέννηση του.

Λεφτά για φτωχούς

Στην Αυστρία και στη γερμανία τα παιδιά ντύνονται με τις στολές των Τριων Μάγων, κρατούν στα χέρια τους ένα αστέρι και πηγαίνουν από σπίτι σε σπίτι για να μαζέψουν λεφτά για τους φτωχούς.

Σπίτια και Πρωτοχρονιά

Σε πολλά σπίτια της κεντρικής Ευρώπης τη νύχτα της Πρωτοχρονιάς γράφουν τα αρχικά τω τριών μάγων (C+M+B 2009) για να πάει καλά το νέο έτος, τα αρχικά παραπέμπουν και στη φράση Christus Mansionem benedicat που σημαίνει : Ο Χριστός Ευλογεί Αυτό το Σπίτι.

Μάγοι και αστέρι christmas_star

Οι Τρεις Μάγοι, λέγεται ότι ακολούθησαν πορεία από βορρά προς νότο, προς την Ιουδαία, ενώ το αστέρι είχε πορεία από την Ανατολή προς τη δύση, κάτι που έκανε τον Αγιο Ιωάννη τον χρυσόστομο να υποστηρίζει ότι ήταν ένα θαύμα, θεωρώντας ότι πρόκειται για άγγελο κυρίου ή τον αρχάγγελο Γαβριήλ.

Τάρανδοι του Αη Βασίλη rocking-santa1

Τα ονόματα των 8 ιπτάμενων ταράνδων που οδηγούν το έλκηθρο του Άη Βασίλη είναι Ντάσερ, Ντάνσερ, Πράσνερ, Βίξεν, Κόμετ, Κιούμπιτ, Ντόνερ και Μπλίτζεν. Ο Ρούντολφ, ο τάραντος με την κόκκινη μύτη, προστέθηκε το 1939 με βάση μια ιστορία του Robert L. May.

Άγιος Βασίλης και ταχύτητα santa

Ο Άγιος Βασίλης - Santa Claus, για να προλάβει όλες τις αποστολές του, τα δώρα στα μικρά παιδιά, ξεπερνάει κατά 6.935 φορές την ταχύτητα του ήχου αφού τρέχει με 1.279 χιλιόμετρα το δεπτερόλεπτο.

Χιονισμένο τοπίο στη γέννηση του Χριστού φατνη

Το πιο πιθανό είναι η ιδέα αυτή να μεταδόθηκε γύρω στο 1843 όταν ο Άγγλος συγγραφέας Τσαρλς Ντίκενς έγραψε την ίσως πιο διάσημη χριστουγεννιάτικη ιστορία για ένα πάμπλουτο, μα πολύ τσιγκούνη επιχειρηματία, τον Εμπενίζερ Σκρουτζ. Την εποχή που έγραψε ο Ντίκενς την ιστορία του επικρατούσε στην Αγγλία ένας παγετώνας. Η Αγγλία ήταν λοιπόν για αρκετά μεγάλο χρονικό διάστημα καταχιονισμένη, όπως και το σενάριο του Ντίκενς. Γι’ αυτό ίσως να επικράτησε η άποψη πως το χιόνι είναι απαραίτητο για ωραία Χριστούγεννα.

Ο μύθος του Χριστουγεννιάτικου δέντρου 992493-FB~Christmastime-at-Tivoli-Gardens-Copenhagen-Denmark-Posters

Ο μύθος για το πώς ξεκίνησαν οι άνθρωποι να βάζουν τα δέντρα στα σπίτια τους προέρχεται από την Γερμανία. Σύμφωνα με αυτόν μια οικογένεια δέχτηκε τη παραμονή των Χριστουγέννων ένα μικρό ταλαιπωρημένο αγόρι στο σπίτι της και το επόμενο πρωί το αγόρι είχε μεταμορφωθεί στον μικρό Χριστό ο οποίος πρόσφερε στην οικογένεια σαν δώρο ένα κλαδί έλατου.

Τι συμβολίζουν το λιβάνι, το χρυσάφι και τα σμύρνα μαγοι

Το Λιβάνι ήταν ένα άρωμα που χρησιμοποιούσαν οι Ιουδαίοι και σαν δώρο συμβόλιζε πως ο Χριστός θα γινόταν αγαπητός. Το χρυσάφι ήταν το αγαθό των βασιλιάδων, πράγμα που συμβόλιζε την ιδιότητα ως βασιλιά που έχει ο Χριστός για τους Χριστιανούς. Η Σμύρνα ήταν άρωμα που τοποθετούσαν στους νεκρούς για να μυρίζουν ωραία, πράγμα που συμβόλιζε πως ο Χριστός θα υπέφερε και θα πέθαινε.

Η ιδέα των δώρων jojomercury-1071124131

Η ιδέα του να χαρίζουμε διάφορα πράγματα στα αγαπημένα μας πρόσωπα προήλθε από τα δώρα που έκαναν οι τρεις μάγοι στον μικρό Χριστό.

Ηλεκτρικά φωτάκια ροδια07

Αρχικά τα έλατα διακοσμούνταν με ειδικά χριστουγεννιάτικα μπισκότα και κεριά που συμβόλιζαν τα αστέρια. Επειδή όμως τα κεριά ήταν πολύ επικίνδυνα, ο Αμερικάνος Μόρις εφηύρε το 1895 τα ηλεκτρικά φωτάκια που χρησιμοποιούμε μέχρι σήμερα.

Κάρτες και μοτίβα

Οι εικόνες και τα μοτίβα στις κάρτες, είναι πολλά και διάφορα. Αρχικά διακοσμούσαν τις κάρτες κυρίως,

η γέννηση του Χριστού γεννηση01 αλλά και διάφορα χιονισμένα τοπία, 349671335_2f691d9055 αργότερα γύρω στο 1910-1920 άρχισαν οι κάρτες να αποκτούν κορδέλες και άλλα στολίδια.

Σήμερα μπορεί να βρει κανείς όλων των ειδών κάρτες καρτα02 , ακόμα και με ευχές σε όλες τις γλώσσες.

Χιονάνθρωπος και κάρτες 20071212-riedel-gentleman-snowman

Στην σημερινή εποχή χρησιμοποιούμε τους χιονάνθρωπους στις χριστουγεννιάτικες κάρτες, 2-Snowman800-299872 γιατί θεωρείτε σαν αποδεικτικό στοιχείο πως θέλουμε τα Χριστούγεννα να είναι λευκά.

Άστρο Βηθλεέμ (i)

Η πρώτη σημαντική θεωρία που συνδέεται με άστρο της Βηθλεέμ είναι αυτή του Κέπλερ, την οποία διατύπωσε το 1606. Ο Κέπλερ αναφέρεται σε μια τριπλή συζυγία των πλανητών Δία και Κρόνου στον αστερισμό των Ιχθύων το 7 π.Χ, πράγμα που σημαίνει ότι οι δυο πλανήτες βρέθηκαν τρεις φορές ευθυγραμμισμένοι με τη Γη στον αστερισμό των Ιχθύων.

Άστρο Βηθλεέμ (ii)

Πρόσφατα ο αμερικανός αστρονόμος Μάϊκλ Μόλναρ ήρθε να προσθέσει τη δική του ενδιαφέρουσα εκδοχή στην ερμηνεία του φαινομένου του άστρου της Βηθλεέμ. Ο αστρονόμος ισχυρίζεται ότι έχει βρει την πρώτη αναφορά του αστεριού της Βηθλεέμ εκτός της Βίβλου.
Μετά από την μελέτη των συμβολισμών στα ρωμαϊκά νομίσματα, κατέληξε στο συμπέρασμα ότι το «αστέρι» ήταν στην πραγματικότητα μια διπλή έκλειψη του Δία, σε μια σπάνια αστρολογική συζυγία που εμφανίστηκε στον αστερισμό του Κριού στις 20 Μαρτίου, του 6 π.Χ., και πάλι στις 17 Απριλίου, του 6 π.Χ. Την απόδειξη της θεωρία του ο Μάϊκλ Μόλναρ την βρήκε στο Mathesis, ένα βιβλίο που γράφτηκε από ένα Ρωμαίο αστρολόγο, ο οποίος αργότερα έγινε Χριστιανός, ονόματι Firmicus Maternus στο 334 μ.Χ.

Πρώτη Πρωτοχρονιά

Το 45 μ.χ., γιορτάστηκε για πρώτη φορά στην παγκόσμια Ιστορία η 1η Ιανουαρίου σαν η πρώτη ημέρα του νέου έτους, καθώς το ιουλιανό ημερολόγιο άρχισε να εφαρμόζεται.

Το πρώτο σε πωλήσεις χριστουγεννιάτικο τραγούδι

Το περίφημο White Christmas (1942) με τη φωνή του Bing Crosby έχει πουλήσει περισσότερους από 100 εκατομμύρια δίσκους σε όλο τον κόσμο με τουλάχιστον 50 εκατομμύρια πωλήσεις σαν single. Από το 1942, το White Christmas επανακυκλοφορεί κάθε χρόνο. Η πιο πρόσφατη επιτυχία του τραγουδιού στα charts ήταν το Δεκέμβριο του 1998 όταν παρέμεινε εκεί για τρεις συνεχείς εβδομάδες.

Η ακριβότερη χριστουγεννιάτικη κάρτα

Η πιο ακριβή χριστουγεννιάτικη κάρτα στον κόσμο πωλήθηκε σε δημοπρασία στο Devizes της Βρετανίας, στις 24 Νοεμβρίου του 2004 έναντι του ποσού των 20.000 λιρών Αγγλίας. Η χειροποίητη κάρτα, μεγέθους 13 x 8 cm φτιάχτηκε από το Βρετανό εικονογράφο John Calcott Horsley το 1843.

Η μεγαλύτερη χριστουγεννιάτικη καμπάνα καμπανεσ

Φαίνεται πως ο Sergio Rodriguez Villarreal έχει μια μανία με τα υπερμεγέθη χριστουγεννιάτικα στολίδια. Μετά το στεφάνι, έφτιαξε το 2000 τη μεγαλύτερη χριστουγεννιάτικη καμπάνα. Με ύψος 5,5 μέτρα και διάμετρο βάσης 3,85 μέτρα, η καμπάνα κατασκευάστηκε από 4,854 γυάλινα μπουκάλια.

Το ψηλότερο φυσικό χριστουγεννιάτικο δέντρο

Το ψηλότερο φυσικό χριστουγεννιάτικο δέντρο του κόσμου ήταν ένα έλατο της ποικιλίας Pseudotsga menziesii με ύψος 67,36 μέτρα. Το δέντρο στολίστηκε στο εμπορικό κέντρο Northgate Shopping Center στο Σιάτλ των ΗΠΑ, το Δεκέμβριο του 1950. Στολισμένο και με αναμμένα τα φωτάκια του, το δέντρο ήταν τόσο εντυπωσιακό που παρουσιάστηκε στο εξώφυλλο του περιοδικού Life.

Η μεγαλύτερη χριστουγεννιάτικη κάλτσα

Η μεγαλύτερη χριστουγεννιάτικη κάλτσα είχε ύψος 10,77 μέτρα και πλάτος 5 μέτρα. Δημιουργοί της ήταν ο J. Terry Osborne και οι φίλοι του στη Βιρτζίνια των ΗΠΑ, οι οποίοι την ολοκλήρωσαν το Σεπτέμβριο του 2004. Η τεραστίων διαστάσεων κάλτσα γέμισε με δώρα που διανεμήθηκαν σε άπορα παιδάκια.

Οι μεγαλύτερες νιφάδες χιονιού 312744883_d2f6af5403_m

Οι μεγαλύτερες νιφάδες χιονιού έπεσαν στις 28 Ιανουαρίου το 1887, στο Fort Keogh, στη Μοντάνα των ΗΠΑ κατά τη διάρκεια χιονοθύελλας και η κάθε μία ήταν 38 εκ.

Σάββατο 20 Δεκεμβρίου 2008

Η εικόνα της Γέννησης του Χριστού.

Φώτης Κόντογλου


Η Γέννηση στην Αγιογραφία

κοντογλου01
Ἀπὸ «ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ» ἔτος β’ τόμος τέταρτος τεῦχος 45, Χριστούγεννα 1949.
[…]
Ὁ τύπος τῆς Γεννήσεως στοὺς βυζαντινοὺς εἶναι τοῦτος:

Στὴ μέση στέκεται ἕνα σπήλαιο σὰν ἀπὸ κρουστάλινα βράχια περισκεπασμένο. Μέσα στὸ μαῦρο ἄνοιγμά του εἶναι μία φάτνη καὶ μέσα βρίσκεται ἕνα μωρὸ φασκιωμένο, ὁ Χριστός, κι’ ἀπό-πάνω του τὸν ἀχνίζουνε μὲ τὸ χνῶτο τους ἕνα βόδι κ’ἕνα γαϊδοῦρι εἴτε ἄλογο. Ἡ Παναγία εἶναι ξαπλωμένη πλάγι στὸ τέκνο της ἀπάνω σ' ἕνα στρωσίδι, ὅπως συνηθίζουνε στὴν Ἀνατολή. Στὸ ἀπάνω μέρος ἀπό τὰ δεξιὰ εἶναι χορὸς Ἀγγέλων σὲ στάση δεήσεως, ενῶ ἀπὸ τ’ἀριστερὰ ἕνας ἄλλος ἄγγελος μὲ φτερὰ ἀνοιχτά, μιλᾶ μὲ τοὺς τσομπάνηδες σὰν νὰ τοὺς λέγει τὴ χαροποιὰ τὴν εἴδηση. Στο κάτω μέρος απὸ τὰ δεξιὰ παριστάνεται ὁ γέρο Ἰωσὴφ καθισμένος σ’ἕνα κοτρόνι καὶ συλλογίζεται μὲ τὸ κεφάλι ἀκουμπισμένο στὸ χέρι του, κατὰ τὸ Εὐαγγέλιο ποὺ λέγει «ἠβουλήθη λάθρα ἀπολῦσαι αὐτήν», καθ’ὅσον δὲν ἤθελε να ἐκθέσει την Παναγία ποὺ γέννησε δίχως νἄναι δικό του τὸ παιδί. Μπροστά του στέκεται ἕνας γέρος τσομπάνης ἀκουμπισμένος στὸ ραβδί του, ντυμένος μὲ προβιά, καὶ τοῦ μιλᾶ σὰ νὰ θέλει νὰ τὸν παρηγορήσει. Στὰ ἀριστερὰ εἶναι καθισμένη μιὰ γρηὰ ποὺ βαστᾶ στὴν ἀγκαλιά της τὸ νεογέννητο γυμνό, καὶ δοκιμάζει μὲ τὸ χέρι της τὸ ζεστὸ νερὸ μέσα σὲ μιὰ κολυμπήθρα, ἐνῶ μιὰ μικρὴ χωριατοπούλα μὲ τὸ τσεμπέρι χύνει νερὸ γιὰ νὰ κολυμπήσουνε τὸ μωρό. Γύρω τοὺς κι' ἀπάνω στὶς ραχοῦλες βοσκᾶνε πρόβατα, κάθουνται ξαπλωμένα καὶ δυὸ τρία μαντρόσκυλα. Ἕνας τσομπάνης ἀρμέγει. Πίσω ἀπὸ τὴ σπηλιὰ φαίνουνται μέσα στὸ βουνὸ οἱ τρεῖς μάγοι καβαλλικρμένοι στἄλογα, ὁ ἕνας σὲ ἄσπρο, ὁ ἄλλος σὲ μαῦρο κι’ὁ ἄλλος σε κόκκινο. Ἡ Παναγία ζωγραφίζεται καὶ γονατιστὴ, μὰ αὐτὸ θαρρῶ πὼς φραγκοφερνει. Ἡ σκηνὴ μὲ τὶς γυναῖκες ποὺ κολυμπᾶνε τὸ βρέφος εἶναι παρμένη ἀπὸ τ' Ἀπόκρυφα Εὐαγγέλια. Εἶναι παράξενο πῶς οἱ βυζαντινοὶ ζωγράφοι ποὺ ἤτανε ὀρθοδοξώτατοι, βάζουνε στὶς εἰκόνες τους κάποιες σκηνὲς ποὺ δὲν εἶναι γραμμένες στὸ Εὐαγγέλιο, παίρνοντάς τες ἀπὸ βιβλία ποὺ δὲν εἶναι Κανονικά. Στὸ Μυστρᾶ, στὸ Καχριὲ Τζαμὶ κι' ἀλλοῦ εἶναι ζωγραφισμένα ἐπεισόδια ἀπὸ τὴ ζωὴ τῆς Παναγίας παρμένα ἀπὸ τὸ λεγόμενο Εὐαγγέλιο τοῦ Ἰακώβου ποὺ δὲν εἶναι Κανονικό. Ἀλλά τέτοια καθέκαστα εἶναι ζωγραφισμένα στὰ Εἰσόδια, στὸν Εὐαγγελισμό, στὴν ζωὴ Ἰωακεὶμ καὶ Ἄννης, κλπ.

Γιὰ τὴ Γέννηση βρίσκεται γραμμένο στὰ Ἀπόκρυφα πὼς σὰν πιάσανε οἱ πόνοι τὴν Παναγία, πῆγε ὁ Ἰωσὴφ νὰ βρεῖ καμμιὰ μαμή, καὶ βρῆκε μιὰ γρηὰ ποὺ τὴ λέγανε Σαλώμη, κι' αὐτὴ ἔπλυνε τὸ παιδί. Σὲ κάποιες ἀρχαῖες τοιχογραφίες εἶναι γραμμένο καὶ τὄνομα τῆς Σαλώμης. Στὰ πιὸ ὡραῖα εἰκονίσματα ἡ Παναγία παριστάνεται ξαπλωμένη κ'ἔχει ἀκουμπισμένο τὸ κεφάλι της στὸ χέρι της, κ' ἡ ἔκφρασή της εἶναι γλυκειὰ καὶ μελαγχολική, ἕνα πρᾶγμα πολὺ κατανυχτικό. Σὲ λιγοστὲς εἰκόνες εἶδα ζωγραφισμένα μάτια ἀπάνω στὸ σπήλαιο, σὰν νὰ εἶναι ζωντανό, ὅπως ζωγραφίζουνε πάλι σὲ σχέδιο ἀητοῦ, τὰ σύννεφα ποὺ σηκώνουνε τοὺς Ἀποστόλους στὴν Κοίμηση, στὴ Βάπτιση τὸν Ἰορδάνη σὰν γέρο καὶ τὴ θάλασσα σὰν νεράϊδα, τὶς πηγὲς τοῦ ποταμοῦ σὰν ἕναν πέτρινον ἄνθρωπο ποὺ βγαίνει ἀπὸ τὸ στόμα του τὸ νερό, κ.ἄ.

Ἡ Ἑρμηνεία τῶν Ζωγράφων τοῦ Διονυσίου τοῦ ἐκ Φουρνᾶ τῶν Ἀγράφων, γράφει γιὰ τὸν τύπο τῆς Γεννήσεως: «Σπήλαιον, καὶ ἔσω εἰς τὸ δεξιὸν μέρος ἡ Θεοτόκος βάλλουσα τὸ βρέφος ἐσπαργανωμένον μέσα εἰς τὴν φάτνην καὶ ἀριστερὰ ὁ Ἰωσὴφ γονατιστὸς ἔχων τὰ χέρια ἐσταυρωμένα καὶ ὄπισθεν τῆς φάτνης ἕνα βόδι κ'ἕνα ἄλογον βλέποντα τὸν Χριστὸν καὶ ὄπισθεν ποιμένες βαστάζοντες ράβδους καὶ βλέποντες μετὰ θάμβους τὸν Χριστόν. Καὶ ἔξωθεν τοῦ σπηλαίου πρόβατα καὶ ποιμένες, ὁ ἕνας λαλῶν αὐλὸν καὶ ἕτεροι βλέποντες ἄνω μετὰ φόβου. Καὶ ἐπάνωθεν αὐτῶν ἕνας ἄγγελος εὐλογῶν αὐτούς, καὶ ἀπὸ τὸ ἄλλο μέρος οἱ μάγοι μετὰ βάσιλικῆς στολῆς καθήμενοι ἐπάνω εἰς ἄλογα καὶ δεικνύοντες ἀλλήλοις τὸν ἀστέρα. Καὶ ἐπάνωθεν τοῦ σπηλαίου πλῆθος ἀγγέλων...».
Οἱ πιὸ ὡραῖες εἰκόνες τῆς Γεννήσεως ποὺ ἀφήσανε οἱ παληοὶ εὐσεβεῖς ἁγιογράφοι μας εἶναι κατὰ πρῶτον οἱ ψηφιδωτές τοῦ Δαφνιοῦ καὶ τοῦ Ὁσίου Λουκᾶ, ἔργα ἐξαίσια γιὰ ὅποιον νοιώθει τὴ βυζαντινὴ τέχνη καὶ δὲν θέλει σκηνοθεσίες καὶ ἐπιδείξεις κούφιες.

Ἄλλη ὡραία εἰκόνα τῆς Γεννήσεως εἶναι στὴν Περίβλεπτο τοῦ Μύστρᾶ, ἴσως ἡ ὡραιότερη, καθὼς καὶ ἄλλη στὴν Παντάνασσα. Σπουδαία εἶναι καὶ ἡ Γέννηση στὸ Καχριὲ Τζαμὶ τῆς Πόλης (ἀρχαία Μονὴ τῆς Χώρας), τῆς Ὑπαπαντῆς στὰ Μετέωρα, στὰ μοναστήρια τοῦ Διονυσίου καὶ τοῦ Δοχειαρίου στ' Ἅγιον Ὄρος, καθὼς καὶ τοῦ Ἁγίου Παύλου, στὸ μοναστῆρι τῆς Μεταμορφώσεως στὰ Μετέωρα, καθὼς καὶ στὸ μοναστῆρι τοῦ Βαρλαάμ, ἔργο τοῦ Φράγκου Κατελλάνου. Ὑπάρχουνε κι' ἄλλες ἔμορφες Γεννήσεις σὲ ἀρχαῖα ἐξωκκλήσια, ὅλες στὸν ἴδιο τύπο ποὺ ἱστορήσαμε. Πλῆθος Γεννήσεις στολίζουνε τὰ ἀρχαῖα χειρόγραφα, ὅπως εἶναι δυὸ ποὺ βρίσκουνται στὸ μοναστήρι τῶν Ἰβήρων. Τὸ ἁμαρτωλὸ χέρι μου ἀξιώθηκε νὰ ζωγραφίσει κάμποσες Γεννήσεις σὲ σανίδι, καὶ δυὸ σὲ τοιχογραφία, τὴ μιὰ στὸ οἰκογενειακὸ παρεκκλῆσι τοῦ Γ. Πεσμαζόγλου στὴν Κηφισιά, τὴν ἄλλη, σὲ πολὺ μεγάλο σχῆμα, στὴν ἐκκλησία τῆς Ζωοδόχου Πηγῆς στὸ Λιόπεσι.

 

χρόνος ποὺ προηγεῖτο τῆς Γεννήσεως τοῦ Χριστοῦ ἦταν γεμάτος ἀπὸ τὸ βαθὺ αἴσθημα ἑνὸς ἀπροσδιόριστου κακοῦ... Κάθε στιγμὴ αἰσθανόταν κανεὶς τὴν ἀβεβαιότητα αὐτοῦ τοῦ χρόνου. Οἱ λαοὶ ποὺ ἔζησαν πρὶν τὴ Σάρκωση τοῦ Χριστοῦ εὑρίσκονταν σὲ μία συνεχὴ κίνηση. Ἡ πνευματικὴ κληρονομιὰ τῶν λαῶν δὲν διατηροῦσε μία στατικὴ ἰδιαιτερότητα, ἀλλὰ ἐμπλουτιζόταν καὶ ἕνωνε διαφορετικὰ στοιχεῖα. Οἱ πολιτισμοὶ διαφορετικῶν λαῶν εἰσέδυαν, ἐπηρέαζαν καὶ μετέβαλαν ὁ ἕνας τὸν ἄλλο. Ὁ κόσμος πρὶν ἀπὸ τὴ Γέννηση τοῦ Χριστοῦ μοιάζει μὲ καλοοργωμένο χωράφι, ἕτοιμο νὰ λάβει τὸν σπόρο τῆς αἰώνιας ζωῆς - ἀπαρχὴ τοῦ μέλλοντος Αἰῶνος.

εἰκόνα τῆς Γεννήσεως τοῦ Χριστοῦ στηρίζεται στὴ μαρτυρία τῆς Ἁγίας Γραφῆς καὶ τῆς παραδόσεως τῆς ἐκκλησίας μας καθὼς καὶ στὴν πλούσια λειτουργικὴ ὑμνολογία τῆς ἑορτῆς τῶν Χριστουγέννων.image

Ὁ ὀρθόδοξος ἁγιογράφος τῆς εἰκόνας τῆς Γεννήσεως πιστὸς στὰ δόγματα τῆς ἐκκλησίας ἔχει δυὸ σκοπούς: νὰ δείξει τὴν θεανθρώπινη φύση τοῦ Κυρίου μας ποὺ ἀληθινὰ σαρκώθηκε ἀπὸ τὴν Παρθένο Μαρία καὶ νὰ ὑποδηλωθεῖ ὁ πανηγυρισμὸς τοῦ οὐρανοῦ καὶ τῆς γῆς καὶ γενικότερα ὅλης της κτίσης πρὸς τὸν Δημιουργό της. Σύμφωνα μὲ ὅσα διηγεῖται ὁ Εὐαγγελιστὴς Λουκᾶς, ἡ Παναγία «ἔτεκεν τὸν υἱὸν αὐτῆς τὸν πρωτότοκον, καὶ ἐσπαργάνωσεν αὐτὸν καὶ ἀνέκλισεν αὐτὸν ἐν τῇ φάτνῃ».

εἰκόνα τῆς Γεννήσεως τοῦ Χριστοῦ περιέχεται μυστηριακὰ στὸ ὄνειρο τοῦ Ναβουχοδονόσορα καὶ ἐξηγεῖται προφητικὰ ἀπὸ τὸν προφήτη Δανιὴλ (κεφ.2). Ὁ βράχος ποὺ ξεριζώθηκε ἀπὸ τὸ ὄρος χωρὶς νὰ τὸν ἀγγίξει ἀνθρώπινο χέρι καὶ κατέστρεψε τὸ μεγάλο εἴδωλο, εἶναι ἡ εἰκόνα τῆς Γεννήσεως τοῦ Χριστοῦ. Συνήθως στὴν εἰκόνα τῆς Γεννήσεως τοῦ Χριστοῦ, ὁ Σωτῆρας ἔχει μία κάποια εἰκονικὴ ὁμοιότητα μὲ τὴν πέτρα ποὺ νίκησε καὶ κατέστρεψε τὸν τρομερὸ ἀνθρώπινο ἐγωισμὸ ὑπὸ τὴ μορφὴ τοῦ εἰδώλου.

Τὸ Παιδίον ἀναπαριστάνεται στὸ μέσο της εἰκόνας, σπαργανωμένο· τὸ μέγεθός του εἶναι ἐξαιρετικὰ μικρό. Συχνά, λόγω τῶν διαστάσεών της, ἡ ἀναπαράσταση τοῦ Σωτῆρα εἶναι πιὸ μικρὴ ἀπ᾿ ὅλα τ᾿ ἄλλα πρόσωπα τῆς εἰκόνας, κι ὅμως, παρ᾿ ὅλα αὐτὰ παραμένει ἡ εἰκόνα τοῦ Κυρίου - ἡ εἰκόνα τοῦ Χριστοῦ. Μέσα στὴν εἰκόνα ὁ Σωτῆρας καταλαμβάνει τὴ βασιλικὴ θέση τοῦ Δεσπότου.

Ὡστόσο, ἡ Θεοτόκος εἰκονίζεται πιὸ μεγάλη ἀπ᾿ ὅλα τ᾿ ἄλλα πρόσωπα τῆς εἰκόνας image κι ἐδῶ εἶναι ἀκριβῶς ποὺ ἑρμηνεύεται n προφητεία τοῦ Δανιήλ, διὰ μέσου τοῦ ὀνείρου τοῦ Ναβουχοδονόσορα. Ὁ τύπος τοῦ ὅρους καὶ τοῦ βράχου ποὺ ξεριζώθηκε ἀπὸ μόνος του εἶναι ἡ προφητικὴ εἰκόνα τῆς ἀειπαρθενίας τῆς Θεοτόκου. Εἶναι μισοξαπλωμένη καὶ μισοκαθισμένη καὶ ἡ στάση της ἀνάλαφρη γιὰ νὰ τονιστεῖ ἡ ἀπουσία τοῦ πόνου καὶ ἡ παρθενικὴ γέννηση τοῦ Χριστοῦ.

Ὁ χρόνος ποὺ προηγεῖτο τῆς Γεννήσεως τοῦ Χριστοῦ ἦταν γεμάτος ἀπὸ τὸ βαθὺ αἴσθημα ἑνὸς ἀπροσδιόριστου κακοῦ... Κάθε στιγμὴ αἰσθανόταν κανεὶς τὴν ἀβεβαιότητα αὐτοῦ τοῦ χρόνου. Οἱ λαοὶ ποὺ ἔζησαν πρὶν τὴ Σάρκωση τοῦ Χριστοῦ βρίσκονταν σὲ μία συνεχῆ κίνηση. Ἡ πνευματικὴ κληρονομιὰ τῶν λαῶν δὲν διατηροῦσε μία στατικὴ ἰδιαιτερότητα, ἀλλὰ ἐμπλουτιζόταν καὶ ἕνωνε διαφορετικὰ στοιχεῖα. Οἱ πολιτισμοὶ διαφορετικῶν λαῶν εἰσέδυαν, ἐπηρέαζαν καὶ μετέβαλαν ὁ ἕνας τὸν ἄλλο. Ὁ κόσμος πρὶν ἀπὸ τὴ Γέννηση τοῦ Χριστοῦ μοιάζει μὲ καλοοργωμένο χωράφι, ἕτοιμο νὰ λάβει τὸν σπόρο τῆς αἰώνιας ζωῆς - ἀπαρχὴ τοῦ μέλλοντος Αἰῶνος.

φάτνη εἰκονίζεται μέσα σὲ σκοτεινὸ σπήλαιο. Τὸ μαῦρο σπήλαιο συμβολίζει τὸν κόσμο ποὺ ἦταν σκοτισμένος ἀπὸ τὴν ἁμαρτίαν. Ἐπίσης συμβολίζει τὸν Ἅδη. Ἔτσι γιὰ νὰ πλησιάσει τὴν ἄβυσσο ὁ Χριστὸς τοποθετεῖ μυστικὰ τὴ γέννησή Του στὸ βάθος τοῦ χάσματος, ὅπου τὸ κακὸ ζεῖ στὴν τελευταία του πυκνότητα. Ὁ Χριστός, τὸ Φῶς τοῦ κόσμου, εἶναι ὁ καθήμενος «ἐν σκότει καὶ σκιὰ θανάτου». Ἡ φάτνη, τὸ σπήλαιο, τὰ σπάργανα εἶναι ὅλα δείγματα τῆς κένωσης τῆς θεότητας καὶ τῆς ἄκρας ταπείνωσης. Μέσα στὸ σπήλαιο εἰκονίζονται ἕνα βόδι καὶ ἕνας ὄνος. Ὁ ἁγιογράφος ἐμπνέεται ἀπὸ τὴν προφητεία τοῦ Ἡσαΐα «ἔγνω βοὺς τὸν κτησάμενον καὶ ὄνος τὴν φάτνην τοῦ Κυρίου αὐτοῦ. Ἰσραὴλ δὲ μὲ οὐκ ἔγνω».

γῆ στὴν εἰκόνα τῆς Γεννήσεως, δὲν παρουσιάζεται ὁμαλὴ κι ἐπίπεδη, ὄχι· εἶναι γεμάτη κίνηση, τινάγματα, λόφους, σκάμματα. Ἡ κίνηση αὐτὴ θυμίζει τὰ κύματα τῆς θάλασσας. Κι αὐτὸ τὸ ὀρεσίβιο στοιχεῖο, τὸ ἐπικίνδυνο, τῆς γήινης ἐπιφάνειας, δὲ μαρτυρεῖ μόνο τὸν ἐπικίνδυνο χαρακτῆρα τοῦ συγκεκριμένου τόπου κοντὰ στὴν Ἱερουσαλήμ, ἀλλὰ καὶ ἕνα ἄλλο μυστικὸ καὶ γενικότερο νόημα. Ἡ γῆ ἀναγνώρισε τὴν ἔλευση τοῦ Σωτῆρα καὶ ἀνταποκρίθηκε σ᾿ αὐτὴν ἀναγεννώμενη κι ἀναζωογονουμένη· σὰν ἕνα φύραμα ἄρχισε νὰ ζυμώνεται, διότι ἔνοιωσε μέσα τῆς τὴ μαγιὰ τῆς αἰώνιας ζωῆς. Κι αὐτὲς οἱ κυματιστὲς ἀναδιπλώσεις τῆς γῆς καὶ τὰ τινάγματα τοῦ ἐδάφους γύρω ἀπὸ τὸ σπήλαιο δὲν εἶναι ἄδεια, ἀλλὰ γεμάτα ἀπὸ τὴν κατανόηση καὶ τὴ χαρὰ τοῦ γεγονότος.

Συνήθως, στὶς εἰκόνες τῆς Γεννήσεως εἰκονίζονται ἐπίσης οἱ ἄγγελοι, οἱ μάγοι καὶ οἱ βοσκοί. Οἱ ἄγγελοι,image ὡς οἱ πρῶτοι ἀγγελιαφόροι καὶ μάρτυρες τῆς Καλῆς Ἀγγελίας τῆς Γεννήσεως τοῦ Χριστοῦ· οἱ μάγοι καὶ οἱ βοσκοί, ὡς τὸ ἀνθρώπινο γένος ποὺ καλεῖται νὰ προσκυνήσει τὸν Χριστό. Σημειωτέον, ὅτι οἱ μάγοι καὶ οἱ βοσκοὶ δὲν συνθέτουν μία κοινὴ σύναξη καὶ αὐτοὶ καθεαυτοὶ δὲν βρίσκονται κοντὰ μεταξύ τους.

image Οἱ βοσκοὶ παρουσιάζουν τὸν ἐκλεκτὸ ἰουδαϊκὸ λαό· ὁ οὐρανὸς ἄνοιξε γι᾿ αὐτοὺς καὶ ἡ σύναξη τῶν ἀγγέλων ποὺ ψάλλουν ᾠδὴ στὸν Θεὸ ἔγινε ὁρατή. Ἐκλήθησαν νὰ προσκυνήσουν τὸν Χριστὸ στὸ ὄνομα τοῦ Ἰσραήλ. Δέχτηκαν κατευθείαν ἀπὸ τοὺς ἀγγέλους τὴν Καλὴ Ἀγγελία.

Οἱ μάγοι ποὺ εἶναι ἡ κορυφὴ τοῦ ἐθνικοῦ κόσμου καὶ ἀνυψώνονται στὸ ὑψηλὸ ἐπίπεδο τῆς βαθείας image κατανοήσεως τοῦ νοήματος τῆς Γεννήσεως μὲ ἕναν τρόπο, ὄχι ἁπλό, ἀλλὰ δύσκολο καὶ σύνθετο κι ἔρχονται νὰ προσκυνήσουν τὸν Χριστό, ὄχι ἀπὸ μέρη κοντινά, ἀλλὰ πολὺ μακρινά· κατὰ τὴν ὀρθόδοξη παράδοση, ἀπὸ τὴν Περσία· ἡ πορεία τῶν μάγων, ποὺ ὁδηγοῦνται ἀπὸ ἕνα ἄστρο, εἶναι δύσκολη καὶ μακρινή. Δὲν ὁδηγήθηκαν ἀπὸ ἀγγέλους, ἀλλὰ ἀπὸ τὴν κίνηση τοῦ ἀστέρος, χωρὶς ἐδῶ νὰ ἀποκαλυφθοῦν τὰ πάντα.

Ἔτσι, ὁ ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος λέει ὅτι τὸ ἀστέρι ποὺ ὁδηγοῦσε τοὺς μάγους στὴ Βηθλεὲμ δὲν ἦταν ἕνα ἁπλὸ ἀστέρι,image ἀλλὰ ἕνας ἄγγελος ποὺ ἀκτινοβολοῦσε σὰν ἄστρο καὶ ὁδηγοῦσε τοὺς μάγους τῆς ἀνατολῆς στὴν προσκύνηση τοῦ Χριστοῦ. Τὸ ἄστρο τῆς Βηθλεὲμ διατηρήθηκε σὰν σύμβολο, ὄχι μόνο στὶς εἰκόνες τῆς Γεννήσεως, ἀλλὰ καὶ στὴ θεία λειτουργία. Ὅταν τελειώνει ἡ προσκομιδή, τοποθετεῖ ὁ ἱερέας στὸν «δίσκο» τὸν «ἀστέρα» πάνω ἀπὸ τὸν ἀμνὸ τοῦ ὑψωθέντος καὶ εὐλογηθέντος ἄρτου. Αὐτὸς ὁ ἀστέρας εἶναι σὲ ἀνάμνηση ἐκείνου ποὺ στάθηκε πάνω ἀπὸ τὴ φάτνη, ὅπου ἀνακλίθηκε τὸ θεῖον βρέφος. Καὶ τὸ μανουάλι ποὺ τοποθετεῖται, τὴν παραμονὴ τῶν Χριστουγέννων, στὴ μέση της ἐκκλησίας, συμβολίζει τὸ ἄστρο της Γεννήσεως. Ἡ μοναδικὴ ἀκτίνα ποὺ εξέρχεται ἀπὸ τὸν οὐρανὸ καὶ καταλήγει στὸ σπήλαιο πάνω ἀπὸ τὸ βρέφος, σημαίνει τὴν μία οὐσία τοῦ Θεοῦ, ἀλλὰ χωρίζεται σὲ τρεῖς λάμψεις, γιὰ νὰ προσδιορίσει τὴν συμμετοχὴ τῶν τριῶν προσώπων στὴν θεία οἰκονομία τῆς σωτηρίας. Τὸ ἄστρο εἶναι τὸ μυστικὸ ἀρχέτυπο τοῦ Χριστοῦ, ὅπως μαρτυρεῖται στὴν Ἀποκάλυψη: «Εἶμαι ρίζα καὶ ἀπόγονος τοῦ Δαβίδ - Ὁ φωτεινὸς καὶ πρωινὸς ἀστέρας».

Συνήθως, παρουσιάζουν στὴν εἰκόνα τῆς Γεννήσεως τὸν Ἰωσήφ,image τὸν μνηστῆρα τῆς Παρθένου, σκυμμένον ἀπὸ θλίψη, βασανιζόμενον ἀπὸ ἀμφιβολίες, μὴ ὄντας σὲ θέση νὰ ἀφομοιώσει τὸ μυστήριο τῆς Γεννήσεως υἱοῦ ἀπὸ Παρθένο. Μπροστά του στέκεται ὁ δαίμων μὲ τὴ μορφὴ ἑνὸς γέρου βοσκοῦ, ποὺ δοκιμάζει νὰ ταράξει τὸν Ἰωσήφ. Εἶναι χαρακτηριστικὸ πολλῶν εἰκόνων τῆς Γεννήσεως ὅτι ἡ Θεομήτωρ ἔχει τὸ πρόσωπο στραμμένο, ὄχι πρὸς τὸν Σωτῆρα, ἀλλὰ πρὸς τὸν Ἰωσὴφ μὲ μία ἔκφραση κατανόησης καὶ βαθιᾶς λύπης. Ἡ Θεομήτωρ μοιάζει νὰ θέλει νὰ βοηθήσει μὲ ὅλες τὶς δυνάμεις τῆς τὸν Ἰωσήφ· σ᾿ αὐτὴ τὴ φροντίδα προσδιορίζεται κιόλας τὸ ὑπούργημά της ὡς Βασίλισσας τῶν οὐρανῶν μεσίτριας τοῦ ἀνθρωπίνου γένους, αὐτῆς ποὺ φέρει τὶς θλίψεις τῶν ἀνθρώπων.

Ἀπέναντι ἀπὸ τὸν Ἰωσὴφ εἰκονίζονται δυὸ γυναῖκες ποὺ ἑτοιμάζουν τὸ λουτρὸ τοῦ Θείου Βρέφους. Ἡ σκηνὴ εἶναι ἐμπνευσμένη ἀπὸ τὰ ἀπόκρυφα Εὐαγγέλια.image Ἡ μαῖα εἶναι ἡ Σαλώμη καὶ ἡ ἄλλη ἡ βοηθός της, ποὺ τὶς προσκάλεσε ὁ Ἰωσὴφ γιὰ νὰ βοηθήσουν τὴν Θεοτόκο. Ἐδῶ πρέπει νὰ σημειώσουμε ὅτι ὁ Ἅγιος Νικόδημος ὁ Ἁγιορείτης ἀναφέρει ὅτι «τὸ δὲ νὰ ἱστοροῦνται γυναῖκές τινες πλύνουσαι τὸν Χριστὸν ἐν λεκάνῃ, ὡς ὀρᾶται ἐν πολλαῖς εἰκόσι της Χριστοῦ γεννήσεως, τοῦτο εἶναι παντάπασιν ἀτοπώτατον», ἀφοῦ ἡ Θεοτόκος δὲ γέννησε μὲ πόνους καὶ ὠδῖνες ὅπως οἱ ἄλλες γυναῖκες γιὰ νὰ χρειάζεται ἡ σκηνὴ τοῦ λουτροῦ.

 

δικτυογραφια : www.phys.uoa.gr ,www.myriobiblos.gr