Πέρασε κι αυτό. Το Πάσχα λέω. Πέρασε και εγώ ούτε το πήρα είδηση. Ούτε το κατάλαβα, έτσι όπως περίμενα. Είχα υποσχεθεί και φωτορεπορτάζ στον πάτερ Αναστάσιο, αλλά δεν μπόρεσα να κάνω. Γιατί δεν είχα να καταγράψω.
Και να πω ότι μένω Αθήνα, άντε και που να βρω ψητά αρνιά έξω, κομματάκι δύσκολο. Αλλά στο Ναύπλιο? Σπίτια με αυλές, χώροι που μπαίνει σούβλα. Οπου είδα αρνιά να γυρνάνε ήταν στον αυτόματο. Μόνα και έρμα και οι νοικοκυραίοι άφαντοι. Γυρνούσαν γύρω απ τον εαυτό τους. Τα γυρνούσε η ηλεκτρική σούβλα. Τα δε κοκορέτσια στο φούρνο. Μπορεί και στο μικροκυμάτων. Κοκορέτσι φούρνου!!!!
Και η μνήμη δεν μπόρεσε παρά να γυρίσει χρόνια πίσω , στα παιδικά μου χρόνια που το Πάσχα ήταν Πάσχα. Με όλες τις μυρωδιές της άνοιξης, του αρνιού, των τραγουδιών, του κεφιού, με τα μεζεδάκια πριν γίνει τ αρνί.
Δεν μπορούσα παρά να θυμηθώ που πρωί πρωί που ο νονός μου ή στη Θήβα ή στο χωριό , άναβε τις κληματσίδες να γίνουν κάρβουνο. Ήταν ο υπεύθυνος επί του αρνιού γιατί το ήξερε καλά το θέμα. Το αρνί έτοιμο απ την προηγούμενη, χειρουργημένο, όρθιο στην ξύλινη μεγάλη σούβλα και με ένα λευκό φορεματάκι πάνω του μην πάει καμιά μύγα (μάλλον).
Όταν ξυπνούσαμε τα μικρά τρέχαμε αμέσως κοντά του να δούμε μπας και είχε ψηθεί η πετσούλα για να μας δώσει. Και δωστου τα αυγά και δωστου το κρασάκι και οι προμεζέδες. Και σε λίγο πλάκωναν και οι κλαριντζήδες. Τα κλαρίνα και τα νταούλια. Πρώτη εγώ να σύρω το χορό. Τσάμικο. Και ήμουν μια σταλιά. Και όσο ο νονός μου τους έβαζε τα κατοστάρικα στα όργανα, τόσο αυτοί δεν ξεκολλούσαν. Χαιρόταν να με βλέπει να χορεύω.
Και ήταν τότε που το Πάσχα ήταν Πάσχα. Όχι σαν σήμερα. Ξενέρωτο. Χωρίς ήθη και έθιμα. Χωρίς πασχαλινή γεύση. Νερόβραστο. Κονσερβαρισμένο. Χωρίς μυρωδιές.
Και δεν νομίζω να είναι φάση απαισιοδοξίας. Δεν περνάω την πεσιμιστική μου φάση. Απλά λυπάμαι που αλλάζουν τα πράγματα προς το χειρότερο. Λυπάμαι που χάνονται τα ήθη και τα έθιμά μας. Πού ο κόσμος δεν διασκεδάζει πια όπως παλιά.
Λυπάμαι….!
24 σχόλια:
Χαχαχαχαχα...
Όπως είπα και στον πατέρα μου χτές, παργίνανε "μημουαπτιστές"!
Τ' αρνητικά του πολιτισμού: Μηχανάκι για τη σούβλα :p
Αλικάκι μου, γιατί δεν ήρθες στο Τολό να περνούσαμε παρέα και παραδοσιακά; Μια χαρά ήταν εδώ, πολύ το ευχαριστήθηκα! Έχω βάλει και φωτο, πήγαινε να δεις. Ελπίζω να σε δω αύριο να τα πούμε κι από κοντά, ναι; Χρόνια πολλά και φιλιά πολλά!
Xρόνια Πολλά, Χριστός Ανέστη!!
Εμείς παραπονο δεν έχουμε, τελείως παραδοσιακά περάσαμε!!
Νομίζω σε κάποια μέρη, κάποιοι άνθρωποι, διατηρούν - ή τουλάχιστον προσπαθούν να διατηρήσουν όσο μπορούν - τις παραδόσεις.
Και νομίζω Αλικάκι μου ότι αυτό που μας κάνει να θυμόμαστε τόσο έντονα κάποια όμορφα Πάσχα της ζωής μας, είναι η ηλικία που είχαμε τότε και οι άνθρωποι με τους οποίους τα είχαμε συνδέσει.
Φιλιά:)
Χριστος Ανεστη, Χρονια Πολλα με υγεια.Και του χρονου να ειστε καλα.
Χριστός Ανέστη και χρόνια πολλά.
Αλίκη μου έχεις δίκαιο.Εχουν αλλάξει πολλά πράγματα . Οσό για τον νονό σου αν ήταν απο τη Θήβα όπως κατάλαβα ξέρουμε απο αρνί στη ρούμελη.
ΥΓ. Το άσπρο πανί το βάζουμε βρεγμένο πάνω στο αρνί για να μην στεγνώσει η πέτσα μέχρι να έρθει ή ώρα να ψηθεί. Και για τις μύγες βέβαια
Αχ βρε Αλικάκι,
κονσερβαρισμένο, όπως το είπες...
Χρόνια σου πολλά και... που ξέρεις του χρόνου μπορεί να είναι αλλιώς!
Φιλιά
Αλικάκι Χρόνια Πολλά! Χριστός Ανέστη! Εμείς πάντως περάσαμε πολύ όμορφα! Οικογενειακά, χαρούμενα! Ας ερχόσουν επάνω καλέ! Ξέρεις τί όμορφα ήταν;
Στο ότι έχουν αλλάξει πολλά πράγματα έχεις δίκιο! Τουλάχιστον όμως ας προσπαθήσουμε να κρατήσουμε μερικά! Αλλάζουν οι εποχές Αλίκη μου και δυστυχώς πολλά έθιμα χάνονται... κι εγώ λυπάμαι γι'αυτό.
Καλησπέρα Αλικάκι! Φιλιά πολλά πολλά!!!
Αλίκη μου προσυπογράφω την ανάρτησή σου, μαζί με τις ευχές μου, ωστόσο, για ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ.
Σε φιλώ.
Εγω θα διαφωνησω Αλικακι μου σε κατι. Δεν φταιει το μοτερακι που βαλανε στο αρνι που χανονται τα εθιμα. Αυτο εγινε για ευκολια. Κι εμεις τετοιο ειχαμε, αλλα ημασταν ολοι εξω με τα ουζακια μας και τα μεζεδακια μας, να περιμενουμε ποτε θα αρπαξει η πετσουλα για να αρχισουμε να τσιμπαμε :):)
Και μη συγκρινεις το τοτε με το τωρα γλυκια μου Αλικη, ειναι αδικο και για το "τοτε" και για το "τωρα" :)
Τις παραδοσεις μας μπορουμε να τις κρατησουμε ζωντανες, μην κοιτας γυρω σου, μεσα στα σπιτια μας ας εστιασουμε!!
Χριστος Ανεστη Αλικακι μου και μη μου στενοχωριεσαι!
xxxxx
καλημέρα
χρόνια πολλά
τώρα που ήταν άρρωστο προσφιλές πρόσωπο και όλα έγιναν βιαστικά και τυπικά... κατάλαβα πολλά...
Χριστός Ανέστη και Χρόνια πολλά πάρ'αυτα αλικάκι μου...τι να κάνουμε..αλλάζουν πράγματα γύρω μας κι εμείς γκρινιάζουμε και δίκιο έχουμε και που να το βρούμε...και πάμε πάλι απ'την αρχή!
@Nταρθ
δεν ξερω αν ειμαι μη μου απτου , αλλα τα στραβα κι αυτα που δεν μ αρεσουν τα λεω.
αρνι με παπακι...!!!!
@Τζιριτακι
εσυ τις ξερεις τις υποχρεωσεις μου.
δεν θα μπορουσα να λειψω απ το Πασχαλιατικο τραπεζι της οικογενειας.
Απλα κατω απο συγκεκριμενες συνθηκες ηταν σαν καθε κυριακατικο τραπεζι.
Τελικα τα ειπαμε , ηπιαμε το καφεδακι, το τελειωσα το βιβλιο και ηταν ολα ομορφα.
φιλια πολλα.
@Ελενα
θα συμφωνησω μαζι σου.
εχει να κανει με την ηλικια τελικα.
φιλια πολλα.
@Κατερινιω μου
Αληθως Ανεστη
και του χρονου.
να εισαι καλα.
φιλια πολλα.
@Κλωστουλα μου
σ ευχαριστω για τις πληροφοριες οσον αφορα το αρνι.
Σιγουρα η Ρουμελη ξερει απο ψητα και αλλα τετοια.
Καλο σου βραδυ. φιλια.
@Μαριελακι
παντα ελπιζουμε για του χρονου καλυτερα.
ετσι ειναι.
την κονσερβα δεν μπορω με τιποτα.
φιλακια ξαδελφη.
@Ρηνιω μου
μακαρι να μπορουσα να ειμαι κοντα σας.
Ελπιζω καποια στιγμη να τα καταφερω να κανω ενα ανεβασμα να σας παρω ολες μπαλα, να τα πουμε και να γνωριστουμε κι απο κοντα.
ως τοτε σας σκεφτομαι και σας αγαπω.
φιλακια πολλα.
@Φεγκια γλυκε μου
σ ευχαριστω
να εισαι παντα καλα.
φιλια.
@Ντιντικα μου
με επιασε μια νοσταλγια μωρε.
Τι να κανω. Μαλλον φταινε διαφοροι παραγοντες γι αυτο.
Αυτος ειναι ο λογος της ματιας μου πισω.
Να περνας παντα ομορφα γλυκεια μου.
φιλακια.
@ακρατ
ετσι ειναι.
σου ευχομαι του χρονου να περασεις χωρις αρρωστιες στο κοντινο σου περιβαλλον. να ειστε ολοι καλα.
καλο βραδυ.
@Βροχουλα
ειναι αληθεια οτι πολλες φορες με πιανει η γκρινια.
Θελω να μην χαθουν καποια πραγματα, και τα θελω πιο ζεστα ολα.
Αλλα αυτο δεν γινεται παντα.
Πρεπει να μαθω να προσαρμοζομαι.
φιλακια βροχουλα μου.
@Ρηνιω μου
μακαρι να μπορουσα να ειμαι κοντα σας.
Ελπιζω καποια στιγμη να τα καταφερω να κανω ενα ανεβασμα να σας παρω ολες μπαλα, να τα πουμε και να γνωριστουμε κι απο κοντα.
ως τοτε σας σκεφτομαι και σας αγαπω.
φιλακια πολλα.
Aλικάκι σ έχει πιάσει μια νοσταλγία για τα χρόνια της νιότης , που όλα είχαν άλλες μυρωδιές και γεύσεις !!
Αυτά δεν ξαναγυρνάνε , θα τα θυμόμαστε όμορφα !!
Το σήμερα είναι στο χέρι μας , ας φροντίζουμε να το ομορφαίνουμε!!!!
Εμείς κρατάμε τα ήθη, τα έθιμα και τις παραδόσεις, έχοντας γύρω μας οικογένεια, φίλους, συγγενείς, εμείς καλούμαστε να σουβλίσουμε το αρνάκι, να βάψουμε τα αυγά, να φτιάξουμε κουλουράκια , για να μυρίσει το σπίτι Πασχαλινές μυρωδιές και να καταλάβουμε μέρες Λαμπρής !!
Άντε παραπονιάρα Αλίκη, εύχομαι του χρόνου να σουβλίσετε αρνάκι(α) στο σπιτάκι σου και να έρθουν όλοι οι μπλογκοφίλοι σου , να γίνει χαμός στο Ναύπλιο !!!!!!!!!!!!
ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ και ΚΑΛΑ
Δημοσίευση σχολίου