Φθινοπώριασε?

Καλημερούδια σας.

Από το στόμα μου ευχή για καλό χειμώνα δεν θα ακούσετε.

Γιατί Πρώτον, δεν μου αρέσει ο χειμώνας. Και να το εξηγήσω. Νυχτώνει νωρίς, άρα μικρές μέρες. Κάνει κρύο, άρα ντυνόμαστε σαν κρεμμύδια. Και δεν λέω, καλά είναι τα κρεμμύδια, δηλαδή δεν έχω τίποτα μαζί τους, αλλά μόνο για μαγείρεμα, όχι για ντύσιμο. Έπειτα:  βροχές και κάτι γίδες. Όλα μούσκεμα, πλένεις τα ρούχα και δεν στεγνώνουν, κάνεις τα καλοριφέρ απλώστρες. Και γύρνα το από δώ και γύρνα το από κει. Σουβλάκι τα ρούχα. Ενώ το καλοκαιράκι, ένα αεράκι να φυσήξει το φόρεσες στο επόμενο μισάωρο το μπλουζάκι που άπλωσες. Ασιδέρωτο ναι, γιατί? Κακό είναι? Μισώ το σίδερο. Προτιμώ τα ρούχα τα τσαλακωμένα που δεν θέλουν σίδερο.

Του τα έσουρα κανονικά του χειμώνα, αλλά ξέχασα το κυριότερο.

ΕΓΩ ΔΙΑΚΟΠΕΣ ΔΕΝ ΕΧΩ ΠΑΕΙ.  Οπότε πώς να ευχηθώ καλό Χειμώνα? Πέστε μου πώς? Με τί καρδιά? Όλο το καλοκαίρι ή άκουγα κάποιους να φεύγουν ή έβλεπα κάποιους να γυρνάν. Και εγώ εδώ. Και για ένα πράγμα θα ευχαριστήσω το Θεό. Που το Ναύπλιο είναι τόπος διακοπών και πήγαινα και μια Καραθώνα ή μια Πλάκα και φαντασιωνόμουν ότι είμαι και γω διακοπές. Γιατί αν ζούσα σε τίποτα Μέγαρα ή Φαρκαδώνα θα είχα κόψει φλέβες.

Χάθηκα. Χάθηκα γιατί το βαρέθηκα λίγο το μπλόγκινγκ και τα σούρτα φέρτα και τι ανάρτηση να κάνω. Και σκέφτομαι ότι όλα κάνουν το κύκλο τους. Και πάνω που έλεγα άστο το μπλογκ μου να κουρεύεται, να που σήμερα που ήρθε η όρεξη να μπω και να σας τα πω.  Να κάνω ένα γενικό παραλήρημα περί ανέμων και υδάτων και λοιπών άσχετων πραγμάτων. Όταν δεν έχεις τι να πεις μιλάς για τον καιρό. Έτσι δεν λένε. Οπότε και γω άρχισα να βρίζω τον χειμώνα.  Για το Φθινόπωρο δεν έχω κακά λόγια. Μου αρέσει. Άσε που είναι και πολύ καλό για διακοπές . ( Ο πεινασμένος καρβέλια ονειρεύεται).

Τώρα όσον αφορά την μπλογκογειτονιά ούτε ματιές δεν σας έριχνα, ούτε από τα μπλογκοσπιτά σας περνούσα. Για χαρές δεν έμαθα. Για κάποια γεγονότα που ανησύχησα έμαθα τυχαία μετά από κάποια τηλέφωνα με την μπλογκοφιλο-αδελφή Κόκκινη Ομπρελίτσα.

Κάπου διάβασα την Τζιρίτα να παραπονιέται, κάποια emailακια να με ρωτάν αν είμαι καλά.

Καλά είμαι. Γιατί τα δυσάρεστα μαθεύονται πριν απ τα ευχάριστα. Απλά δεν είχα διάθεση για αναρτήσεις και βόλτες. Διάλεξα να κάνω άλλα πράγματα στο διαδίκτυο, όπως να διδαχθώ κάποια πράγματα που δεν μπορώ να κάνω σεμινάρια. Και έμαθα πράγματα και έφτιαξα πραγματάκια.  Και σήμερα που ξύπνησα με όρεξη, και που ο καιρός είναι μουντός θα προσπαθήσω να σας έρθω βίζιτα να δω τι κάνετε.  Ελπίζω να μην μου κρατάτε κακία για την εξαφάνισή μου, αν δηλαδή έλειψα σε κάποιες και κάποιους. Αλλά εδώ και χρόνια έχω βγάλει όσα ΠΡΕΠΕΙ απ΄τη ζωή μου για να την κάνω ευκολότερη. Και αν καταφέρναμε σε κάθε ΠΡΕΠΕΙ να βάζουμε ένα ΘΕΛΩ τα πράγματα θα ήταν καλύτερα.

Κανονικό παραλήρημα που το κλείνω εδώ με μια μεγάλη φθινοπωρινή αγκαλιά για φίλους , αλλά και εχθρούς!