Σάββατο 17 Νοεμβρίου 2007

Και βροχη και χαλαζι...

Τι μερα κι αυτη σημερα . Ξυπνησα απ τη βροχη. Βγηκα να βρω τα "σοκολατακια" (τα κουταβια της σοκολατας) και να προσπαθησω να πιασω ενα (το 4ο) για να υιοθετηθει κι αυτο. τα ομορφα συναισθηματα που ενοιωθα επειδη του βρηκα ενα σπιτι, γκρεμιστηκαν απο το κλαμα της μαμας του οταν της το πηρα. Τωρα καθεται εξω απο την καγκελοπορτα και περιμενει.. Πως να της το δωσω να το καταλαβει οτι το κανω για το καλο του;

3 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Φυσικά και συμφωνώ ότι ήταν καλό που το έδωσες το σκυλάκι.
Όμως η ιδέα ότι κάποιος που ξέρει και νοιάζεται για το καλό μου, θα με κάνει να πονέσω, (για το όποιο καλό μου και χωρίς τη συγκατάθεσή μου) με τρομάζει !!!

Ανώνυμος είπε...

πολλές φορές η τετράποδη ανθρωπιά συγκινεί........και είναι πολύ μεγαλύτερη από αυτή των δίποδων.

Αν έχεις απορίες σχετικά με τη φωτογραφική σου μηχανή θα χαρώ να σε βοηθήσω

Alkmini είπε...

ευχαριστω ηλιογραφε.
λεω να το παλεψω λιγο μονη μου με τη μηχανη και κλεινει χρονος που μου την καναν δωρο.
αν δεν τα καταφερω , θα απευθυνθω.
και παλι τνκς.