Σεληνιασμός - Πανσέληνος.

Είναι    πλέον επιστημονικά  παραδεκτό ότι η Σελήνη ασκεί  διάφορες επιδράσεις πάνω στον Πλανήτη μας. 

       Παράλληλα ότι  επηρεάζει και τα διάφορα όντα της Γης, λένε οι επιστήμονες. Αρκετοί από αυτούς έχουν και αποδείξεις   ενώ  άλλοι ψάχνουν ακόμη γι' αυτές.

                                                                                    

       Στην  ουσία κανένας δεν αποκλείει τελείως την βιολογική, ψυχολογική και πνευματική επίδραση του δορυφόρου μας, στον άνθρωπο και  το νευρικό του σύστημα.

Γενικός κανόνας είναι ότι δεν επηρεάζει το ορατό  φως της Σελήνης που φθάνει στη Γη σε κάθε φάση της, αλλά ο μαγνητισμός της. Είναι ανάλογος των τεσσάρων φάσεων και  της γωνίας που   κάνει κάθε φορά σε  σχέση με τη Γη και τον Ήλιο. Κάθε φάση της που διαρκεί 7 ημέρες  και κάτι,  ανταποκρίνεται σε κάποιο τύπο κοσμικής  ενέργειας, πέρα από το  ορατό μέρος του φάσματος.  Όμως οι επιδράσεις της Σελήνης αλλάζουν ραγδαία κατά τη διάρκεια της  ημέρας. Διότι η έλξη της Σεληνιακής  βαρύτητας μεταβάλλεται από ώρα σε ώρα σε κάθε τόπο, αφού  Σελήνη και   Γη περιστρέφονται.  Η έλξη είναι πάντα μεγαλύτερη στην πλευρά πού βλέπει η Σελήνη,  καθώς και  στην αντίθετη.

Η Σελήνη δημιουργεί τους δικούς της βιορυθμούς στα  έμβια όντα, και  φυσικά στον   άνθρωπο, αποτέλεσμα του μαγνητισμού  της και   όχι του φωτισμού της, λέει ο Μάριο Κάβεντον , καθηγητής στο Πλανητάριο του Μιλάνου.

     Και πράγματι. Από χρόνια τώρα οι επιστήμονες του είναι ειδικοί στη χρονοβιολογία, μιλούν για μια διαφορετική συμπεριφορά φυτών και  ζώων εξ  αιτίας   των επιδράσεων της Σελήνης.

       Το φαινόμενο της επίδρασης της χλωμής θεάς στον  ανθρώπινο οργανισμό το είχε επισημάνει και ο πατέρας της Ιατρικής,  ο Ιπποκράτης, ο οποίος σημείωσε, ότι στην διάρκεια της πανσελήνου άτομα με ειδικά ψυχικά προβλήματα, παθαίνουν κρίσεις, όπως η επιληψία ,  ο σεληνιασμός  και άλλα.

       Σήμερα οι ερευνητές Μπράουν και Πάρκ, μετά από πειράματα οδηγήθηκαν στο συμπέρασμα ότι υπάρχει ένα βασικό χρονομετρικό σύστημα Ηλίου- Σελήνης που  αντανακλάται στα  σωματικά ρολόγια τον ζωντανών οργανισμών.

        Που επιδρά και στον  άνθρωπο όχι, βέβαια πάντα για κακό, αλλά και για καλό. Επειδή  όμως το κακό είναι εκείνο που κάνει εντύπωση είναι και πιο άξιο παρατήρησης.

          Ας έρθουμε όμως στις επιδράσεις πάνω στον ανθρώπινο οργανισμό.

Και  πρώτα στην βιολογική επίδραση: Όπως  ολόκληρη η Γη, έτσι και τα ζωτικά υγρά  που  διατρέχουν τα κύτταρά   μας,  γίνονται αντικείμενο φαινομένων παλίρροιας, με περιοδικότητα, ανάλογη με εκείνη των ωκεανών και της ατμόσφαιρας.

        Η ροή και παλινδρόμηση των βιολογικών υγρών, αλλάζει την  έκκριση  ορμονών, και  επηρεάζει την ψυχική και διανοητική δραστηριότητα των ανθρώπων και την διάθεσή  τους.

          Πολλοί   Αγγλοι ψυχίατροι, υποστηρίζουν ότι η πανσέληνος φέρνει μια ανωμαλία στην κυκλοφορία του αίματος, που κάνει το κέντρο αποφάσεων του εγκεφάλου να κινείται πιο γρήγορα.

           Είναι σαν να παίρνει ξαφνικά το αίμα κάποιες χημικές ουσίες που αναστατώνουν το κέντρο του εγκεφάλου,  και έτσι ο άνθρωπος παίρνει τις πιο τολμηρές αποφάσεις, χωρίς να τον συγκρατεί τίποτα. Κατά την διάρκεια της πανσέληνου η ατμόσφαιρα γεμίζει από αφανή ηλεκτρικά ρεύματα που επιφέρουν αναστάτωση στον μηχανισμό του οργανισμού μας και έτσι εξηγείται γιατί οι μέρες της πανσέληνου  είναι πιο επικίνδυνες για τον  άνθρωπο.

Η    μελέτη  μιας  ομάδας   επιστημόνων  του     Πανεπιστημίου  του Μαϊ­άμι.  αποκαλύπτει,   ότι  οι   περισσότεροι,  από  τους  2.ΟΟΟ φόνους   που  διαπράχτηκαν στη Φλόριδα  μεταξύ 1958 – 1970, οφείλονταν  στις επιδράσεις   της  Σελήνης,   γιατί   διαπράχτηκαν σε   νύχτες  με Πανσέληνο  η   νέα  Σελήνη.

        Ετσι έχουμε  μια απόδειξη  ότι υπάρχει κάποια σχέση μεταξύ της  Σελήνης και της τρέλας.

         Η πανσέληνος δεν εξωθεί    ένα   ισορροπημένο  άτομο,  αλλά μπορεί να το κάνει νευρικό,  ανήσυχο  και   ταραγμένο,   να  έχει  παράξενες  αισθήσεις. 

          Ο Λέοναρντ Ράβιτς του  Πανεπιστημίου της Βόρειας Καρολίνας, διαπίστωσε σοβαρές αλλαγές στον  ηλεκτρισμό του  ανθρώπινου σώματος, που συμπίπτουν με τις φάσεις της Σελήνης ή τις  διάφορες εποχές του  έτους .

       Σε σχέση  με την πανσέληνο ο Ράλφ Μόρρις,   καθηγητής Φαρμακολογίας στο  Πανεπιστήμιο  του  Ιλινόϊς  ύστερα από μια πεντάχρονη  παρακολούθηση 100 ασθενών  διαπίστωσε ότι όσοι πάσχουν από έλκος  παρουσιάζουν κρίσεις που συμβαδίζουν με την Πανσέληνο.

          Ο μηχανισμός της κρίσης του έλκους που η αιτία του βρίσκεται στο κεντρικό νευρικό σύστημα, διέπεται από μια απορρΰθμιοη της εγκεφαλικής  λειτουργίας που έχει σχέση με την πανσέληνο.

Μια πολύ παλιά αντίληψη για τη θεϊκή προέλευση της επιληψίας σχετίζεται με θεότητα που ταυτιζόταν με τη Σελήνη .Επειδή θεωρήθηκε πως υπεύθυνη για τη νόσο ήταν αυτή η θεότητα ονομάστηκε "σεληνιασμός". Στην Εβραϊκή βίβλο, στον Ψαλμό ρκα,6 αναφέρεται η επιβλαβής επίδραση της σελήνης . Οι επιληπτικοί στην Καινή Διαθήκη, όπως και πιο παλιά, αποκαλούνται "σεληνιαζόμενοι" ωστόσο η αιτιολογία που της αποδιδόταν διαφοροποιήθηκε .Στο κατά Ματθαίον Ευαγγέλιο (ιζ, 14 ) παρά τη χρήση του συγκεκριμένου όρου , η αιτιολογία βασίζεται στην κατοχή από δαίμονα. Στο Ευαγγέλιο αναφέρει :"Και προσήνεγκαν αυτώ πάντας τους κακώς έχοντας νόσοις και βασάνοις συνεχομένους και δαιμονιζομένους και σεληνιαζομένους". Ο όρος σεληνιάζεται χρησιμοποιείται μόνο εδώ και στο κατά Ματθαίο (4.24), στην Καινή διαθήκη.

Άλλοτε θεωρείται σημαντική η σελήνη κατά τη θεραπεία του ασθενή. Όπως στην περίπτωση του Pediacus Dioscorides κατά τον 1ο αι. μ.Χ., που αναφερόταν στην αναδυόμενη φάση του φεγγαριού. Οι πέτρες χελιδονιού που πρότεινε ο Διοσκορίδης , συνέχισαν να συστήνονται μέχρι και τα γραφόμενα του Thomas Willis (1675). Η συσχέτιση σελήνης και επιληψίας συνεχίζεται . O Μιχαήλ Ψελλός (βυζαντινός γιατρός του 11ου αι.) θεωρούσε πως υπάρχει διαφοροποίηση στον ατμοσφαιρικό αέρα, οφειλόμενη στις διάφορες φάσεις του φεγγαριού, και συνεκδοχικά και διαφοροποίηση στον εισπνεόμενο αέρα. Αλλά αυτή η διαφοροποίηση του εισπνεόμενου αέρα μπορούσε να επηρεάσει ευπαθή άτομα. Ο όρος προήλθε από την πεποίθηση ότι η επιληψία επηρεαζόταν από τη σελήνη, μια άποψη που παρέμεινε τουλάχιστο μέχρι τον δέκατο έβδομο αιώνα στην Ευρώπη. Συστηματικές μελέτες στις αρχές του19ου αι. στη Γαλλία, θεωρούν τη σελήνη μια από τις αιτίες επιληψίας.

Πρόσφατες έρευνες ασχολούνται επίσης με τους περιβαλλοντικούς παράγοντες που συσχετίζονται με κρίσεις επιληψίας και συμπεριλαμβάνουν σε αυτές και τον κύκλο του φεγγαριού. Χωρίς ακόμα να κατανοήσουν κάποια αιτιακή σχέση. Σε μια έρευνα συσχέτισης εισδοχής ασθενών με status epilepticus , σε σχέση με την ώρα της μέρας, την μέρα, την εποχή , τον κύκλο του φεγγαριού, και τις καιρικές συνθήκες , υπήρξε σημαντική συσχέτιση με τις ημερήσιες , εβδομαδιαίες ,καιρικές μεταβλητές και τον κύκλο του φεγγαριού. Σε αντίθεση με την κοινή αντίληψη η κρίση δε συσχετίζεται με την πανσέληνο ούτε με τη νέα σελήνη αλλά μερικές μέρες μετά τη νέα σελήνη. Αυτά τα αποτελέσματα έρχονται σε αντίθεση με άλλη έρευνα που υποστηρίζει συσχέτιση μεταξύ της περιόδου κοντά στην πανσέληνο .Υποστηρίζοντας έτσι την αρχαία αντίληψη της περιοδικής αύξησης της συχνότητας των κρίσεων κατά τις μέρες της πανσελήνου. Επίσης άλλη έρευνα βρίσκει σημαντική συσχέτιση στις περιόδους πανσελήνου και νέας σελήνης. Ο αριθμός των ασθενών και των κρίσεων αυξάνονται, υποδεικνύοντας την ανάγκη μελέτης της μαγνητικής φύσης και της παθολογίας της επιληψίας. Άλλες έρευνες απορρίπτουν τη ύπαρξη συσχέτισης.

Σε αγγλόφωνη βιβλιογραφία ο σεληνιασμός αποδίδεται ως ‘moonstruck’ ή lunacy. Ο όρος lunacy, συνώνυμο της τρέλας, συσχετιζόμενης με τις αλλαγές του φεγγαριού. Όρος που χρησιμοποιείται ευρέως μέχρι και τον 19ο αι. ακόμα και νομικά, συνώνυμο του ‘mental illness’ και ‘mental disorder’. Εμπειρικές έρευνες επανειλημμένα απέτυχαν να βρουν σημαντική συσχέτιση μεταξύ φάσεων του φεγγαριού και εισδοχές σε ψυχιατρεία, αυτοκτονίες, ή με κάποιον άλλο αντικειμενικό δείκτη ψυχικής διαταραχής. Αλλά ο αρχικός συσχετισμός της λέξης lunacy ,στην οποία βασίστηκε o συσχετισμός, είχε άλλη ιστορική προέλευση . Ο Hugh Farmer το 1775, αναφέρει πως στους ελληνιστικούς και ρωμαϊκούς χρόνους η λέξη lunacy ήταν συνώνυμη με την επιληψία.

Επίσης:

Οι "σεληνομανείς άνθρωποι" υπνοβατούν, οι πληγές ματώνουν εντονότερα, τα θεραπευτικά βότανα που μαζεύονται αυτή τη μέρα έχουν αυξημένες θεραπευτικές ιδιότητες. Τα δέντρα που κλαδεύονται αυτή τη μέρα μπορεί να ξεραθούν. Η αστυνομία σε πολλά μέρη ενισxύει τις περιπολίες, γιατί κατά κανόνα αυξάνονται η εγκληματικότητα και τα ατυχήματα. Οι μαίες βρίσκονται σε μεγαλύτερη ετοιμότητα (έχει παρατηρηθεί ότι την πανσέληνο γεννιούνται περισσότερα μωρά).

Η σελήνη καταλαμβάνει σημαντική θέση στους μύθους , τις παραδόσεις και τις δοξασίες του ελληνικού λαού.
Γνωστές από αρχαιοτάτων χρόνων οι μάγισσες της Θεσσαλίας αλλά και η Μαγεία της Κρήτης. Σημερινά απομεινάρια από τις παλιές αυτές γνώσεις το Νταβέτι, μια μαγική και δαιμονική τελετή που γίνεται ακόμα και σήμερα στην Ανατολική Κρήτη. Κύκλοι, μαυρομάνικα μαχαίρια, ολόγιομο φεγγάρι, λέξεις μαγικές πρωταγωνιστούν στο σκηνικό αυτό.

Το φεγγάρι παίζει σπουδαίο ρόλο στην μαγική πρακτική. Το κριτήριο για την άξια μάγισσα είναι αν μπορεί "να κατεβάσει το φεγγάρι". Όταν η μάγισσα πρόκειται να εκτελέσει σπουδαία τελετουργήματα στρέφεται προς το φεγγάρι , το ρωτά και το επιτάσσει να αποκριθεί . Αν το κατεβάζει από τον ουρανό δια της βίας επιβαίνει σε αυτό το ποδοπατεί , το βασανίζει μέχρις ότου να της πει όλα όσα θέλει να μάθει. Όταν το φεγγάρι βασανίζεται από τη μάγισσα οι διάβολοι βασανίζουν τον κόσμο. Οι μάγισσες για να αιχμαλωτίσουν το φεγγάρι φτιάχνουν μια πίτα κι εκείνο κατεβαίνοντας για να φάει συλλαμβάνεται και μπαίνει υπό την εξουσία της μάγισσας .

Η μυστηριώδης δύναμη της πανσελήνου στα φυτά και τα ζώα.

Ίσως τώρα όλα αυτά να σας θυμίζουν τα παραμύθια με την κακιά μάγισσα, που έφτιαχνε όλα τα μαγικά φίλτρα με την Πανσέληνο και που μετά τη νυχτερινή της βόλτα πάνω στη σκούπα της, για να μαζέψει τα βότανα της, ξαναγύριζε πάλι στον πύργο της, όπου την περίμενε η μαύρη της γάτα.
· Η αλήθεια είναι ότι η ημέρα της πανσελήνου είναι εξαιρετική για τη συλλογή των βοτάνων. Ειδικά οι ρίζες που μαζεύονται με πανσέληνο ή με σελήνη στη χάση έχουν ισχυρότερη θεραπευτική δύναμη από ότι τις άλλες περιόδους. Οι ρίζες, ιδιαίτερα εκείνες που θα χρησιμοποιηθούν στην θεραπεία σοβαρών ασθενειών, δεν πρέπει επ' ουδενί λόγω να εκτεθούν στο φως του ήλιου.
· Στις ημέρες πανσελήνου στον Λέοντα τα ζώα γίνονται θορυβώδη, στην Παρθένο γίνονται πάρα πολύ επιθετικά.
· Λίγο πριν από την Πανσέληνο αν κόψουμε ξύλο αυτό θα είναι σταθερό, ευλύγιστο και ελαφρύ.

. Νύκτες με πανσέληνο για πολλούς ιδιοκτήτες λιμνών ,ιδιαίτερα Ασιατών ,θεωρούνται σημαντικές γιατί υποστηρίζουν πως αυξάνεται η ωοτοκία των χρυσόψαρων .

Λυκανθρωπία και Θηριομορφία

Η Ιατρική Επιστήμη και η Ψυχολογία, εξηγούν ως Λυκανθρωπία την ψυχική διατάραξη του ασθενούς που τον κάνει να πιστεύει ότι είναι κάποιο ζώο.

Ο Αποκρυφισμός εξηγεί την Λυκανθρωπία ως Θηριομορφία, δηλαδή την ικανότητα ο άνθρωπος να μεταλλάσσεται είτε σωματικά, είτε αστρικά, είτε και τα δύο σε κάποιο ζώο. Επίσης, ο άνθρωπος αποκτά ικανότητες και δυνάμεις κάποιου ζώου χωρίς να μεταλλάσσει το φυσικό του σώμα.
Η αλήθεια βρίσκεται πάντα κάπου στην μέση, και η Λυκανθρωπία δεν αποτελεί εξαίρεση.
Φυσικά και υπάρχουν άνθρωποι με ψυχικές διαταραχές και άνθρωποι με οργανικές δυσλειτουργίες, αλλά και η ικανότητα της Θηριομορφίας είναι μια πανάρχαιη παράδοση και Τέχνη.
Στις περιπτώσεις της ψυχολογικής διαταραχής και της Θηριομορφίας, το κοινό χαρακτηριστικό είναι ότι επιλέγονται ζώα που ο άνθρωπος είτε πιστεύει ότι είναι είτε προτιμά να μεταλλαχθεί σε αυτά, τα οποία θεωρούνται ιερά ή/και ιδιαίτερα επικίνδυνα ανάλογα με τις δοξασίες και την θρησκεία της περιοχής. Για παράδειγμα, στην Ευρώπη και την Βόρεια Ασία προτιμείται ο λύκος ή η αρκούδα, στην Αφρική η ύαινα ή το λιοντάρι, στην Ινδία, την Κίνα, την Ιαπωνία και άλλες περιοχές της Ασίας η τίγρης, και ούτω καθ� εξής. Επίσης, ο Λυκανθρωπισμός και η Θηριoμορφία, έχει συνδυαστεί στις παγκόσμιες δοξασίες με τις Μάγισσες, τους Βρυκόλακες και τους Προστάτες-Πνεύματα.
Οι παραδόσεις και οι θρύλοι βρίθουν παγκοσμίως με ιστορίες σχετικές με Λκάνθρωπους και Θηριομορφιστές. Οι πρώτες παραδόσεις για το θέμα παρουσιάζονται στην αρχαία Ελλάδα και πιο συγκεκριμένα στην Αρκαδία όπου λατρευόταν ο Λύκος-Ζευς. Αργότερα στην Ρώμη, ο λύκος λατρεύτηκε σαν ιερό ζώο, προστάτης των καλών και τιμωρός των κακών. Επίσης, υπήρχε ο θρύλος των versipellis οι οποίοι ήταν άνθρωποι μεταμορφωμένοι σε λύκους με Μαγεία. Οι ιστορίες Λυκανθρώπων άρχισαν να γίνονται ιδιαίτερα πολυάριθμες στην Ευρώπη κατά την διάρκεια του Μεσαίωνα. Οι επικηρυγμένοι, οι ληστές και οι συμμορίτες, συχνά εκμεταλλεύονταν τον φόβο του κόσμου για αυτό το θέμα, φορώντας δέρματα λύκων. Πολλοί ήταν οι ύποπτοι λυκανθρωπιστές που κάηκαν στην πυρά και πολύ σπάνιες οι περιπτώσεις που διαγνώστηκαν ως ψυχολογική διαταραχή ή οργανική δυσλειτουργία.

 

Μύθοι και πραγματικότητα

Για άλλη μια φορά, οι μύθοι και οι δοξασίες των λαών, το σινεμά και η φανταστική λογοτεχνία, έχουν δημιουργήσει μια εικόνα τελείως λανθασμένη περί των Λυκανθρώπων και των Θηριομορφιστών.
Ολα τα παρακάτω ανήκουν στον χώρο του μύθου και της φαντασίας μόνον:

- Η ασημένια σφαίρα που υποτίθεται ότι είναι το μόνο που σκοτώνει τους Λυκανθρώπους και τους Θηριομορφιστές, είναι πέρα για πέρα μύθος. Στην πραγματικότητα, οι θηριομορφιστές είναι ιδιαίτερα ευάλωτοι κατά την διάρκεια της μεταμόρφωσης.

- Η Πανσέληνος έχει μια δόση αλήθειας που σχετίζεται με την επιληψία αλλά και με την γνωστή πλέον πίστη ότι η νύχτα της Πανσέληνου είναι η πλέον ιδανική για οποιαδήποτε Μαγική εργασία. Σίγουρα όμως δεν είναι η μόνη νύχτα που μπορεί ο ιατρικά πάσχων να πάθει κρίση επιληψίας, ούτε η μόνη που μπορεί ο θηριομορφιστής να μεταμορφωθεί. Επίσης, ο μύθος αυτός σχετίζεται και με την συνήθεια των λύκων να ουρλιάζουν την νύχτα της Πανσέληνου.

- Ο μύθος που θέλει τους θηριομορφιστές να αποκτούν υπερφυσικές διαστάσεις και δυνάμεις όταν είναι μεταμορφωμένοι απέχει πολύ από την αλήθεια. Όταν μεταμορφώνονται, δεν είναι δυνατόν να διαχωριστούν από το κανονικό ζώο, ούτε έχουν κάτι πάνω τους το ανθρώπινο. Το μόνο που «παίρνουν μαζί τους» από το φυσικό ανθρώπινο σώμα τους είναι κάποια χρωματικά χαρακτηριστικά ή σωματική διάπλαση, για παράδειγμα, ο μελαχρινός και χοντρός άνθρωπος δεν αποκλείεται να μεταμορφωθεί σε μαύρη και χοντρή γάτα. Αλλά εκεί σταματά η συσχέτιση.

- Η ιστορία ότι οι λυκάνθρωποι και οι θηριομορφιστές έχουν ακόρεστη ανάγκη από ανθρώπινη σάρκα, είναι πέρα για πέρα μύθος! Οι άνθρωποι με ψυχολογική διαταραχή δεν αποκλείεται να είναι επιθετικοί, αλλά όχι σε σημείο που να θέλουν να σκοτώσουν ή ακόμα χειρότερα να φάνε ανθρώπους! Οι θηριομορφιστές από την άλλη πλευρά, συνήθως μεταμορφώνονται για λόγους καθαρά άμυνας ή για λόγους «κατασκοπείας».

- Δεν λατρεύουν τον Σατανά ούτε υπάρχει κάποια συγκεκριμένη πίστη που έχουν. Η λυκανθρωπία και η θηριομορφία δεν περιορίζεται σε θρησκευτικά όρια.

- Ούτε η λυκανθρωπία ούτε η θηριομορφία μεταδίδονται με το δάγκωμα ή με οποιαδήποτε άλλη επαφή. Η μορφή των παθολογικών και ψυχολογικών ασθενειών λυκανθρωπίας δεν είναι κολλητική και η ικανότητα της θηριομορφίας είναι καθαρά επίκτητη μετά από εξάσκηση και μπορεί να μεταδοθεί μονάχα με διδασκαλία.