Τρίτη 19 Αυγούστου 2008

Πανσέληνος Παρτ θρι.

Και ανέβηκα με καταπληκτική διάθεση το Σάββατο το βράδυ στο Παλαμήδι , που είχα χρόνια να πάω, γιατί όταν κάτι το έχεις κοντά δεν πηγαίνεις και λές εντάξει μωρέ θα πάω, και δεν πας τελικά. Αν θυμάμαι καλά πρέπει να είχα βολτάρει στο κάστρο το 2002 που είχα πρωτοέρθει εδώ. Και από τότε το βλέπω κάθε μέρα από μακρυά και δεν μου δόθηκε η ευκαιρία να το ξαναεπισκεφθώ.

Το Σάββατο λοιπόν, κάποιοι φίλοι η Ρ. και ο Γ. με κάλεσαν να πάμε στο Κάστρο που είχε Πανσέληνο και Χαίνηδες. Δύο σε ένα . Εγώ αυτούς δεν τους ήξερα και απ ότι κατάλαβα ούτε αυτοί με ήξεραν γιατί τους χαιρέτησα και ή έκαναν που δεν με είδαν, ή δεν με είδαν. Αλλά μια κινητικότητα την είδα να ρωτάν ο ένας τον άλλον , αυτή ποιά είναι?

Αλλοι όμως που τους το είπα, κόβαν φλέβες για τη μουσική τους. Γι αυτό πήρα και νυστέρια από το γραφείο μαζί μου, αχρείαστα νανε, να υπάρχουν μές στην τσάντα μου.

Ετοιμάστηκα και γω , έχοντας πάντα την καλύτερη των διαθέσεων μου τον τελευταίο καιρό , φόρεσα παπουτσάκι πάνινο φλάτ με λάστιχο απο κάτω , για να μην φάω καμμια τούμπα -γιατί είμαι και λίγο επιρεπής- και γίνω θέαμα και καταλήξει 3 σε 1, πήρα το μεγάλο μπουκάλι με το κρύο νεράκι μου και πήηηηηηηηηγαμεεεεεεεε.

Στην στροφή που οδηγεί προς κάστρο (τοδα τ ονειρο εγω, το βράδυ θα είχε και πεζοπορία) πήχτρα τ αυτοκινητα δεξια και αριστερά.

Πού να παρκάρουμε? Το φλέγον θέμα συζήτησης εντός του αυτοκινήτου. Πάμε πιο πάνω θα βρούμε, λέω εγώ. Μα, αφού παρκάρουν εδώ κάτω δεν θα έχει πιο πάνω , μου λένε οι φίλοι. Βρε πάμε πιο πάνω , τους λέω, είμαι τυχερή στο παρκάρισμα εγώ.

 Σημειωτέον: Μόνο στο παρκάρισμα έχω τύχη εγώ. Ούτε στα λαχεία που δεν αγοράζω ποτέ, ούτε στο Τζοκερ, που παίζω μια φορά το χρόνο, ούτε στις λαχειοφόρους που έχω κόψει να πηγαίνω εδώ και χρόνια.

Και ευτυχώς με ακούσαν και πήγαμε πιο πάνω και παρκάραμε στην άκρη του γκρεμού από την δεξιά μεριά και με την μούρη προς το Κάστρο. Πού να βγω από το αμάξι εγώ. Ευτυχώς μου έκοψε και βγήκα από την άλλη πόρτα.

Η φίλη μου η Ρ. φορούσε μεν φλατ παπουτσάκι, γλυστερό από κάτω δε και για να μην φάει τούμπα πιαστήκαμε αλα μπρατσέτα.

Αααααα ξέχασα να πω μέχρι και πουλεβεράκι καλοκαιρινό κουβάλησα μαζί μου, εκτός φυσικά του αντικουνουπικού που δεν μυριζει σιτρονέλλα, αλλά κέδρο, εταιρείας φυσικών προϊόντων (εγω δωρεάν διαφήμιση δεν κάνω).

Και φτάνουμε στο χώρο εκεί που θα παίζαν και θα τραγουδούσαν και μου ξεφεύγει κραυγή ιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιι κόσμοςςςςςςς.

Εμ τι την ήθελα εγώ την ανάρτηση ελάτε στο Ναύπλιο το Σάββατο το βράδυ???? Επηξε το Κάστρο από κόσμο. Πλακώσανε από παντού.

Για καρέκλα δεν το συζητάμε, για σκαλοπάτι επίσης, για κάτι πετρόχτιστα που ανεβαίναν προς τα πάνω επίσης, κάτι σαν μυρμηγκοφωλιά με αυτά τα μικρά μυρμήγκια μου θύμισε. Τι κάνουμε? Πού θα κάτσουμε? Τα επόμενα φλέγοντα ερωτήματα. Στις θέσεις του Δήμαρχου λέω γω. Γέλια οι άλλοι.Ασχετα αν εγώ το εννοούσα. Πόσες φορές μιλάω σοβαρά και το παίρνουν οι άλλοι για αστεία και τούμπαλιν. Μεγάλο πρόβλημα αυτο.  Τον Δήμαρχο δεν τον είδα πουθενά. Αν δηλαδή καθόμασταν στις θέσεις του , ποιός θα μας έλεγε τι? Θα έλεγα δεν μπόρεσε να έρθει και μ΄εστειλε αντικαταστάτη του. Ούτε γάτα , ούτε ζημιά. Αλλά αφού δεν υιοθετήθηκε η ιδέα μου πήραμε έναν ανήφορο σ ενα καλντερίμι του Κάστρου προς την αντίθετη κατεύθυνση με την εκδήλωση.

Και βγήκα ψηλά σε κάτι πολεμίστρες και στρογγυλοκάθισα στις πέτρες και είχα και όλο το Ναύπλιο πιάτο από κάτω. Ακολούθησαν και οι φίλοι , ήρθαν και κάτι φίλοι των φίλων , που είχαν προβλέψει να έχουν και τσιπουράκια μαζί τους, αλλά δυστυχώς χωρίς γλυκάνισο, που εμένα δεν μου αρέσει και αρκέστηκα στην νερομπουκάλα μου.

 

Και όλο αυτό που έγραψα ήταν ένας πρόλογος για να σας δείξω τις αποτυχημένες φωτογραφίες που άρχισα να βγάζω από κει στα ψηλά.

DSCN0817 DSCN0821 DSCN0816  DSCN0822 DSCN0820 Το ξέρω ότι σαν φωτογραφίες δεν έχουν αξία γιατί δεν έχω αξιωθεί ακόμα να πάρω ένα τριποδάκι να βγαίνουν ακούνητες, αλλά έχουν αξία λόγω επικινδυνότητας.

Δηλαδή σκαρφάλωσα άκρη - άκρη σε ένα στενό τοιχάκι -ευτυχώς δεν έχω υψοφοβία- με κίνδυνο της ζωής μου να αποτυπώσω το Ναύπλιο μπάι νάιτ.

Και συνεχίζω:

Οι Χαίνηδες τραγουδούσαν, τα νυστέρια μείναν άθικτα στην τσάντα, το μπούρου μπούρου με την φίλη και την ξαδέλφη -άκρως ενδιαφέρουσα- της φίλης συνεχίστηκε , η βραδυά δροσερή, οι νυχτερίδες χαμηλές πτήσεις πάνω απ τα κεφάλια μας. Και να και η Πανσέληνος που πάλι ευχήθηκα να είχα καλή μηχανή να την αποτυπώσω όπως εγώ θα ήθελα....

 DSCN0825-1 DSCN0824 αλλά με αυτό που διαθέτω την κατέγραψα.DSCN0819 και μία χωρίς Πανσέληνο.

Κάτσαμε , τα είπαμε, τα ήπιαμε και κάποια στιγμή βαρεθήκαμε και πήραμε το δρόμο της επιστροφής . Ομορφη βραδυα  με όμορφη παρέα.

 

Ηθικό δίδαγμα: Οταν είναι όμορφη η παρέα οπου κι αν είσαι περνάς υπέροχα.

 

Σημείωση: Την έκλειψη της Σελήνης την απόλαυσα με πλάκες και γέλια από την βεράντα των φίλων τσακίζοντας καρυδόπιτα με παγωτό και πίνοντας μοχίτο που μόνο η φίλη Ρ. ξέρει να φτιάχνει, κι ας μην ήταν χτυπημένο σε γουδί....

Ενα μεγάλο ευχαριστώ.

19 σχόλια:

Unknown είπε...

Χααχαχαχα
Μοιραζόμαστε την ίδια τύχη, κι εγώ μόνο στο παρκάρισμα την έχω :p

Εμ γκρίνιαζες, γκρίνιαζες, ήρθε ο Σώτος με όλο του το σόι, συγγενείς και φίλοι, την έχασες τη ζορτούλα.

H.Constantinos είπε...

Θεία Αλίκη, όταν θα έρθω στο Ναύπλιο θα σας φέρω δώρο ένα τριποδάκι!
(Γιατί κατά τα άλλα οι φωτό είναι ωραιότατες!)

ΠΡΑΣΙΝΗ ΚΛΩΣΤΗ ΔΕΜΕΝΗ είπε...

αλικάκη μου είναι πολύ όμορφες οι φωτογραφίες. Γιατί λες πως δεν είναι; Και οι χαίνιδες είναι πολύ καλοί. Χαίρομαι που πέρασες όμορφα.

Alkmini είπε...

Αχ καμηλιερη μου
και ναταν μονο ο Σωτος με το σωτοσογο συγγενεις, φιλους, μπατζανακια και κουμπαρους εξ επαρχιας καλα θατανε.
Τον Γιωργο και την Τουλα που τους πας? Γι αυτους και τις συνηθειες τους θελω μια μην πω 2 και περισσοτερες αναρτησεις-αφιερωματα.
Τιτλος:"Συνηθειες, ηθη και εθιμα του οριτζιναλ ελληνικου ζευγαριου".

σμουτς στα μουτρα και στα δικα σου και στης καμηλας.

Alkmini είπε...

μικρε μου ανηψιε
Κωνσταντινε
να κρατησεις τα λεφτα σου για τις σπουδες σου και ασε τις σπαταλες. Αν ηθελες να κανεις στη θεια Αλικη δώρο θα της εκανες μια καλη μηχαναρα ψηφιακη και οχι ενα ψευτοτριποδακι (χιχι) εμ...
οι φωτο αν και κουνημενες ειναι ωραιοτατες και ατμοσφαιρικοτατες θα ελεγα.
φιλια και στα δικα σου μουτρα.

Alkmini είπε...

@κλωστουλα μου
ομορφες και καρακουνημενες ειναι.
οσο για του χαινιδες... περι ορεξεως κολοκυθοκορφαδες..
φιλακια πολλα.
(χαθηκες εσυ)

ΑΧΤΙΔΑ είπε...

Τι όμορφες φωτό, κι εγώ έχω πρόβλημα ,θέλω να πάρω τρίποδα, κουνάω το χέρι μου όταν τραβώ.

Kaveiros είπε...

Συμφωνω με το ηθικο διδαγμα!

P. Kapodistrias είπε...

Σπουδαία υπόθεση η κάθε σου ανάρτηση! Χαίρε!

Alkmini είπε...

@αχτιδουλα
Συμβουλη:οταν τραβαμε δεν χαιρεταμε.
καλη σου μερα γλυκεια μου.

Alkmini είπε...

@καβειρε καλημερα
λακωνικοτατος!!!

Alkmini είπε...

@πατερ παναγιωτη
σ ευχαριστω.
μια καλη μερα να εχεις.

faraona είπε...

Και του χρονου και του χρονου!
Αλικη μου αν εχεις τσιπουρο χωρις γλυκανησο και δεν το θελεις ....
εδω η φιλεναδα σου ...
Μμμμ πως φαινεσαι οτι εισαι γαλαζοαιματη ...ακου με γλυκανησο!!!

φιλι στη μουριτσα

Alkmini είπε...

βρε φαραονιτσα μου
γλυκεια μου
αφου δεν μου αρεσει σκετο, τι να κανω.
το σκετο ειναι για εντριβη
με το γλυκανισακι του παιρνει μια γευση αλλη.
φιλακια στα μουτρακια κι απο μενα.

kiki είπε...

Τι είπαμε ότι θα αγοράσεις; Και μέχρι να πάρεις τρίποδο, την τοποθετείς κάπου σταθερά και τη βάζεις να σουτάει μόνη της. Όχι με το χέρι σου! Φιλιά!

Fegia είπε...

Αλίκη μου καλό μεσημέρι.
Επιτέλους ξαναβρίσκω όλη την υπέροχη παρέα μας...
Ελπίζω να πέρασες ξεκούραστα και να φόρτισες τις μπαταρίες. Σ' ευχαριστώ για τις ευχές σου.

Οι φωτογραφίες σου, παρά τις επιφυλάξεις σου, είναι πολύ καλές και πάνω απ' όλα έχουν την αξία του ντοκουμέντου.
Θα πρέπει να ήταν όμορφη εμπειρία η πανσέληνος στο Παλαμίδι...
Ζηλεύω....

Σου εύχομαι καλό υπόλοιπο καλοκαιριού.
Φιλάκια

Alkmini είπε...

@κικιτσα
εσυ μου ταχες πει, εγω δεν σ ακουσα.
φιλακια στην Ζακυνθο

Alkmini είπε...

@φεγκια γλυκε μου
καλως τον
:)))
χαθηκες ,,περασες καλα??
εγω με αδειες μπαταριες σαν τα αρκουδακια που πεφτουν ...
η αξια τους ειπα ειναι μονον η επικινδυνοτητα χεχε.
φιλια πολλα.

Aνεμος είπε...

ΈΧΕΙς δίκιο ότι έιναι κοντά σου δεν το εκτιμάς αι εγώ κοντά στο παλαμήδι μένω