Τριγυρισματα

Εμεινα πολύ μέσα και τώρα είπα να βγαίνω συνέχεια.

Το χειρότερο πράγμα όταν δεν θέλεις να βγεις είναι να μην το πολεμάς.

Κατάθλιψη!

Μεγάλη υπόθεση! Σοβαρή κατάσταση!

Ε και? Είπα. Θα κάτσω να σκάσω? Η θα κάθομαι μέσα να γίνω ροκφόρ? Ε όχι.

Θα βγαίνω και θα χαίρομαι τη φύση (συμβουλή και της Φαραόνας). Μάλιστα.

Τη φύση που μου χαρίζεται απλόχερα και εγώ την αγνοώ.

Αλα μπρατσέτα λοιπόν τη φίλη Μ., που είναι σχετικά καινούργια στον τόπο και με την ευκαιρία να της μάθω τα πέριξ. Οχι πάλι Καραθώνα. Χθες το πρόγραμμα έλεγε Μύλοι. Ξεκινήσαμε για τους Μύλους , με βαρειά σύνεφα να καλύπτουν τον Αργολικό ουρανό.

Μύλοι ίσον Αρχαία Λέρνα.

Πρώτα πήγαμε στην παραλία Αδεια. Εμ τι θα ήταν ? Γεμάτη?

Και άλλη άποψη της παραλίας.

Μετά προχωρήσαμε σε ένα μονοπατάκι παράλληλα με τη θάλασσα , που εγω δεν είχα ξαναπάει.

Ενοιωσα λίγο σαν Ροβινσώνας , γιατί ήθελα να δω που βγάζει. Περπατήσαμε ανάμεσα από πράσινο

και πορτοκαλιές και βγήκαμε σε ένα πανέμορφο μέρος,

απρόσμενα όμορφο με ένα γεφυράκι, πανύψηλα δέντρα και ....

αυτό κι αν ήταν έκπληξη.. Αυτό!

Το οποίο για να το φωτογραφήσω ανέβηκα, ή μάλλον σκαρφάλωσα πάνω σε κάτι χαλάσματα , γιατί ήταν τεράστιο. Γύρω - γύρω είχε χαραγμένους αριθμούς. Με τη φίλη μου προσπαθούσαμε να καταλάβουμε τί ήταν αυτό.

Είπαμε ηλιακό ρολόϊ. Αλλά οι αριθμοί δεν παραπέμπαν σε ηλιακό ρολόϊ.

Φεύγοντας βρήκαμε 3 παιδιά και τα ρώτησα. Μου είπαν ότι η θεία τους , τους είπε ότι ήταν παλιό πυροβολείο και βάζαν το κανόνι στη μέση και γύρω - γύρω οι αριθμοί ήταν οι μοίρες.!!!! Τώρα ποιοί? Και που ρίχναν?? Δεν ξέρω, θα σας γελάσω και δεν θέλω.

Αν ξέρει κανείς τίποτα γι αυτό, ας μας πει να μάθουμε. Θα κάνω και μια έρευνα μήπως και βρώ τίποτα σχετικό.

Τα σύννεφα πύκνωσαν και οι πρώτες σταγόνες κάναν την εμφάνισή τους και έτσι μπήκαμε στο αμάξι και φύγαμε. Ηταν ένα όμορφο απόγευμα.

Ετσι πέρασα το χθεσινό απόγευμα.

Χμ.. έκθεση δημοτικού μου θύμισε τώρα αυτό.