Σάββατο 25 Οκτωβρίου 2008

Ο Άγιος Δημήτριος ο Μεγαλομάρτυρας και Μυροβλήτης.


Πρώτα να σας κεράσω για τον Δημητράκη μου . ΄Εκανα γλυκά του κουταλιού που νομίζω αρέσουν σε όλες και όλους. Πάρτε ότι προτιμάτε, από κυδώνι , συκαλάκι , βύσσινο και ότι άλλο τραβάει η καρδιά σας.


Και λίγα λόγια για τον Αγιο Δημήτριο τον Μυροβλήτη.

-Agios_dimitrios_4

Ὁ μεγαλομάρτυς ἅγιος Δημήτριος γεννήθηκε στὴ Θεσσαλονίκη περί το 280-284 μ.Χ. και πέθανε το 303 ή το 305 μ.Χ.ἀπὸ γονεῖς εὐσεβεῖς καὶ πλουσίους, κατὰ τοὺς χρόνους τοῦ Διοκλητιανοῦ καὶ Μαξιμιανοῦ .

Ὅταν μεγάλωσε ἀκολούθησε τὸ στρατιωτικὸ στάδιο, καὶ ἡ ἀνδρεία του ἡ μεγάλη καὶ ἡ σπάνια σύνεσή του τὸν ἀνέβασαν γρήγορα στὰ ἀνώτατα στρατιωτικὰ ἀξιώματα, με αποτέλεσμα σε ηλικία 22 ετών να φέρει το βαθμό του χιλιάρχου. Κι ὁ βασιλιάς, ἐκτιμώντας τὴν ἀνδρεία, τὴ φρόνηση καὶ τὴ στρατηγικὴν ἱκανότητά του, τὸν διόρισε στρατηγὸ ὅλης τῆς περιοχῆς τῆς Θεσσαλίας, στὴν ὁποίαν ἀνῆκε κ' ἡ Θεσσαλονίκη. Ὅμως ὁ στρατηγὸς Δημήτριος ἤτανε χριστιανός, κι ὁ βασιλιὰς εἰδωλολάτρης. Κι ὅταν γυρνώντας ὁ Μαξιμιανὸς ἀπ' τοὺς πολέμους στὴν Θράκη καὶ τὴν Ἀσία, πέρασε κι ἀπ' τὴ Θεσσαλονίκη, οἱ εἰδωλολάτραι, ποὺ ἒβλεπαν πόσους εἰδωλολάτρες κάθε μέρα ἔκαμνε χριστιανοὺς ὁ ἄρχοντας Δημήτριος, DIDASKON πῆγαν στὸν αὐτοκράτορα καὶ τοῦ εἶπαν, πὼς ὁ στρατηγὸς του ἄρχισε νὰ περιφρονεῖ καὶ νὰ βλασφημεῖ τὰ εἴδωλα καὶ νὰ κηρύχνει κρυφὰ καὶ φανερὰ τὴ θρησκεία τοῦ Χριστοῦ.

Ὁ αὐτοκράτωρ κάλεσε τὸ Δημήτριο ἀνήσυχος.KPINOMENOS Εἶδε τότε, πὼς ὅλὰ ὅσὰ τοῦ εἶπαν εἶναι ἀλήθεια. Γιατί μ' ὅσα κι ἂν ἔταξε στὸ Δημήτριο, ἐκεῖνος ἔμενε σταθερὸς στὴν πίστη τοῦ Ἐσταυρωμένου. Ἐλπίζοντας, πὼς θ' ἀλλάξει γνώμη καὶ πίστη, διέταξε νὰ τὸν κλείσουν σὲ μιὰ φοβερὴ καὶ βρωμερὴ φυλακή, σ' ἕναν ἀπ' τοὺς ὑγροὺς καὶ λασπώδεις θαλάμους τῶν δημοσίων λουτρῶν, κοντὰ στὸ στάδιο. Κ' ὕστερα, ὁ βασιλιάς, κατὰ τὴ συνήθεια τῆς ἐποχῆς, διέταξε νὰ γίνουν οἱ ἀθλητικοὶ ἀγῶνες στὸ στάδιο. Ἐκεῖ, ἀνάμεσα στοὺς ἀθλητάς, ξεχώριζε ἕνας γίγαντας, ὀνομαζόμενος Λυαῖος, ποὺ τὸν ἔσερνε κοντά του πάντοτε ὁ βασιλιὰς καὶ τὸν εἶχε γιὰ καμάρι γιατί μὲ ὅσους πάλεψε ὅλους τοὺς εἶχε νικήσει. Αὐτὸς ὁ γιγαντόσωμος καὶ χεροδύναμος εἰδωλολάτρης ξέσκιζε τὶς σάρκες τῶν παλαιστῶν σὰ νά 'τανε ἀρνάκια. Τὸν εἶχαν φοβηθεῖ οἱ πάντες καὶ δὲν ἔβγαινε κανεὶς νὰ τὰ βάλει μαζί του. Τότε κεῖνος ἄρχισε νὰ περπατεῖ φανταχτερὰ καὶ νὰ προκαλεῖ τοὺς χριστιανούς, ποὺ ἔλεγαν πὼς «παίρνουν δύναμη ἀπ' τὸ θεό τους», νὰ παλέψουν μαζί του. Τὴν ὥρα ἐκείνη ἕνα γενναῖο παλληκαρόπουλο, με χριστιανικὴ καρδιὰ καὶ πίστη, τρέχει στὸ κελλὶ τῆς φυλακῆς τοῦ Δημητρίου. Τοῦ λέγει πὼς ὁ Λυαῖος σκοτώνει ἀνθρώπους στὸ στάδιο, καὶ τὸν παρακαλεῖ νὰ τὸν εὐλογήσει καὶ νὰ παρακαλέσει τὸ Θεὸ νὰ τὸν δυναμώσει στὴν πάλη του μὲ τὸ θεριόψυχο Λυαῖο.

Ὁ Δημήτριος σφράγισε μὲ τὸ σημεῖο τοῦ σταυροῦ τὸ μέτωπο τοῦ νεαροῦ Νέστορος EYLOGWN καὶ τοῦ λέγει: «Καὶ τὸν Λυαῖον νικήσεις καὶ ὑπὲρ Χριστοῦ μαρτυρήσεις!» Ἡ προφητικὴ αὐτὴ φράση τοῦ Ἁγίου ἐπαλήθευσε γρήγορα καὶ ἀπόλυτα. Πῆγε ὁ Νέστωρ στὴ μέση τοῦ σταδίου καὶ εἶπε, πὼς θέλει νὰ παλέψει μὲ τὸν πανύψηλο Λυαῖο. Οἱ εἰδωλολάτραι τὸν κοίταξαν μὲ μιὰ εἰρωνεία περιφρονητική. Οἱ χριστιανοὶ ἔκαναν ἀπὸ μέσα τοὺς θερμὴ προσευχὴ στὸ Θεό, νὰ δυναμώσει τὸν καινούργιο Δαβίδ, γιὰ νὰ νικήσει τὸ νέο σκληροτράχηλο Γολιάθ. Ρίχνει τὸ φτωχικὸ μανδύα του ὁ Νέστωρ καὶ φωνάζει πρὸς τὸν οὐρανό: «Ὁ Θεὸς Δημητρίου, βοήθει μοι!» Ὅρμησε τότε μὲ θάρρος πάνω στὸ γίγαντα. Γιὰ λίγο, οἱ ἀναπνοὲς τῶν θεατῶν σταμάτησαν. Κ' ὕστερα εἶδαν ὅλοι τὸν ἀνίκητον ὥς τώρα Λυαῖο, νὰ κείτεται νεκρὸς μέσα στὸ στάδιο. Οἱ εἰδωλολάτραι, κυριολεκτικὰ ἐφρύαξαν. Καὶ πιὸ πολὺ ἀπ' ὅλους, ὁ Μαξιμιανός. Δίνει ἐντολὴ τότε, νὰ βγάλουν τὸ Νέστορα ἔξω ἀπ’ τὸ στάδιο καὶ νὰ τὸν ἀποκεφαλίσουν. Κ' ἔτσι ἀλήθεψε ὁ λόγος τοῦ ἁγίου Δημητρίου.
Ὅμως ὁ αὐτοκράτωρ, ἀπ' τὴ λύπη του ποὺ ἔχασε τὸ Λυαῖο, δὲν μποροῦσε νὰ ἱκανοποιηθεῖ ἀπ' τὸ θάνατο μόνο τοῦ Νέστορος. Ὁ θυμὸς του τὸν ἔφερε στὸ Δημήτριο. Καί, χωρὶς ἄλλη δίκη ἢ κρίση, δίνει διαταγὴ νὰ τὸν σκοτώσουν μέσα στὸ κελλὶ τῆς φυλακῆς του. Ὁ Δημήτριος εἶδε τοὺς στρατιῶτες καὶ κατάλαβε τὸ σκοπό τους. Σήκωσε τὰ χέρια του νὰ προσευχηθεῖ, καὶ τὰ κοντάρια τους τὸν βρῆκαν ἐκεῖ ἀκριβῶς, ὅπου λογχίστηκε καὶ τὸ πανάγιο σῶμα τοῦ Χριστοῦ.LOGXIZOMENOS Ἕνας πιστός, ποὺ ἤτανε κοντὰ στὸν τόπο τοῦ μαρτυρίου, πῆρε τὸ δαχτυλίδι τοῦ Ἁγίου καὶ τὸ μανδύα του, βουτηγμένο στὸ ἅγιο αἷμα του. (Μ’ αὐτὰ ὁ χριστιανὸς αὐτός, Λοῦπος ὀνομαζόμενος, σταύρωνε τοὺς δαιμονισμένους• καὶ κάθε λογῆς ἀρρώστους καὶ τοὺς ἔκανε καλά. Τὰ πολλὰ θαύματα ἔφθασαν καὶ στ’ αὐτιὰ τοῦ βασιλιᾶ καὶ τὴν ἴδια μέρα ποὺ τὸ 'μαθε, ἔδωκε διαταγὴ καὶ θανάτωσαν τὸ μάρτυρα Λοῦπο). Οἱ χριστιανοὶ πῆραν τὸ λείψανο τοῦ ἁγίου Δημητρίου καὶ τὸ ἔθαψαν κρυφά. Ἀλλὰ ὁ Θεός, ποὺ θέλησε νὰ δοξάσει τὸν Ἅγιό του σ’ ὅλὸ τὸν κόσμο, οἰκονόμησε καὶ ἔβγαινε μύρο ἀπ' τὸ κορμὶ του τόσο πολύ, ποὺ ἔπαιρναν οἱ ντόπιοι καὶ οἱ ξένοι, ὅσοι ἔρχονταν νὰ γιατρευτοῦν καὶ δὲν τελείωνε ποτέ! Τὸ ἔπιναν οἱ χριστιανοί, κι ὅ,τι ἀρρώστια καὶ ἂν εἴχανε γιατρεύονταν. Ὅλοι ἔτρεχαν στὴ Θεσσαλονίκη, γιὰ νὰ τοὺς κάνει καλὰ ὁ ἅγιος Δημήτριος.

Ἀλλὰ θὰ χρειαζόταν ὧρες ὁλόκληρες νὰ ὁμιλεῖ κανείς, γιὰ ν' ἀναφέρει τὰ θαύματα τοῦ Ἁγίου σ' ὅλο τὸν κόσμο, καὶ ἰδιαίτερα στὴ Θεσσαλονίκη, τὴν ὁποία τόσες φορὲς ἐγλύτωσε ἀπὸ πεῖνα, ἀπὸ θανατικό, ἀπὸ αἰχμαλωσία κι ἀπὸ ἄλλα δεινά. Γι' αὐτὸ καὶ τὸν τιμοῦν, καὶ στὴ Θεσσαλονίκη καὶ σ' ὅλο τὸν κόσμο, καὶ παίρνουν τ' ὄνομά του, καὶ τοῦ χτίζουν ἐκκλησίες, καὶ πανηγυρίζουν στὴ μνήμη του. Φαίνεται, πὼς ὄχι μονάχα στὴν πόλη του, μὰ καὶ σ' ἄλλες χῶρες ὑπῆρχαν ἀρχαιότερες ἐκκλησίες πρὸς τιμὴν τοῦ ἁγίου Δημητρίου.

Στὴν Καππαδοκία λ.χ., σ' ἕνα χωριό, ὀνομαζόμενο Δρακοντιάνα, ἕνας γεωργὸς ξεπέτριζε ἕνα χωράφι του νὰ τὸ ἰσιώσει καὶ νὰ τὸ κάμει ἁλώνι γιὰ ν' ἁλωνίζει. Βρῆκε ὅμως σωροὺς ἀπὸ πέτρες, καὶ σκάβοντας εἶδε κάτι παμπάλαια θεμέλια, ἀπὸ χρόνια πολλὰ παραχωμένα μέσα στὴ γῆ. Ὁ γεωργὸς συνέχισε νὰ σκάβει. Ξαφνικά, βλέπει μπροστὰ του ἕνα νέο καβαλάρη καὶ τοῦ λέγει: «Γιατί, ἄνθρωπέ μου, χαλνᾶς τὸ σπίτι μου, γιὰ νὰ τὸ φκιάσεις ἁλώνι; Ἂν τὸ κάμεις αὐτὸ θὰ πάθεις μεγάλο κακό. Ἐγὼ πού σου μιλῶ εἶμαι ὁ ἅγιος Δημήτριος ἀπ' τὴ Θεσσαλονίκη...». Πῆγαν ὕστερα ὅλοι οἱ χωριανοὶ κ' ἔσκαψαν βαθιά, ὥσπου βρῆκαν.τὰ θεμέλια τοῦ ναοῦ. Ἐκεῖ μετὰ ἔχτισαν καινούργιο ναὸ καὶ ἱστόρησαν τὸν ἅγιο Δημήτριο πάνω στὸ Σταυρὸ τοῦ Χριστοῦ, λέγοντας: «ἐπειδὴ διὰ τοῦ μαρτυρίου ὁ Ἅγιος συνεσταυρώθη μὲ τὸν Χριστόν, διὰ τοῦτο εἶναι ἐζωγραφημένος ὁμοῦ ἐν μιᾷ εἰκόνι». Γι' αὐτὸ καὶ τὴν ἐκκλησία αὐτὴ τὴν ὀνόμασαν «τοῦ Ἁγίου Δημητρίου τοῦ Σταυρικοῦ». Καὶ σ' αὐτή τὴν ἐκκλησία ὁ Ἅγιος ἔκαμε πάμπολλα θαύματα, ὅπως καὶ στὴ Θεσσαλονίκη.

Στις βυζαντινές εικόνες αλλά και στη σύγχρονη αγιογραφία ο Άγιος Δημήτριος παρουσιάζεται αρκετές φορές ως καβαλάρης με κόκκινο άλογο* να πατά τον άπιστο Λυαίο. stdemetrios

Είναι πολιούχος της Θεσσαλονίκης, όπου βρίσκεται ο ομώνυμος ναός πάνω από τον τάφο του. Εορτάζει στις 26 Οκτωβρίου.

(*) Σε αντιδιαστολή του λευκού αλόγου του Αγίου Γεωργίου.

Οι συγγραφείς εγκωμίων του Αγίου Δημητρίου, Ευστάθιος Θεσσαλονίκης, Γρηγόριος ο Παλαμάς και Δημήτριος Χρυσολωράς, αναφέρουν ότι το σώμα του Αγίου ετάφη στον τόπο του μαρτυρίου, ο δε τάφος μετεβλήθη σε βαθύ φρέαρ που ανέβλυζε μύρο, εξ ου και η προσωνυμία του Μυροβλήτου.

Με την ανάδοση του μύρου συνδυάζονται και τα θαύματα του Αγίου Δημητρίου που, όπως αναφέρουν οι συναξαριστές του, συνέδεσε άρρηκτα το όνομά του με την γενέτειρά του Θεσσαλονίκη, της οποίας υπήρξε «ο μόνος ακριβής φρουρός», «φύλαξ άυπνος», «πύργος απόρθητος», αλλά και «παντοίων, ιατρός, νοσημάτων». Σε ημέρες δοκιμασίας, όπως η επιδρομές των Σαρακηνών, Σλάβων, Αβάρων, Αράβων κ.α., οι Θεσσαλονικείς τον ήθελαν να αγωνίζεται μαζί τους και να νικά. Μάλιστα, όταν η πόλη έπεσε στα χέρια των Σαρακηνών το 904 μ.Χ., ο 'Αγιος Δημήτριος φέρεται να είπε με πόνο ψυχής στον 'Αγιο Αχίλλειο «Εάλω μοι η πόλις»! Για την τελευταία και πιο μακρόχρονη (482 έτη) άλωσή της το 1430 μ.Χ από τους Τούρκους, ο Μυροβλήτης 'Αγιος «αποζημίωσε» την πόλη του αξιώνοντας να απελευθερωθεί από τον ελληνικό στρατό ανήμερα της εορτής του, την 26ην Οκτωβρίου 1912 και για τον λόγο αυτό η εορτή του είναι τόσο θρησκευτική, όσο και εθνική.

Το όνομα Δημήτριος απαντάται στους σλαβικούς λαούς ως Dimitri, Dimitriu ή Dimitrov. Ήδη από τον 12ον αιώνα, όπως μας πληροφορούν οι αρχιεπίσκοποι Θεσσαλονίκης Γρηγοράς και Ισίδωρος, συνέρρεαν κατά την εορτή του πλήθος εμπόρων από όλη την Βαλκανική (ίσως η αρχή της Δ.Ε.Θ.), αλλά και άνθρωποι των γραμμάτων και αξιωματούχοι, όπως και σήμερα και εόρταζαν την μνήμη του Αγίου με κάθε μεγαλοπρέπεια. Ο Νικόλαος Καβάσιλας, συγγραφέας του 14ου αιώνα, γράφει ότι τότε η Θεσσαλονίκη ήταν τότε για τον χριστιανισμό, ότι η Αθήνα για τον αρχαίο ελληνισμό.

Τον 5ον αιώνα εκτίσθη η πρώτη και μεγαλοπρεπής εκκλησία του Αγίου Δημητρίου πάνω στον τάφο του, ένα από τα ωραιότερα μνημεία της Ελληνικής Ανατολής, όμως κάηκε ολοσχερώς τον 7ον αιώνα. Διακόσια χρόνια αργότερα ξανακτίστηκε και μετά την κατάληψη της πόλης από τους Μωαμεθανούς μετετράπη σε τζαμί που αποκαταστάθηκε μετά την απελευθέρωση. Δυστυχώς, κατά την μεγάλη πυρκαγιά στην Θεσσαλονίκη την 5ην Αυγούστου του 1917, ο ναός έγινε παρανάλωμα του πυρός και ανοικοδομήθηκε το 1928 από τον αρχιτέκτονα Αριστοτέλη Ζάχο.

agdimitrioy01

Το τόξο και τα βέλη που κρατάει ο άγιος Δημήτριος, λεπτομέρεια. Το αριστερό χέρι έχει ζωγραφισθεί με λεπτότητα και κάθε λεπτομέρεια. Θαρρεί κανείς ότι ο άγιος ετοιμάζεται να περάσει το ένα βέλος στο τόξο.

agdimitrios01

Εικόνα του Aγίου Δημητρίου, από τον ναό του Αγίου Νικολάου στη Μοσχόπολη, έργο του ζωγράφου Κωνσταντίνου ιερομονάχου στα 1725. Ο Aγιος Δημήτριος, με πλούσια διακοσμημένη στρατιωτική εξάρτυση και πράσινο μανδύα, επάνω στο κόκκινο άλογο με την πολυτελή ιπποσκευή. Στη θάλασσα πλέουν ιστιοφόρα και μια τρικάταρτη νάβα με γοργόνα στην πλώρη της, ενώ πολεμική ατμόσφαιρα υποβάλλουν τα ψηλά λευκά τείχη του κάστρου με τις πολεμίστρες, από όπου προβάλλουν κανόνια. Στην κορυφή του κάστρου, επτά ψηλοί πύργοι συνδέουν την παράσταση με την πόλη της Θεσσαλονίκης και το Επταπύργιο.

Δικτυογραφία : www.e-grammes.gr , www.myriobiblos.gr, www.geocities.com

22 σχόλια:

rain είπε...

Να ζήσουν όλοι οι Δημήτρηδες και οι Δημητρούλες λοιπον και χρόνια τους πολλά! Την αναρτησούλα θα την εκτυπώσω να την διαβάσω με την ησυχία μου!!!!!!!!
Φιλιά πολλά πολλά

faraona είπε...

Χρονια του πολλα
Αλικη μου να τον χαιρεσαι και να τον καμαρωνεις.
Ναναι γερος και δυνατος παντα.
Φιλια πολλα γλυκια μου
Να μου τον φιλησεις.

Ανώνυμος είπε...

Χρόνια καλά, Χρόνια πολλά. Να τον χαίρεσαι τον Δημητράκη σου. Απ την πόλη που τον έχει πολυούχο, σου στέλνω χαιρετισμούς.

Αννα είπε...

Χρησιμες πληροφορίες...Θα διαβάσω κάποιο κομμάτι και σε μικρά μου!!!
Πολλά φιλάκια!!!

Kostas είπε...

Σε ευχαριστώ Αλίκη για άλλη μια φορά, που μου θύμισες την πραγματικά μαρτυρική πορεία στον Χριστιανισμό αυτού του αγίου, αλλά και που γέμισες την καρδιά μου με κατάνυξη!

Ο θεός να σε ευλογεί !

Χρόνια πολλά στον Δημητράκη σου!

Alkmini είπε...

@βροχουλα χρονια τους καλα.
με την ησυχια σου διαβασε της , γιατι ειναι κατεβατο.
φιλακια και απο μενα.

Alkmini είπε...

@Φαραονα μου
σ ευχαριστω. Γερος πανω απ ολα.
θα στον φιλησω καλε, μολις ξυπνησει :)
φιλια πολλα.

Alkmini είπε...

@πριονι φιλε μου :)
σ ευχαριστω.
Σαλονικη εισαι?? χμ δεν το ειχα προσεξει.
Χρονια σας Πολλα για τον Αγιο σας λοιπον.
φιλια.

Alkmini είπε...

@αννουλα
μικρη μου δασκαλιτσα καλως την
ναι να διαβασεις και στα μικρα σου ετσι σαν παραμυθακι να μαθαινουν για τους Αγιους μας.
φιλακια κι απο μενα.

Alkmini είπε...

@κωστα μου
νασε παντα καλα.
ο Αγ. Δημητριος απο τους μεγαλυτερους Αγιους μας.
με την ευκαιρια της αναρτησης εμαθα κι γω της ιστορια του και το μαρτυριο του.
σ ευχαριστω για τις ευχες σου.
καλη σου μερα.

Aθηνά Π.Κ. είπε...

Γλυκό Αλικάκι ΚΑΛΗΜΕΡΑ !!
Του Δημητράκη σου του εύχομαι ΧΡΟΝΙΑ του ΠΟΛΛΑ και ΚΑΛΑ, με υγεία και αγάπη (για σένα) !!

Φιλιά πολλά πολλά αγιοδημητριάτικα γιορτινά !!

eirini είπε...

Χρόνια Πολλά σε όλους όσους γιορτάζουν!
Αλικάκι μου να τον χαίρεσαι!!!! Πολύχρονος και ότι επιθυμεί!!! Να είστε πάντα ευτυχισμένοι!!!!

Καλημέρα!!!!!

prioni είπε...

Καλημέρα Aliki. Στην Αθήνα μένω, αλλά γιά καμμιά δεκαπενταριά μέρες είμαι στη θεσσαλονίκη

prioni είπε...

Σήμερα γιορτάζει η μικρή μου κόρη. Χρόνια σου πολλά Δημητρούλα μου.

Kaveiros είπε...

Χρόνια πολλά σε όσους γιορτάζουν!Καλό απόγευμα!!

Leviathan είπε...

xronia tou polla!!!iperoxes oles autes oi plirofories!!kalo sou mesimeri!!

~~Εμμέλεια~~ είπε...

Χρόνια πολλά και να τον χαίρεσαι.
Όπως επίσης και σε όλους όσους γιορτάζουν....

M-meggie είπε...

Χρόνια του πολλά Αλίκη μου. Να τον χαίρεσαι. Τα γλυκάκια σου πάντα λαχταριστά.

(περιμένω την χρωματοθεραπεία - δεν είναι απολύτως αναγκαίο τώρα αλλά δεν ξέρεις τι σου φέρνει η επόμενη μέρα ε;; χαχα)

mareld είπε...

Αλίκη μου!

Να τον χαίρεσαι!
Χρόνια πολλά!

Το σπίτι σου πανέμορφα στολισμένο και τα γλυκά σου λαχταριστά!

Πάντα με υγεία!

Φιλιά!

Mariela είπε...

Ανοίγοντας το μπλογκ σου σήμερα, άνοιξε και η ψυχή μου, σ'ευχαριστώ!

Alkmini είπε...

Aθηνουλα

Ρηνιω

καβειρε

leviathan

ελενα-φλωρινα

νοτα

μαρλντακι

μαριελακι

Σας Ευχαριστω για τις Ευχουλες σας.
να εχετε μια ομορφη μερα.

Alkmini είπε...

@prioni
να την χαιρεσαι την κορουλα σου.