Κυριακή 28 Δεκεμβρίου 2008

Κόκκινα σαν από αίμα.

...
clip_image001 Ήταν για το γάμο τους.
Ήξερε ότι της άρεσαν τα κατακόκκινα τριαντάφυλλα και τα διάλεξε ένα - ένα.
Κόκκινα σαν από αίμα. Σαν από σταγόνες αίμα. Στο χρώμα της πορφύρας.
Ήταν η πιο ευτυχισμένη μέρα της ζωής της.
- Για σένα καρδιά μου, της είπε.
Όταν της τα φερε τρύπησε το δάχτυλο της να δει αν έχουν το ίδιο βαθύ χρώμα με την μικρή σταγονίτσα από αίμα. Τον κοίταξε με αυτό το γλυκό βλέμμα που είχε μονό γι αυτόν. Αυτό που έλεγε σ αγαπώ και είσαι η ίδια μου η ζωή.
Το νυφικό της ήταν έτσι όπως το είχε ονειρευτεί. Στο χρώμα της σαμπάνιας και με κεντίδια.
clip_image003
Το παλιό βάζο της γιαγιάς φιλοξένησε τα άλικα τριαντάφυλλα, με νερό απ την πηγή.
Πήγε να δοκιμάσει το νυφικό , αλλά δεν το φόρεσε ποτέ. clip_image004

Δεν πρόλαβε...
clip_image005 Έμεινε πάνω στο "σκεπαστό" της πίσω αυλής. Μαζί με την ανθοδέσμη

της.clip_image006
Ήθελε να κάθεται στο σιδερένιο κρεβάτι της και να κοιτάζει το κόκκινο χρώμα τους. Και η ματιά της έδινε χρώμα μόνο στα τριαντάφυλλα. Όλα τ άλλα ήταν χωρίς χρώματα. Όλα σέπια.
clip_image007 Στο πέτρινο παγκάκι που κάθισαν μαζί για πρώτη φόρα. Τότε που γνωρίστηκαν, παιδιά ακόμα. Όταν της έπιασε το χέρι και νόμισε ότι κατέβηκαν όλα
τ αστέρια στη γη και ότι το φεγγάρι της έκλεινε το μάτι. clip_image008 clip_image009 clip_image010
Το κόκκινο χρώμα άρχιζε σιγά σιγά να ξεθωριάζει . Άρχισε να χάνεται και τη θέση του να παίρνει το λευκό. Έντονο λευκό φως που την τύφλωνε και κάπου απ το βάθος άκουγε το όνομα της.
- Μάνια , Μάνια ξύπνα. Ξύπνα γλυκειά μου.
Που ήταν? Δεν ήταν η φωνή του Γιάννη. Ποιος την έλεγε γλυκεια μου?
Δεν ήθελε ν ανοιξει τα μάτια . Αρπάχτηκε από μια σταγόνα κόκκινη που έμεινε τελευταία, χωρίς να ξέρει ότι ήταν το αίμα που έχανε..
Ένα χαμογελαστό πρόσωπο από πάνω της της χάιδευε τα μαλλιά προσπαθώντας να την ξυπνήσει. Ο γιατρός της.
- Μια αγκαλιά , τον παρακάλεσε και άφησε να κυλήσουν τα δάκρυα και να ξεπλύνουν την θλίψη της. Την θλίψη της πραγματικότητας και το σβήσιμο του ονείρου της.
Το άσπρο που αντίκρισε, τόσο σκληρό για άσπρο, της πήρε τα πάντα. Και τα χρώματα και την ευτυχία. Ήξερε ότι η δυστυχία είναι το μαύρο. Λάθος. Από δω και περά θα φορούσε μόνο μαύρα και ποτέ άσπρα. Παράξενοι συνειρμοί ταίριαξαν το λευκό με την θλίψη. Μπερδεύτηκε. Το έσβησε από αγαπημένο της. Τα μαύρα της πήγαιναν , του πένθους. Θα πενθούσε για το παιδί που μόλις σκότωσε. Θα πενθούσε για την αγάπη που μόλις πέθανε. Θα πενθούσε για την ζωή της που μόλις έχασε.
Γιατί ήταν αυτή η στιγμή που όλα άλλαζαν. Τίποτα δεν θα έμενε ίδιο.
1145064688_venvampire
Έκλεισε τα μάτια και ευχήθηκε να πέθαινε πριν ξυπνήσει μέσα στο πιο όμορφο όνειρο που της είχε χαρίσει ποτέ ο Μορφέας.
Αλλά τα όμορφα δεν κρατούν πολύ. Και τα όμορφα είναι μόνο στα όνειρα. Η πραγματικότητα είναι το χειρουργείο , ο γιατρός της που της χαμογελάει και η απουσία του Γιάννη. Έπρεπε να είναι μέσα. Του το ζήτησε. Μπορούσε να είναι. Γιατρός ήταν. Ήθελε να τον τιμωρήσει και να είναι τη στιγμή της δολοφονίας εκεί.
- Που είναι? ρώτησε τον γιατρό της. Δεν ήταν εδω?
- Εδω ήταν, της απάντησε κομπιάζοντας, τώρα βγήκε να κάνει ένα τσιγάρο. Του είπα να μην ανησυχεί, ότι θα σε ξυπνήσω εγώ και μόλις συνέλθεις θα τον φωνάξω. Τον θέλεις?
Τον θέλει? Τον θέλει περισσότερο κι απ τη ζωή της. Τον θέλει από τη στιγμή που τον γνώρισε. Θα τον θέλει μέχρι το τέλος της ζωής της.
- Όχι. Τι να τον κάνω. Πες του να φύγει.
Δεν έφυγε αυτός.
Έφυγε αυτή.
Εξαφανίστηκε ενώ είχαν συνεννοηθεί να περάσουν μαζί τις γιορτές. Χριστούγεννα και Πρωτοχρονιά .Θα πήγαινε να τον βρει , στο χωριό που έκανε το αγροτικό του, 9 ώρες ταξίδι που έκανε κάθε Παρασκευή για να είναι μαζί το Σαββατοκύριακο. Ασχετα αν τον έβλεπε ελάχιστα.
Με χιόνια και κλεισμένους δρόμους, με ασταμάτητη βροχή και με αναμονή μες στο σκοτάδι στο σταυροδρόμι που την άφηνε το λεωφορείο. Με τον Ήλιο όμως πάντα στην καρδιά να την ζεσταίνει. Με την αγωνία κάθε φορά να τον ξαναδεί.
...

Πηγή: ...Απ το βιβλίο της Ζωης...

15 σχόλια:

faraona είπε...

Αλικάκι μου υπέροχο κείμενο!!!
Μ αρεσε πολυ γιατι ειναι «κομματι ζωης»,γιατι ειναι κοφτό και χωρις φανφάρες και ιδιόλεκτα,μ αρεσει γιατι δεν στίβει τις λέξεις για να βγουν τα νοήματα,γιατι εχει μονο δύο χρώματα ,κόκκινο και άσπρο,γιατι εχει βαθεια νοηματα μεσα απο λιτότητα γραφής.Γιατι δεν καταναλώνει την ποιοτητα του σε λεπτομέρειες που κουράζουν.Μπραβο κορίτσι μου!
Να γράφεις κι αλλο έτσι...δικά σου ...μπραβο σου!!!
Φιλια πολλα και καλη σου χρονιά.

Ανώνυμος είπε...

!!
Από εκείνα τα κείμενα που δεν ξέρεις τι να (πρωτο)θαυμάσεις!

Την Καλησπέρα μου

Unknown είπε...

Περίεργη αγωνία...

JK O SΚΡΟΥΤΖΑΚΟS είπε...

KAΛΗΣΠΕΡΑ ΑΠΟ ΤΟ ΝΕΟ ΜΟΥ ΣΠΙΤΙ ΑΦΟΥ ΚΑΠΟΙΟΣ ΜΠΗΚΕ ΚΑΙ ΜΟΥ ΕΣΒΗΣΕ ΤΟ ΠΑΛΙΟ ΜΟΥ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟ.
ΥΠΕΡΟΧΟ ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟΣ ΟΥ.
ΕΥΧΟΜΑΙ Η ΝΕΑ ΧΡΟΝΙΑ ΝΑ ΣΟΥ ΦΕΡΕΙ ΟΤΙ ΠΙΟ ΠΟΛΥ ΕΠΙΘΥΜΕΙΣ.

Άστρια είπε...

Κάποιες αποφάσεις, πράξεις, ή παραλείψεις, είναι κρίσιμες και σημαδεύουν μία ολόκληρη ζωή. Ή περισσότερες ζωές.

Αλίκη, σου εύχομαι υγεία, χαρά, αγάπη και κάθε καλό για την καινούργια χρονιά !!

eirini είπε...

Μπράβο Αλίκη! Έμεινα άφωνη... ομολογώ! Δεν με έχεις συνηθίσει σε τέτοια κείμενα και τώρα που το ανακάλυψα θα πρέπει να γίνω απαιτητική μαζί σου και να στα ζητώ. Κείμενο ζωής είναι για μένα... σημαίνει πάρα πολλά.
Πολύ πολύ όμορφο!!!
Εύχομαι η καινούργια χρονιά να είναι καλύτερη Αλικάκι μου, μόνο με υγεία και χαρά, τίποτα να μην μας στεναχωρήσει! Σου στέλνεις τις πιο γλυκές ευχές μου και όλα τα φιλάκια μου!!!

Kaveiros είπε...

Καλή χρονιά!!

RedHat είπε...

αλίκη χρόνια πολλα. καλή χρονιά με υγεία και πολλή αγάπη.
τελικά όλα ειναι μέσα στο μυαλό μας.
το άσπρο για μας-το χρώμα της χαράς-για αλλους ειναι χρώμα λύπης,και το μαύρο -του πένθους-ειναι χρώμα χαράς.
εγω σε γνώρισα χαρούμενη,μ΄ενα γέλιο μέσα στα μάτια σου κι ετσι σε θέλω.το παρελθόν ειναι μόνο ανάμνηση,το παρόν και το μέλλον οσο μπορούμε να το ελέγξουμε μετράνε.
καλή χρονια καλή μου

(ο κυριάκος επέστρεψε τραυματισμένος, αλλά αυτο δεν τον εμπόδισε να φαει δύο γατάκια)
φιλιά.

Alkmini είπε...

@φαραονα σ ευχαριστω γλυκεια μου :)


@Σωτηρη σ ευχαριστω πολυ

@Νταρθ ...χμ και ο μπακλαβας γωνια ;)

@JK το εμπεδωσαμε :)

@Αστρια σ ευχαριστω!

@Ρηνιω μου σ ευχαριστω.

@Καβειρε επισης.

@Καπελακι μου σ ευχαριστω ... για ολα :)

Ανώνυμος είπε...

τις καλύτερες ευχές για το 2009!

Αννα είπε...

Όσα χωρούνε στ’ όνειρο
κι ό,τι ο νους σου βάνει,
ο νέος χρόνος πού ‘ρχεται
χαρές να σου τις κάνει

Λύρες, λαγούτα, μπαλωτιές,
Πρωτοχρονιά στην Κρήτη,
Χαρά-ευτυχία, δύναμη
Και στο δικό σας σπίτι



Υπέροχο κείμενο

kryos είπε...

Τις καλύτερες ευχές μου για ένα υπέροχο 2009 !!!

Ότι επιθυμείς και εύχεσαι να γίνει πραγματικότητα !!!

Φιλιά !!!

Ανώνυμος είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.
Ανώνυμος είπε...

Πολυ τρυφερο κειμενο!

Alkmini είπε...

Σ ευχαριστω Ανωνυμε :)