Η ιστορία της βεντάλιας. Mέρος 1ο.

Η ιστορία της βεντάλιας μας πηγαίνει πίσω χιλιάδες έτη.

Από την αρχαιότητα, οι βεντάλιες κατέχουν μια διπλή λειτουργία - ένα σύμβολο θέσης και μια χρήσιμη διακόσμηση. Κατά τη διάρκεια της εξέλιξής τους, οι βεντάλιες έχουν φτιαχτεί από ποικίλα υλικά και έχουν εξελιχθεί σαν διακοσμητικό έργο τέχνης. Οι απλούστερες βεντάλιες είναι φύλλα ή επίπεδα αντικείμενα, που κυματίζουν για να παραγάγουν μια πιο δροσερή ατμόσφαιρα. Αυτά τα άκαμπτα ή διπλωμένα φορητά μέσα έχουν χρησιμοποιηθεί για την ψύξη, για την κυκλοφορία αέρα, ως εθιμοτυπική συσκευή, και ως sartorial εξάρτημα σε όλο τον κόσμο από τους αρχαίους χρόνους. Και χρησιμοποιούνται ακόμα και σήμερα ευρέως.

Οι πιό πρόωρες γνωστές βεντάλιες καλούνται «βεντάλιες οθόνης» ή «σταθερές βεντάλιες φύλλων». Αυτές χρησιμοποιούνταν με το χέρι για να δροσίσουν το σώμα, για να παραγάγουν ένα αεράκι, και για να διώχνουν τα έντομα. Τέτοιες πρόσφατες βεντάλιες ήταν συνήθως από φύλλων φοινικών.

Μερικες από τις πιο πρόσφατες βεντάλιες έχουν προέλθει από τους αιγυπτιακούς τάφους.

Στην αρχή οι Ασσύριοι και οι Αιγύπτιοι χρησιμοποίησαν τους σκλάβους και τους υπαλλήλους για να χειριστούν την βεντάλια. Στις αιγυπτιακές απεικονίσεις, οι βεντάλιες ήταν του άκαμπτου τύπου. Στον τάφο του Tutankhamen βρήκαν τις χρυσές βεντάλιες με τα φτερά στρουθοκαμήλων.

Στην αρχαία Αμερική, Αζτέκοι, Μάγια , και το νότο - οι αμερικανικοί πολιτισμοί χρησιμοποίησαν τα φτερά πουλιών στις βεντάλιες τους. Μεταξύ των Αζτεκων οι βεντάλιες χρησιμοποιήθηκαν για να απεικονίσουν τους εμπόρους στις απεικονίσεις των εμπορίων. Η χρήση των διάφορων τύπων φτερών είχε μια θρησκευτική υποδήλωση. Οι άνθρωποι Paracas της Νότιας Αμερικής (σύγχρονο Περού) έχουν αφήσει τα πολυάριθμα παραδείγματα από βεντάλιες φτερών μεταξύ των μουμιών τους.

Στην Ινδία, ο όρος Hindi για μια βεντάλια είναι «pankha» (ένα παράγωγο «ενός φτερού» ή «του φτερού ενός πουλιού»). Εχουν βρεθεί εικόνες που βλέπουμε ότι οι Έλληνες, οι Ετρούσκοι, και οι Ρωμαίοι χρησιμοποίησαν τις βεντάλιες ως ψύξη και ως εθιμοτυπικές συσκευές.

Στην Ελλάδα, οι πρώτες βεντάλιες ήταν από τεντωμένο λινό ύφασμα ενώ στη Ρώμη, βρέθηκαν επιχρυσωμένες και χρωματισμένες ξύλινες βεντάλιες. Οι κυρίες της Ρώμης σε όλη την αυτοκρατορία χρησιμοποίησαν τις κυκλικές βεντάλιες. Οι κινεζικές πηγές συνδέουν την βεντάλια με τους μυθικούς και ιστορικούς χαρακτήρες.

Στην Κίνα, η διπλωμένη βεντάλια ήταν σ τη μόδα κατά τη διάρκεια της δυναστείας Ming μεταξύ των ετών των 1368 και των 1644, και Hangzhou ήταν κέντρο του διπλώματος της παραγωγής βεντάλιας.

Mai Ogi (ή κινέζικα βεντάλια που χορεύει) έχει δέκα ραβδιά και ένα παχύ χαρτί που τοποθετούσαν όλο το οικογενειακού δέντρο. Οι κινεζικοί ζωγράφοι επεξεργάστηκαν πολλά σχέδια διακοσμήσεων βεντάλιας . Ελεφαντόδοντο, κόκκαλο, μαργαριτάρι, σανταλόξυλο ή το κοχύλι, ήταν χαραγμένα και καλυμμένα με το χαρτί ή το ύφασμα.

Στην Κίνα, οι βεντάλιες οθόνης χρησιμοποιήθηκαν σε όλη την κοινωνία. Οι πιό πρόσφατες γνωστές κινεζικές βεντάλιες είναι ένα ζευγάρι από μπαμπού βεντάλιες από το 2^ο Π.Χ. αιώνα. Ο κινεζικός χαρακτήρας για την βεντάλια (扇) προέρχεται ετυμολογικά από μια εικόνα των φτερών κάτω από μια στέγη και σημαίνει «να ταράξει τον αέρα».

Οι βεντάλιες ήταν μέρος της κοινωνικής θέσης για το Κινεζικό λαό. Μια ιδιαίτερα θέση και ένα γένος θα χορηγούσαν έναν συγκεκριμένο τύπο βεντάλιας σε ένα άτομο. Η διπλωμένη βεντάλια εφευρέθηκε στην Ιαπωνία στο 8ο αιώνα και εμφανίζεται στην Κίνα τον 9ο αιώνα.

Το Akomeogi (ή ιαπωνική διπλωμένη βεντάλια 衵扇 Hiôgi) δημιουργήθηκε τον 6ο αιώνα. Αυτές ήταν βεντάλιες που κατέχουν οι αριστοκράτες της περιόδου Heian όταν ντύνονται τυπικά. Έγιναν με τη σύνδεση των λεπτών λωρίδων του hinoki (ή του ιαπωνικού κυπαρισσιού) μαζί με νήμα. Ο αριθμός λουρίδων του ξύλου διέφερε σύμφωνα με την τάξη του προσώπου.

Χρησιμοποιούνται σήμερα από Shinto τους ιερείς στο επίσημο κοστούμι του ιαπωνικού δικαστηρίου (χρησιμοποιούνται και από τον αυτοκράτορα και την αυτοκράτειρα κατά τη διάρκεια του γάμου) και είναι λαμπρά χρωματισμένες με τους μακριούς θυσάνους. Η κινέζικη βεντάλια παρουσιάζεται στο 7ο αιώνα. Η κινεζική μορφή της βεντάλιας χεριών ήταν μια σειρά των φτερών που τοποθετήθηκαν στο τέλος μιας λαβής. Τα τυπωμένα φύλλα στις βεντάλιες και οι χρωματισμένες βεντάλιες γίνονται σε ένα είδος χαρτιού. Το χαρτί ήταν αρχικά χέρι - που έγινε και που επιδείχθηκε το χαρακτηριστικό υδατόσημα.

Δίπλωμα της βεντάλιας (扇子 ιαπωνικό «sensu», κινέζικα: «shān zi») συνεχίζει να είναι σημαντικό σαν πολιτιστικά σύμβολα και δημοφιλή αναμνηστικά τουριστών στην ανατολική Ασία.

Στην Ευρώπη, κατά τη διάρκεια των Μεσαιώνων, η βεντάλι ήταν απούσα. Ο πιό πρόσφατη βεντάλια της χριστιανικής Ευρώπης ήταν flabellum (ή εθιμοτυπική βεντάλια), η οποία χρονολογείται στον 6ο αιώνα. Αυτές χρησιμοποιήθηκαν κατά τη διάρκεια των υπηρεσιών για να οδηγήσουν τα έντομα μακρυά από το ψωμί και το κρασί. Η χρήση τους τελείωσε στη δυτική Ευρώπη κατά τη διάρκεια των Μεσαιώνων, αλλά συνεχίζεται στις ανατολικές ορθόδοξες και αιθιοπικές εκκλησίες.

Στο 16^ο αιώνα η διπλωμένη βεντάλια, που εισήχθη από την Κίνα, έγινε δημοφιλής στην Ευρώπη. Αυτές οι βεντάλιες ιδιαίτερα καλά επιδεικνύονται στα πορτρέτα των ευγενών γυναικών της εποχής. Η βασίλισσα Elizabeth της Αγγλίας χρησιμοποιούσε και τους δύο τύπους βεντάλιας που διακοσμούνται με το pom poms καθώς επίσης και την παλαιότερη άκαμπτη βεντάλια, που διακοσμείται συνήθως με τα φτερά και τα κοσμήματα. Αυτές οι άκαμπτες βεντάλιες κρέμονταν συχνά από τις φούστες των κυριών.

Στο 17ο αιώνας που η άκαμπτη βεντάλια που βλέπουμε στα πορτρέτα του προηγούμενου αιώνα είχε πέσει από την εύνοια δεδομένου ότι οι διπλωμένες βεντάλιες κέρδισαν την κυριαρχία στην Ευρώπη. Οι βεντάλιες άρχισαν να επιδεικνύουν τα καλά χρωματισμένα φύλλα, συχνά με ένα θρησκευτικό ή κλασσικό θέμα. Η αντίστροφη πλευρά αυτής της βεντάλιας άρχισε επίσης να επιδεικνύει τα επιμελημένα σχέδια λουλουδιών. Τα ραβδιά είναι συχνά από ελεφαντόδοντο ή ταρταρούγα, που ενθέτεται μερικές φορές με τη χρυσή ή ασημένια εργασία πικαρισμάτων.

Στο 18ο αιώνα, οι βεντάλιες έφθασαν σε έναν υψηλό βαθμό της καλλιτεχνίας και γίνονταν σε όλη την Ευρώπη συχνά από τους ειδικευμένους βιοτέχνες, είτε στα φύλλα είτε τα ραβδιά. Οι διπλωμένες βεντάλιες από δαντέλλα, μετάξι, ή περγαμηνή ήταν διακοσμημένες και χρωματισμένες από τους καλλιτέχνες. Θαυμαστές βεντάλιες εισήχθησαν επίσης από την Κίνα από τις επιχειρήσεις της ανατολικής Ινδίας εκείνη την περίοδο.

Στο 19$ο αιώνα στη δύση, έχει ειπωθεί ότι στα δικαστήρια της Αγγλίας, της Ισπανίας και αλλού οι βεντάλιες χρησιμοποιήθηκαν λίγο πολύ σε έναν μυστικό, ο κώδικας των μηνυμάτων. Αυτές οι γλώσσες της βεντάλιας ήταν ένας τρόπος να αντιμετωπιστεί ο περιορισμός της κοινωνικής εθιμοτυπίας.