Με τα παπούτσια ένα φετίχ το έχω. Μπορεί να το πήρα κι απ τη μάνα μου που έλεγε ,αν το παπούτσι είναι καλό , ακόμα και ένα "τσιτάκι" να φοράς , είσαι καλοντυμένη. Και ομολογουμένως φόραγε πολύ ωραία ακριβά παπούτσια γνωστής φίρμας. Ένα? ένα. Ένα και καλό.
Όμως, πάνε χρόνια να δώ ένα ζευγάρι που να τα "ερωτευτώ" και να τα θέλω όπως και δήποτε.
Ξεφυλλίζοντας ένα χαζο-περιοδικό που απευθύνεται στους ""μισθούς"" ορισμένων όπως Λάτση, Βαρδινογιάννη, Δασκαλάκη-Αγγελοπούλου, Αθηνά Ωνάση, Ανιστον, Μπέκαμ και λοιπές "πτωχές"... δεν ζήλεψα ούτε τα κοτρώνια-διαμάντια που είναι και ΜΑΤΩΜΕΝΑ..., ούτε τα ζαφείρια, ούτε τους αμέθυστους.
Σε ένα ζευγάρι μπότες έπεσε το μάτι μου και είπα: Αυτές τις θέλω. Αυτές είναι όπως τις θέλω. Δερμάτινες ταμπά ιππασίας. Χωρίς τιμή από κάτω. Και σκέφτηκα. Ε πόσο θα κάνουν?
Με τα παλιά αθλητικά μου που έχουν γίνει "σαν η γίδα το τομάρι" δεν γίνεται να περάσω τον χειμώνα. Πρέπει να πάρω ένα ζευγάρι μπότες και ένα ζευγάρι χαμηλά. Έτσι κι αλλιώς τα τακούνια ούτε τα μπορώ, και ευτυχώς ούτε τα χρειάζομαι.
Και ξημερώνει η μέρα και βγαίνω για shopping therapy.
Εδώ πρέπει να σημειώσω ότι ο Μούκας λέει: Δεν μπορούμε να χρησιμοποιούμε τη λέξη therapy όπως και όπου μας βολεύει για να κουκουλώνουμε τις τύψεις των εξόδων με τις αγορές μας. Θεραπεία κάνει ο ασθενής. Σωστός ο Μούκας, δεν λέω. Γι αυτό το σπούδαζε και τόσα χρόνια!!
Και ξημερώνει η μέρα και βγαίνω για shopping therapy , να βρω τις μπότες που ερωτεύτηκα!
Και αφού τις ανακάλυψα και είδα την τιμή, κρατήθηκα μην πέσω κάτω. Μα... από τι είδους δέρμα είναι πια? Από είδος υπό εξαφάνιση?
Μα πόσο κέρδος πρέπει να βγάλουν πια? Και άλλα τέτοια ερωτήματα μου γεννήθηκαν, που έμειναν και αναπάντητα.
Πάω να πιω ένα καφέ να πνίξω τη θλίψη μου. Νοιώθοντας down και βρίζοντας από μέσα μου ...... την τύχη μου........ την ατυχία μου....... την καταδίκη μου..... και άλλα παρόμοια.
Απορροφημένη όπως ήμουν με την κακή μου διάθεση παραμάσχαλα, τρώω και μια καρέκλα στο καλάμι.
Γυρνάω με το πιο άγριο βλέμμα που διαθέτω να δώ τον άξεστο , έτοιμη για καβγά.
Και τον βλέπω να προσπαθεί να τραβήξει μια διπλανή καρέκλα. Ανακαλύπτοντας από το βλέμμα μου ότι κάτι έγινε που ζήτησε συγγνώμη.
Και όχι μόνο ένα, αλλά χίλια συγγνώμη. Δεν κάνει τίποτα , του λέω με νεύρα. Πάλι καλά σκέφτηκα που ζήτησε και συγγνώμη γιατί υπάρχουν πολλοί που σε "σκοτώνουν" και σε αγριοκοιτάν κι από πάνω λες και έφταιγες εσύ.
Της τράβηξε την καρέκλα και την έσπρωξε κοντά στο τραπέζι με το αμαξίδιο που καθόταν εκείνη. Με κοίταξε και μου λέει και αυτή Συγγνώμη. Ένα χαμόγελο ήλιος λαμπερός. Της χαμογέλασα και εγώ.
Στα ακίνητα πόδια της έλαμπε το ταμπά δέρμα που είχαν οι μπότες ιππασίας.
Κοίταξα τα παλιά αθλητικά μου και έσκυψα να λύσω και να ξαναδέσω τα κορδόνια τους για να μην φανούν τα δάκρυα μου και συννεφιάσω αυτόν τον υπέρλαμπρο ήλιο που ήρθε να μου δώσει ένα μάθημα ζωής, την πιο κατάλληλη στιγμή. Γιατί μερικά πράγματα δεν είναι καθόλου τυχαία.
Χαμογέλασα λέγοντας Ευχαριστώ Θεέ μου. Ευχαριστώ.
Τίποτα δεν είναι δεδομένο. Μα , τίποτα.
49 σχόλια:
ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ.ΣΙΓΟΥΡΑ ΑΥΤΑ ΤΑ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΑ ΜΑΣ ΚΑΝΟΥΝ ΝΑ ΝΙΩΘΟΥΜΕ ΤΥΧΕΡΟΙ ΑΚΟΜΗ ΚΑΙ ΞΥΠΟΛΗΤΟΙ.ΜΑΘΗΜΑ ΧΩΗΣ ΟΠΩΣ ΤΟ ΓΡΑΦΕΙΣ.
Τίποτα δεν είναι τυχαίο κι όλα, μα όλα τα "πολύτιμα" τυχαία έρχονται στη ζωή μας. Αυτό το πιστεύω απόλυτα και Αλίκη μου ΣΕ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ. Δεν είναι το τηλέφωνο, είναι ο δρόμος, η διαδρομή που έκανα από το πρωΐ έως τώρα ... μαζί σου.
Νάσαι καλά κορίτσι μου.
Αυτό δεν θα το ξεχάσω.
Δεν ξέρω αν είναι αληθινή η ιστορία, αλλά πολλές φορές χρειάζεται να μας τραντάζουν κάποια πράγματα για να βλέπουμε τί έχουμε και να το εκτιμάμε!
Αχ...είμαι σίγουρη ότι όλοι έχουμε ένα παρόμοιο περιστατικό να περιγράψουμε...Να λέμε δόξα το Θεό κάθε μέρα...
Ξέρω πολύ καλά τι λες....
καλημέρα. τιποτα δεν ειναι δεδομένο.
πολυ σωστα, εκτος απο ένα.
οτι θα φυγουμε απ αυτη την ζωη.
και σε στιγμες αγνωμοσύνης κατι γινετε και συνερχόμαστε..
φιλια καρυστινά
Ειναι αυτες οι μικρες σφαλιαρες που παιρνουμε απο το πουθενα για να ξυπναμε απο την αχαριστια μας.
Την χρειαζομαι κι εγω συχνα τη σφαλιαριτσα μου :)
Ωραια αναρτηση Αλικη μου
Καλημερα!!!
Τίποτα δεν είναι δεδομένο
και τίποτα δεν είναι τυχαίο!
Ετσι καλη μου....ολα ειναι ρευστά
Καλη χρονια ...εύχομαι οτι καλύτερο
κοτσυφοφιλώ σε
τσίου!!!
@JK ετσι οπως το λες ειναι.
τυχεροι και ξυπολητοι!
καλο σου βραδυ.
@Noτα μου
δεν ξερεις τι χαρα μου δινεις που σε βλεπω μετα τοσο καιρο εδω μεσα :))
Και να ξερεις κατι : Οτι δεν μας σκοτωνει μας κανει πιο δυνατους , οπως λεει και το Δρομακι.
Να εισαι και συ καλα Νοτα μου και
Κρατα Γερα.
Ολα θα περασουν.
φιλια πολλα και μια μεγαλη αγκαλια.
μου λειπεις απο δω μεσα.
καλο σου βραδυ.
@Κατερινιω μου
Σημασια δεν εχει αν ειναι η οχι αληθινη η ιστορια, απλα ειναι ενα κομματι μες στη ζωη που δεν πρεπει να το προσπερναμε , ουτε να το ξεχναμε.
Και το τρανταγμα να μην διαρκει λιγα λεπτα.
φιλια πολλα.
@κικιτσα
μου εχουν τυχει πολλα περιστατικα που κανω το σταυρο μου και λεω Δοξα τω Θεω, σκοπος ειναι να μην ξεχναμε και να τρωγομαστε με ασημαντα πραγματα, οταν εχουμε το Δωρο του Θεου.
πολλα φιλια φιλεναδα.
@Μαριελα
ειμαι σιγουρη!
φιλια!
@Venceremos
ετσι ακριβως.
που και που θελουμε ταρακουνημα.
καλο σου βραδυ.
@Ντι Ντι κα
μου, ακριβως μικρες μην σου πω οτι θελουμε και μεγαλες σφαλιαρες για να ταρακουνηθούμε.
Σε ευχαριστω γλυκεια μου.
πολλα φιλακια.
@Καβειρε
ακριβως!
@κοτσυφακο μου
ρευστα δεν λες τιποτα
και σε σενα καλη Χρονια με Υγεια πανω απ ολα.
φιλια πολλα.
Ναι Αλίκη μου μέχρι στιγμής είμαστε τυχεροί και ακόμα πιο τυχεροί θα είμαστε όταν το πιστέψουμε.Μάθημα ζωής όλα πρέπει να μας γίνονται μαθήματα ζωής.
Πότέ δεν με ένοιαξε τι φορώ , αν είναι ακριβό , αν είναι φιρμάτο.Συνηθως φορώ τζιν , σπορτέξ, ότι με βολεύει και δεν με νοιάζει η γνώμη των άλλων.Αν μου αρέσει κάτι και μπορώ να το πάρω το παίρνω αν όχι το ξεχνώ στη στιγμή.Για μένα άλλα πράγματα έχουν αξία στη ζωή.
Ασχετο..τι όμορφο που έκανες το μπλοκ σου..Φιλάκια.
Μάθημα ζωής , έτσι ακριβώς !!
Για να εκτιμούμε αυτά που έχουμε , γιατί είμαστε άπληστοι ... όλο και κάτι ακόμα θέλουμε και ποτέ δεν μας φτάνει τίποτα .... την υγεία φυσικά την θεωρούμε κτήμα μας ....
Αλικάκι μου πέρα απο το υπέροχο και διδακτικο story του πόστ
ΝΑ ΞΑΝΑΠΩ
οτι γράφεις λάγαρα
χωρις τερτίπια ,
χωρις να κάνεις γυμναστικη τις λέξεις για να φιγουράρουν και να βγάζουν μάτι,
ΓΡΑΦΕΙΣ ΥΠΕΡΟΧΑ,
γράφεις λιτά και καθόλου αλαζονικά κι αυτο το λατρεύω σε σενα αλλα κι όπου αλλου το βλέπω...!!!!
Γράφε συχνότερα κι αστα ετσι τα κείμενα σου να βγαίνουν ήρεμα,δωρικά και με χαμηλό προφίλ ....δεν θα χάσεις.
σε φιλω και υποκλίνομαι.
Πολύ όμορφη η ιστορία σου Αλίκη μου! Πολλές φορές που προβληματίζομαι με ανούσια πράγματα, τυχαίνει να βλέπω κάτι τέτοια - πραγματικά προβλήματα της ζωής - και τότε θυμώνω πολύ με τον εαυτό μου. Βέβαια άνθρωποι είμαστε και πάλι θα το ξανακάνω... αλλά τουλάχιστον προσπαθώ να το έχω πάντα στο νου μου. Έχουμε τα πιο σημαντικά και πάλι παραπονιόμαστε!
Αλικάκι μου πολύ καλή ανάρτηση!!!
Φιλάκια πολλά!
Αχ! το εχω παρει κι εγω το μαθημα αυτο που λες... συνηθιζω να φωναζω στα παιδια μου που μαζευω συνεχεια το δωματιο τους απο παιχνιδια και αυτη την συνήθεια την εχω και στο καμπινκ, ώσπου μια μερα καποια που εκανε διακοπες εκει με το παιδι της(ενας γιος 15 ετων παραπληγικός απο την ημερα που γεννήθηκε), μου ειπε:
Τι φωναζεις συνέχεια στα παιδια να μαζεψουν τα παιχνιδια τους; μακαρι να ειχα τον γιο μου ορθιο και θα μάζευα ολη μερα παιχνιδια παρα τωρα που μαζευω φαρμακα και σάλια απο πανω του.
Οταν μου το ειπε καταλαβα ποσο άδικη ήμουν, και εκεινο το βραδυ ενω είχανε κοιμηθεί εγω συνεχεια τα φιλουσα και τα χάιδευα, ειχα κλαψει παρα πολυ θυμαμαι.
Δεν ξερω αν ηταν απο τυψεις ή απο ντροπη.
Αδέρφι μου,
μου αρέσει που διατηρείς το χιούμορ σου, και πάντα μας δίνεις μικρά μικρά μαθηματάκια.
Φεύγω πάντοτε με ένα πλατύ χαμόγελο ικανοποίησης όταν έρχομαι και ναι, γράφεις πάρα πολύ όμορφα και εστιάζεις στην ουσία!
Σε φιλώ στα μούτρα και μου λείπεις!
Διαβάζοντας το κείμενό σου θυμήθηκα κι εκείνο που λέει: "Στενοχωριόμουνα που δεν είχα παπούτσια, μέχρι που είδα κάποιον που δεν είχε πόδια".
Έχουμε ευλογίες και χάρες πολλές, που κάποτε πρέπει να συμβεί κάτι συγκλονιστικό για να τις αναγνωρίσουμε.
Έξοχο... μπράβο!!!
Άσχετο... στο Ναύπλιο σπουδάζει η κόρη μου...
@σταλαματια μου
ετσι ειναι. οπως τις απλες ομορφιες της ζωης που πρεπει να παιρνουμε ειδηση, ετσι και τα μαθηματα ζωης.
καλο σου βραδυ.
@αχτιδουλα
αυτη ειναι ομορφια των απλων πραγματων. του τζην και του σπορτεξ.
στο blogaki μου εφερε την Ανοιξη πριν την ωρα της. δεν μπορω αλλο χειμωνα. μαυριζει την καρδια μου.
σ ευχαριστω Αχτιδουλα
φιλια.
@Ιφ μου
οταν χασεις κατι το εκτιμας, δυστυχως.
ετσι και με την υγεια και την ακεραιοτητα μας . τιποτα δεν ειναι δεδομενο . απ τη μια στιγμη στην αλλη δεν ξερουμε τι μπορει να μας συμβει.
φιλια.
περαστικα στη Ζαχαρουλα.
@Φαραονα
μου, κατι θα βλεπεις εσυ που δεν βλεπω εγω στα κειμενα μου.
κατι θα ξερεις εσυ που δεν ξερω εγω.
παντως σ ευχαριστω πολυ για τα καλα σου λογια, και σιγουρα η εμπειρια σου μετραει διαφορετικα!
φιλια πολλα στα μουτρα.
ciao.
@Ρηνιω μου
σ ευχαριστω καρδουλα μου.
ετσι ειναι.
ειναι πολυτελεια να γκρινιαζουμε για ασημαντα πραγματα. πρεπει να γυρναμε και λιγο το κεφαλι γυρω...
φιλακια πολλα.
@πουαντερι
μου, πηρες κι εσυ ενα μαθημα ζωης απ αυτην την μαννα που εβλεπε το παιδι της απο τη γεννηση του καθηλωμενο.
Τα θελω μας διαφοροποιουνται κατω απο ορισμενες συνθηκες.
καλο σου βραδυ
φιλια.
@Ομπρελιτσα
μολις τα ειπαμε εμεις τηλεφωνικα
σ ευχαριστω παντως για το σχολιο σου και γενικα για τα καλα σου λογια.
εισαι απο τα ατομα που εχουν ξεχωριστη θεση στην καρδια μου.
να το ξερεις.
ναι?
σμοουτς στα μουτρα.
@πατερ Αναστασιε
ναι. εχουμε πολες ευλογιες που μονο οταν χασουμε κατι καταλαβαινουμε.
αντι να λεμε Δοξα τω Θεω, γκρινιαζουμε και ζηταμε , ζηταμε, ζηταμε και ποτε δεν ευχαριστιομαστε.
καλο σου βραδυ.
@Καραβομυλος
καλως τον Κεφαλλονιτη στο blog μου :))
απ τα αγαπημενα μου νησια η Κεφαλλονια, εχω περασει απειρες διακοπες και εχω ζησει και περιπου 3 συναπτα ετη.
Η κορη σου σπουδαζει στο Τμημα Θεατρικων Σπουδών?
Μπουμπούκιασε το μπλογκ σου...και η ιστορία σου υπέροχη...
Να συνειδητοποιούμε τι μας έχει χαριστεί και να το εκτιμάμε.
Σε φιλώ γλυκά Αλικάκι μου.
Αλίκη μου, καλησπέρα,
Τι όμορφη η ανάρτησή σου αυτή!Πόσο απλά και ζωντανά μας λες μεγάλες αλήθειες.Είναι ευλογία ψυχής να βρίσκει κανείς την ομορφιά και την ευτυχία μέσα στην απλότητα.Να μπορεί να νιώσει την ασύλληπτη λεπτομέρεια, την απλότητα και τη γαλήνη που υπάρχει στο ταπεινό αγριολούλουδο του δρόμου.Πολλές φορές οι περισσότεροι, το καταλαβαίνουμε μετά από κάποιο γεγονός πολύ "δυνατό" Μια διαπίστωση που ματαιώνει και ματώνει.Όποιοι το καταφέρευν τότε, όλος ο κόσμος είναι δικός τους, αποσυντονίζοντας έτσι τη μετριότητα και τη ρουτίνα.Και τότε βλέπουμε τη ζωή να μας καλεί γεμάτη σκέρτσο και νάζι να χαρούμε και να καμαρώσουμε το κύμα που αγκαλιάζει με δέος τις ακτές, τον ήλιο, το φεγγάρι, τα βουνά.Αυτά έχουν να κάνουν με την αγνή καθαρή ουσία της καρδιάς μας, με την ύλη την πυρωμένη που καίει στα σπλάχνα μας, με την εξουσία της ζωής τη Θεϊκή, που καλπάζει στις φλέβες μας κι έχει να κάνει με τη γλυκιά γαλήνη της ανάσας, με την ευχαρίστηση της αγάπης.Τότε μπορούμε να απελευθερωθούμε από τη βουή και τη ματαιότητα ενός κόσμου εντελώς αποπροσανατολισμένου και να πλησιάσουμε την αληθινή, την ουσιαστική υπόσταση της ζωής.Να καταλάβουμε πως αυτοί που φορούν τις πανάκριβες μπότες, τις περισσότερες φορές, δεν μπορούν να περπατήσουν ανάλαφρα, γιατί τους βαραίνει η σκέψη και η δυσκολία της αναζήτησης της πραγματικής ευτυχίας.Εγώ αύριο θα βάλω τα άνετα φτηνά παπούτσια μου και θα"πετάω" που θα πάω να πιούμε καφέ με δυο αγαπημένες φίλες μου, που μ' αγαπούν αληθινά και στις δύσκολες στιγμές μου, μου κρατούσαν το χέρι να μη χαθώ.
Σ' ευχαριστώ Αλίκη μου, που μου έδωσες την ευκαιρία να κάνω όλες αυτές τις σκέψεις.
Σου στέλνω μια γλυκιά καληνύχτα.
δε με νοιάζει αν το περιστατικό είναι πραγματικό ή βγαλμένο από το κεφάλι σου
είναι τόσο καλογραμμένο
είναι τόσο αληθινό
κι είναι όντως το καλύτερο μαθημα ζωής
να σαι καλα!
Έλα βρε! Τι πρωτότυπο! Γυναίκα και να έχεις φετίχ με τα παπούτσια; Δεν ξανάγινε!!!
Ελα μια βόλτα απ΄το blog μου, να παραλάβεις το βραβείο σου! Για τα όμορφα κείμενα που μας χαρίζεις!
Πήγαινε να πάρεις το βραβείο σου στο
www.objetsdusoleil.blogspot.com
@Δρομακι μου γλυκο
σ ευχαριστω για τα καλα σου λογια
εχω μια μεγαλη αγκαλια για σενα και ενα βραβειο το ελαχιστο δειγμα αγαπης και φιλιας.
πολλα πολλα φιλια.
@Λια μου
σ ευχαριστω που ξεδιπλωσες ολες αυτες τις ομορφες σκεψεις σου εδω μεσα στο blog μου.
Και χαιρομαι να εστω και στο ελαχιστο που και που με καποιες αναρτησεις μας ξεκουναω για να σκεφτουμε καλυτερα τα απλα και τα συνθετα.
φιλια πολλα στην Κρητη.
@Γιαννη
σε φχαριστω. Να εισαι καλα.
Καλο σου βραδυ.
@Νταρθ
χμ... αυτο σου κατσε εσενα ε?
τσ τσ τσ ..!!!
φτου σουυυυυυυυυυυυυυυυ ;)
@Κατερινιω μου
σ ευχαριστω και δω πολυ για το βραβειο αυτο της αγαπης και φιλιας που μου εδωσες.
Ειναι το πρωτο μου βραβειο που περνω και το χαρηκα πολυ. Οσο δεν μπορεις να φανταστεις.
Τα απλα μας δινουν χαρες.
φιλια πολλα.
@Μαριελακι μου
σ ευχαριστω και σενα που μου εδωσες το βραβειο αγαπης και φιλιας.
Ειναι τοσο ομορφο!!!
ΣΤα ειπα και στο blog σου.
Φιλια πολλα πολλα.
γεια σας
ειμαι η τοτα εχω καλλιτεχνικο εργαστηριο στην πατρα και το καλοκαιρι του 2009 εκπαιδευτηκα στην γερμανια στην τεχνικη φελτ.δημιιουργω κοσμηματα, τσαντες,κασκωλ,εσαρπες και παραδιδω εκπαιδευτικα σεμιναρια στο νομο αχαιας.εποικινωνια,τηλ.6976852773
www.tota.gr
Δημοσίευση σχολίου